نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (578 ) 

ســوره 3 : آل عمران  ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )

( قسمت هفتـــاد و دوم ـ آخرین قسمت آل عمران )

روشنـائی قلـب ذاکـران

 ( جزء چهارم صفحه 76 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم 

200 ـ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَ صَابِرُواْ وَ رَابِطُواْ

وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ

تفسیر لفظی : 

ای کسانی که ایمان آورده اید ، شکیبائی کنید در راه انجام احکام شرع ، و شکیبائی کنید در راه جهاد و جنگ با مشرکان ،

و اسب های سواره ی لشکر مسلمانان را آماده در سرحدات نگه دارید ، تا آزار کافران را باز دارید ،

و از خشم خداوند بپرهیزید ، و تقوی پیشه کنید تا جاوید و رستگار آئید .

کاروان اسرای اهل بیت (ع) در مسیر کربلا تا شام است

... و نهضت ادامه دارد ...

  تفسیر ادبی و عرفانی :  

این بار مرهمی دیگر و نواختی دیگر است !

نــــدا ، نـــــدای فضیلت ، 

خطاب ، خطاب کـــرامت ، 

و رهی را گواهی دادن به ایمان و طاعت ، 

یکی خطاب به نفس است ،

دیگری خطاب به دل ،

و سومی خطاب به جان ،

نفس را می گوید بر خدمت و طاعت صبر کن ،

دل را می گوید بر بلا و سختی شکیبا باش ،

جان را می گوید با سوزِ شوق و درد بســـاز و رابطه را استوار کن !

که گفته اند :

صبر عابدان  در مقام خدمت بر امید ثواب است ،

صبـــر عارفــان  در مقام حرمت بر آرزوی وصال است !

و صبـــر دوستـــــــداران  و عاشقان در حال مشاهدت

در وقت تجلی است که :

دیــــــده در نظــــــاره نگـــــــــران ،

دل در دیــــــــده حیــــــــران ،

و جان از دست مِهـــر به فغــــــان است !

خــدایــــا ؛

همگان در فراق می سوزند و دوستــــدار در دیــــــدار ! 

چون دوست دیده ور گشت دوستــــــــدار را با شکیبائی چه کار ؟

وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ

تقــــــــوی درختی است که بیــــخ ( ریشه ) آن در زمیــن وفــا ،

شاخ ( شاخه ) آن بر هــــــــــوای رضـــــــــا ،

آب آن از چشمه ی صفـــا ،

نه سرمـــــــای پشیمــــــانی به آن رسد ،

نه گـــرمـــــای سیــــــری ،

نه بــــــــاد دوری به آن آسیب رسانـــــد ،

نه آفــــــت پــــراکنــــــــــدگی !

میـــــوه آرد ، میــــوه ی پیـــــــروزی ،

و فلاح ابدی و صلاح سرمدی و نعیم باقی و مُلک جاودانی ،

این است حقیقتِ فَــــلاح و رستـــــــگاری ،

که پیغمبر (ص) فرمودند :

ای صاحب ایمــــان  ؛

بر تــــــو بـــــاد به پرهیـــــــزکاری ،

که گرد آورنده ی همه ی نیکــــــــی هاست ،

و بر تـــــــــــــــو بـــــــــــاد به ذکـــــــــــر خــــــــــــدا ،

که روشنـــــــائی برای قلب همـــــه ی ذاکـــــران است .

گویند زندگی جوانمردان و دوستان حق به سـه چیـز است: 

زندگی به ذکـر، 

زندگی به معـرفت،

زنـدگی به  وجـود ؛ 

زنـدگی ذکــر را ثمـره انس است،

زندگی معـرفت را فایده سکوت است،

و زنــدگی  وجــود را نتیجـه فنــا است !

و این فنـا بـه حقیقت بقـاء است !

که تا از خود فـانـی نشوی به او بـاقی نشوی! 

الهـــــی ؛

تو آنی که از احاطت اوهام بیرونی ،

و از ادراک عقـول مصونی،

 نه محاط ظنونی،

نه مدرک عیونی،

کارسـاز  هر مفتـونی

و شـادسـاز هـر محـزونی،

 در حکـم بی چـرا،

و در ذات بی چنــــد،

و در صفـات بی چــونی! 

نام تــو شنیـد بنــده دل داد به تو    

 چـون دید رخ تو بنده دل داد به تو!  

الهـــــی ؛

ای گناهکاران را عــذر پـذیــر و افـتـادگان را دستگـیر،  

در صنع بی نظیــر  و در حکــم بی مشیــر،   

در خـداونـدی بی شبیـه و در پادشاهی بی وزیـــر است.        

ای خـداونــدی که فلک و ملک را نگاه دارنده توئی،

ای بـزرگی که از مــاه  تا ماهی دارنــده تــوئی،

ای کریمی که دعا را نیوشنده ( شنونده) تـوئی،

و جفـا را پوشنــــده توئی،   

ای لطیفی که عطا را دهنـده توئی

و خطـا را بـردارنـده تـوئی،

ای یکتــائی که درصفت جـلال و جمـال پاینــده تــوئی

عاصیان را شوینـده و طـالبان را جوینده تــــوئی .

عــذر مـــا را بپـــذیـــــر و از خطـــــاهای مــــــا درگـــذر .

پیوسته دلم دم از رضای تو زند

جان بر تن من نفس برای تو زند

  گر بر سر خاک من گیـاهی روید

برگ و گل آن بوی وفـای تو زند

همه مشکلات و گرفتــــاری های ما

ناشی از غیبت طــــولانــــی مولایمــــــان

محبــوب دل هـــا و منجـــی انســان هـا

قائـم آل محمّـد (ص) حضرت امــام مهــدی (عج) است

پس برای تعجیل در فـرج مبارکشـان

دعـــــا کنیم

نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (577 ) 

ســوره 3 : آل عمران  ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )

( قسمت هفتـــاد و یکــــم )

آئیـن مشتـاقــان

( جزء چهارم صفحه 76 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم 

195 ـ فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّی لاَ أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِّنکُم

مِّن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَى بَعْضُکُم مِّن بَعْضٍ فَالَّذِینَ هَاجَرُواْ وَ أُخْرِجُواْ

مِن دِیَارِهِمْ وَ أُوذُواْ فِی سَبِیلِی وَ قَاتَلُواْ وَ قُتِلُواْ لأُکَفِّرَنَّ

عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَ لأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ

ثَوَابًا مِّن عِندِ اللّهِ وَ اللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ

تفسیر لفظی : 

پس پروردگارشان دعاى آنان را اجابت کرد [و فرمود که] من عمل هیچ صاحب عملى از شما را از مرد یا زن

که همه از یکدیگرید تباه نمى‏کنم پس کسانى که هجرت کرده و از خانه‏هاى خود رانده شده و در راه من آزار دیده

و جنگیده و کشته شده‏اند بدی های شان را از آنان مى‏زدایم و آنان را در باغ هایى که از زیر [درختان] آن نهرها روان است

درمى‏آورم [این] پاداشى است از جانب خدا و پاداش نیکو نزد خداست

  تفسیر ادبی و عرفانی :  

وفای وعده است که مؤمنــــان را داده بود ،

و تحقق این دعا آن است که :

داعی را اجابت ،

سائل را عطیت ،

مجتهد را معونت ،

شاکر را زیادت ،

صابر را بصیرت ،

مطیع را مثوبت ،

نادم را رحمت ،

و محبت و کرامت داد،

و مشتــــــاق را دیــــــــدار !

فرمان آمـد : ای محمّـــد ؛

نا امیــــــدی در این درگاه نیست ،

و کار بنده در پیروزی از سه خصلت بیرون نیست ؛

اگر مطیـــــــــع است ،

ثــــــــواب او به جا است ،

اگر عاصــــی است ،

شفاعت تو  به جا است ،

و از هرچه بازماند ،

 رحمت من او را به جا است .

گر جُــرمِ همه خلق کنم پاک بحِل

در مملکتم چه کم شود ، مشتی گِل ؟

... فَالَّذِینَ هَاجَرُواْ ...

هجرت ، دربدری ، آزار و اذیت ، کشته شدن ،

همه ، صفت دوستان است و آئین مشتاقـــــان،

و داستان جان بازان ،

و سرانجام کار عاشقان ،

که دل بداده ، جان باخته ،

خسته ی تیــــــــر بلا گشته ،

تیغ قضا جاه و حشمت برانداخته ،

و از خان و مان آواره و دور افتاده ،

گهی سوزند و گدازند ،

گهی زارند و نالند ،

سوز بینند و سوزنده نـــه ،

شور بینند و شورنده نـــه ،

درد بینند و درمان کننده نــــه ، 

از این عجیب تر آن که به درد خویش شادند ،

و از بی دردی به فریادند !

جانان ندهم ز دست تا جـان ندهم

من جان بدهم زدست و جانان ندهم

اکنون که برای خویش دردی دارم

این درد به صد هزار درمـان ندهم

خـــدایــــا ؛

هرکه تو را جوید ، او را بنقد رستخیزی باید ،

یا به تیـــــغ ناکامی او را خون ریـــــــزی باید ،

هرکه قصد تــــــــو کند ، روزش چنین باشد ،

یا بهره ی درویش  ، خود این چنین باشد !

... لأُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ ...

چنان دردی بباید ، تا چنین مرهمی بشاید !

قومی را رضای مولی و دیدار او دست در آغوش ،

با زبان حال از سرِ ناز و دلال گوید :

خـــدایــــا ؛

محنت من بودی ، دولت من شدی ! 

اندوه من بودی ، راحت من شدی ! 

وداغ من بودی ، چراغ من شدی ، 

جراحت من بودی ، مرهم من شدی !

یَابنَ السّــادَةِ المُقَـــــرَّبِیـــن

مولای ما ؛ امام زمان ، مهدی فاطمه ،

ای محبـوب دل هـا و ای آرام جان ها ؛

 ای منجی انسـان هـا ؛

همه مشکلات مــــــا

ناشی از غیبت طولانی شماست

یا وَجِیهَاً عِـندَاللهِ اِشفَــع لَنا عِـنـــدَالله

برای تعجیل در فرج مبارکتـــــان دعا می کنیم

نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (576 )  

ســوره 3 : آل عمران  ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )

( قسمت هفتـــاد )

منــادی شـریعــت

( جزء چهارم صفحه 75 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم 

193 ـ رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلإِیمَانِ

أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا

وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَ تَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ 

   تفسیر لفظی : 

خدای ما ؛ ما ندای منادی شنیدیم که می گفت : ایمان آورید به خدای تان ، پس ای خداوند ،؛ ایمان آوردیم ،

گناهان ما را بیامرز و بدی های ما را محو کن ، و ما را با نیکوکاران بمیران .

   تفسیر ادبی و عرفانی :  

                      خـداونـــدا ؛

منــادی شریعــت ، مــــا را خوانـــد ،

و ما به جــــــــان و دل شنیدیم ،

و باز نشستیم و گردن نهادیم ،

چه شود که یک بار خـــود خــــوانی !

و این دلِ مــــــرده را زنـــــــده گردانی !

گر کافرم ای دوست مسلمانم کن

مهجور تو ام بخوان و درمانم کن

گر درخور آن نَیَم که رویت بینم

باری ؛ به سر کوی تو قربانم کن

خـداونـــدا ؛

عیب پوش بندگانی ،

عذر نیـــوش عیب دارانی ،

دست گیــــر فــرو مـــانـــــدگانی ،

این درویش دل ریش در انتظار است که :

کَی آواز آید که مــا تـــو را بیامرزیدیم ، میندیش !

194 ـ رَبَّنَا وَ آتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَى رُسُلِکَ وَ لاَ تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ

 إِنَّکَ لاَ تُخْلِفُ الْمِیعَادَ

پروردگارا و آنچه را که به وسیله فرستادگانت به ما وعده داده‏اى به ما عطا کن

و ما را روز رستاخیز رسوا مگردان زیرا تو وعده‏ات را خلاف نمى‏کنى

خـداونـــدا ؛

وعده ای که خود دادی به سر آر ،

درختی که خود نشانــــدی به بَـــر آر ،

چراغی که خـــود افــروختــــی روشـــن دار ،

مِهری که به فضل خود دادی آفت ما از آن باز دار !

[ این آیات شریفه ، ناخودآگاه ما را به یاد لحظات افطار ماه مبارک رمضان می اندازد ، که برخی دوست داشتند روزه ی نبوده خود را با شنیدن صدای آن خواننده کذائی افطار نمایند ، و امسال نیز با سخنان برخی کاندیداهای ریاست جمهوری در مورد آن و نماینده فرهنگی خواندن آن اشخاص ، رسانه های زنجیره ای آن همه جار و جنجال به راه انداختند ، بنده در پاسخ برخی از آن ها گفتم : در اسلام خوش تیپی و خوش صدائی اگرچه پسندیده است لکن هدف و مقصود و ارزش نیست بلکه ارزش هر فرد طبق آیات قرآن و سیره ی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ، بستگی به ایمان و عمل صالح آنان دارد ، کما این که شخص رسول الله (ص) بلال را که غلامی حبشی بود و حتی مخرج (ش) هم نداشت و کلمه اشهــد را اسهـد ان لا اله الا الله می گفت بعنوان مؤذن خویش انتخاب فرمودند ! یعنی آیا واقعاً در آن زمان در بین مسلمانان کسی خوش تیپ تر و خوش صدا تر از جناب بلال ( ره ) وجود نداشت ؟ قطعاً وجود داشت ، ثانیاً چرا باید انسان شأن و مقام و ارزش اسلامی خود را این قدر پائین بیاورد که بخواهد آیات شریفه ی قرآن را که به منزله ی چشمه های زلال است از حنجره های ناپاک و ناشایست برخی خوانندگان غرب زده و خود باخته (که خودشان هم به آن آیات اعتقادی ندارند) بشنود ؟ البته شاید برخی و معدودی از افراد دوست د اشته باشند شربت زلال خوشگواری را از لوله ی آفتابه بنوشند ! ولی عموم مردم دوست دارند آن شربت را از ظرفی تمیز و پاک بنوشند .]

خـداونـــدا ؛

شاد به آنیم که تو بودی و ما نبودیم ،

کار تو در گرفتی و ما نگرفتیم ،

رسول خود فرستادی و ما نفرستادیم !

خـداونـــدا ؛

تو ما را برگرفتی و کس نگفت که بردار !

اکنـــــون که برگرفتــــــی نبگذار ،

و در سایه ی لطف مان می دار !

و جز به فضل خودت ما را مسپار !

گر آب دهی نهال ، خود کاشته ای

ور پست کنی بنا ، خود افراشته ای

من بنده همانم که تـو پنداشته ای

از دست میفکنم چو برداشته ای !

مـــولای مــن ؛

این جمعـه هم گذشت و نیامدی

و ما همچنـــــان منتظــــــریم

تا جمعه فرخنده ای که امام و پیشوایمان

حضــرت حجــة ابن الحســن العسکـــری

آن که دل ها به یادش در طپـــش

و چشم ها به اشک است

بیاید و کام تشنگان عدالت را سیراب نماید

 برای تعجیل در فرج مبارکشان دعا کنیم

نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (575 ) 

ســوره 3 : آل عمران  ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )

( قسمت شصت ونهـــم )

تفکّـر در گفتـار  و کـردار

( جزء چهارم صفحه 75 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم 

191 ـ اَلَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللّهَ قِیَامًا وَ قُعُودًا وَ عَلَىَ جُنُوبِهِمْ

وَ یَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ

رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلًا سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

تفسیر لفظی : 

191 ـ کسانی که خدای را یاد می کنند در حال ایستاده و نشسته و در حال بیماری که بر پهلوی خویش خفته اند ،

و در آفرینش آسمان ها و زمین اندیشه می کنند ، و می گویند : پروردگار ما ؛ این ها را به گزاف نیافریدی ،

پاک و بی عیبی خدایا ؛ پس ما را از عذاب آتش نگه دار .

تفسیر ادبی و عرفانی :  

ذاکران سه کس اند :

یکی خـــدا را به زبان یاد کند و به دل غافل باشد ،

این ذکر ستمگران  است !

دیگر آن که به زبان یاد کرد و به دل حاضر بود ،

این ذکر مقتصدان و مزدوران است !

و مزدور در طلب مزد و ثواب است و در طلب آن معذور !

سوم آن که خدا را به دل یاد کند

و دل از او پُـــــر و زبان خاموش !

این ذکر عارفان و خدا شناسان است ،

که زبان در سرِ ذکر شده ، و ذکر در سرِ مذکور ،

دل در سرِ مِهر شد ، و مهر در سرِ نـــور !

جان در سرِ عیان شد و عیان از بیان دور !

ذکر دام نهاد و غیرت دانه ریخت !

مزدور دام دید بگریخت !

عارف دانه دیــــد بر دام آویخـت !

ذکر ، نه همه آن است که بر زبان داری !

ذکر حقیقی آن است که در میان جان داری !

توحیــــــد ، نه همه آن است که او را یگانــــــه دانی !

توحید حقیقی آن است که او را یگانه باشی و از غیر او بیگانه !

... وَ یَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ... 

از عارفی پرسیدند : ذکــــــــر تمــــام تر است یا فکـــر ؟

گفت : ذکــــر تمـــــــام تــــــــر است ،

از بهر آن که ذکــــر صفت حق است و فکر صفت خلق !

و البته که صفت حقّ تمام تر است از صفت خلق ،

زیرا تفکر در کردار و گفتـــــار خویش واجب ،

و در صنـــــع صانــــــــع مستحــــبّ ،

و در ذات حقّ حـــــرام است ،

که با تفکر در ذات خدا به کنه او نرسی ،

و او را هـــرگـــــــز به ســــــــزا نشنــــــاسی ،

ولی تفکر در عجایبِ صنعِ او پسندیده و سودمند است ،

و چون هرچه در وجـــــــود است ،

همه نوری است از انوار قدرت و عظمت او ،

پس اگر طاقت دیدن قرص خورشید بر دوام ندارید ،

طاقت شعاع نوری که بر زمین پرتو می افکند را دارید ،

و از آن شعــــــاع بر روشنــــــــائی و دانـــــــائی خود بیفزائیــــد .

بین هفتـــاد و دو سر کاش سری بود مرا

گر چشم روزگار بر او فاش می گریست

خـــون می گذشت از سر ایوان کـــربــلا

مــولای من !

حجــة ابن الحسن (ع)؛

 قائـم آل محمّـــــد (ص)؛

 هـر جمعـــه را به این امیـــد آغاز می کنیم

که شـایـد تـــــو در این جمعـــــه بیــــایی

و انتقــام خــون شهیــــدان کربــــلا

و همه شهیــدان مظلــوم تاریــخ را بگیری

و کام تشنــگان عـدالـت را سیـــراب نمـــایی

برای دفع ظلم ظالمان و برقراری حکومت عدل جهـــانی

پس برای تعجیــــــــــل

در فـــــرج مبارکشــــان زیاد دعا کنیم

   نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (574 )

ســوره 3 : آل عمران  ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )

( قسمت شصت و هشتـــم )

شهیـدان شـریعـت

( هفتــــاد و دو لالــــه )

( جزء چهارم صفحه 75 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم 

190 ـ  إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ

وَاخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لآیَاتٍ لِّأُوْلِی الألْبَابِ

191 ـ اَلَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَ عَلَىَ جُنُوبِهِمْ

وَ یَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ

رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلًا سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

   تفسیر لفظی :

190 ـ همانا در آفـرینش آسمان ها و زمین ، و آمد و شد شب و روز ، نشاانه هائی است مر زیرکان و خردمندان را . 

191 ـ کسانی که خدای را یاد می کنند در حال ایستاده و نشسته و در حال بیماری که بر پهلوی خویش خفته اند ،

و در آفرینش آسمان ها و زمین اندیشه می کنند ، و می گویند : پروردگار ما ؛ این ها را به گزاف نیافریدی ،

پاک و بی عیبی خدایا ؛ پس ما را از عذاب آتش نگه دار .

امام علی علیه السلام فرمودند :

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هر شب که برای نماز شب برخاستی ،

این دو آیت را بر خواندی .

   تفسیر ادبی و عرفانی :  

کلام خداوندی که خدائی جز او نیست ،

و آسمان و زمین را جز قدرت او عماد و پیوندی نه !

خداوندی که فَـلَـــک آفرید ،

و بر ذَروَه ی فلک ، مَـلَــک آفرید ،

آسمان آفرید و داغی از قدرت خویش بر او نهاد ،

و زمین آفرید و سَمَّتی از قهر بر او نهاد ،

آسمان به امر وی گردان ،

و زمین به قهر و جبر او در میدان ،

جنبش آسمان به امر و جبر او است ،

آرامش زمین به امر و قهـــــــر اوست ،

جنبش اندر آسمان و آرامش اندر زمین ،

هر دو به یکدگر بسته و به هم پیوسته اند ،

پاک است خـــــداونــــــدی که:

جنبش را علت آرامش ،

و آرامش را علت جنبش کرد !

و از ضــــدّی ، ضـــــدّی برآورد !

و ضـــــدّی را سبب قــــوام ضــــــدّی کرد !

پــروردگارا ؛

 ای حلیـم ؛ ای رحیم ؛ ای آمرزگار ؛

ای عیب پوش و ای عذر پذیـر

ای کارساز و دستگیر، نغزکـردار،

خوش گفتــار، لطیــف دیــدار.

اِلهـــی ؛

تـــو در ازل ما را برگرفتی

و کس نگفت که بردار ! 

اکنون که برگرفتی نه بگذار،

و در سایـــه لطف خود می دار

خدائی که اشارات او شواهد شریعت است

و بشارات او علامات حقیقت  

مصنوعات نشان قـدرت اوست

و مخلوقـات بیـان حکمت او 

موجـودات بر وجـود او برهـان،

 بدون زیــادت و نقصــان  

هرچه در وَهم تو آید که وی آنست!

 نه آنست، بلکه خالـق آن است

ای جوانمــرد ؛ 

 بدان که کار خـدا  بنا بر بی نیـــازی است

و تقصیـر بنـده بنـا بر ضعـف و بیچـارگی است!  

او ضعیفـان و بیچـارگان را دوست دارد.

            یادداشت برگزیده

شهیـــد عصــر تـاســوعـــا ( کلیک کنید )

اشکالات و انحرافات در سوگواری های ما

( کلیک کنید )

                                                                                                          یادداشت برگزیده

همـه شهیـدان حماسه کـربــلا ( کلیک کنید )

چون روز ده از ماه   محـرّم  بشود

هفتــاد دو   لاله  از چمن کم بشود

هفتــاد و دو   سینه سـرخ هجرت کردند 

با سـرورِ آفتـاب بیعـت کـردنــد

رفتنـد و بـه دریـای ابـد پیـوستند 

عاشورای حسینی ، سالروز شهادت جان گداز سومین خورشید ولایت و امامت

حضرت اباعبــدالله الحسین علیــه السلام

و یاران مخلص و با وفای ایشان را به شما و همه ی شیعیان و محبان آن حضرت

خاصه آقا و مولایمان حجــة ابن الحســـــن المهــــــدی

روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه و عجل الله تعالی فرجه الشریف

تسلیت و تعزیت عرض می نمائیم      

و برای تعجیل در فرج مبارکشان  جهت انتقام خون شهیدان

و مرهم گذاری بر زخـــم دل ام الائمه حضرت فاطمة الزهراء سلام الله علیها دعـــا می کنیم