نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (576 )  

ســوره 3 : آل عمران  ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )

( قسمت هفتـــاد )

منــادی شـریعــت

( جزء چهارم صفحه 75 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم 

193 ـ رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلإِیمَانِ

أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا

وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَ تَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ 

   تفسیر لفظی : 

خدای ما ؛ ما ندای منادی شنیدیم که می گفت : ایمان آورید به خدای تان ، پس ای خداوند ،؛ ایمان آوردیم ،

گناهان ما را بیامرز و بدی های ما را محو کن ، و ما را با نیکوکاران بمیران .

   تفسیر ادبی و عرفانی :  

                      خـداونـــدا ؛

منــادی شریعــت ، مــــا را خوانـــد ،

و ما به جــــــــان و دل شنیدیم ،

و باز نشستیم و گردن نهادیم ،

چه شود که یک بار خـــود خــــوانی !

و این دلِ مــــــرده را زنـــــــده گردانی !

گر کافرم ای دوست مسلمانم کن

مهجور تو ام بخوان و درمانم کن

گر درخور آن نَیَم که رویت بینم

باری ؛ به سر کوی تو قربانم کن

خـداونـــدا ؛

عیب پوش بندگانی ،

عذر نیـــوش عیب دارانی ،

دست گیــــر فــرو مـــانـــــدگانی ،

این درویش دل ریش در انتظار است که :

کَی آواز آید که مــا تـــو را بیامرزیدیم ، میندیش !

194 ـ رَبَّنَا وَ آتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَى رُسُلِکَ وَ لاَ تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ

 إِنَّکَ لاَ تُخْلِفُ الْمِیعَادَ

پروردگارا و آنچه را که به وسیله فرستادگانت به ما وعده داده‏اى به ما عطا کن

و ما را روز رستاخیز رسوا مگردان زیرا تو وعده‏ات را خلاف نمى‏کنى

خـداونـــدا ؛

وعده ای که خود دادی به سر آر ،

درختی که خود نشانــــدی به بَـــر آر ،

چراغی که خـــود افــروختــــی روشـــن دار ،

مِهری که به فضل خود دادی آفت ما از آن باز دار !

[ این آیات شریفه ، ناخودآگاه ما را به یاد لحظات افطار ماه مبارک رمضان می اندازد ، که برخی دوست داشتند روزه ی نبوده خود را با شنیدن صدای آن خواننده کذائی افطار نمایند ، و امسال نیز با سخنان برخی کاندیداهای ریاست جمهوری در مورد آن و نماینده فرهنگی خواندن آن اشخاص ، رسانه های زنجیره ای آن همه جار و جنجال به راه انداختند ، بنده در پاسخ برخی از آن ها گفتم : در اسلام خوش تیپی و خوش صدائی اگرچه پسندیده است لکن هدف و مقصود و ارزش نیست بلکه ارزش هر فرد طبق آیات قرآن و سیره ی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ، بستگی به ایمان و عمل صالح آنان دارد ، کما این که شخص رسول الله (ص) بلال را که غلامی حبشی بود و حتی مخرج (ش) هم نداشت و کلمه اشهــد را اسهـد ان لا اله الا الله می گفت بعنوان مؤذن خویش انتخاب فرمودند ! یعنی آیا واقعاً در آن زمان در بین مسلمانان کسی خوش تیپ تر و خوش صدا تر از جناب بلال ( ره ) وجود نداشت ؟ قطعاً وجود داشت ، ثانیاً چرا باید انسان شأن و مقام و ارزش اسلامی خود را این قدر پائین بیاورد که بخواهد آیات شریفه ی قرآن را که به منزله ی چشمه های زلال است از حنجره های ناپاک و ناشایست برخی خوانندگان غرب زده و خود باخته (که خودشان هم به آن آیات اعتقادی ندارند) بشنود ؟ البته شاید برخی و معدودی از افراد دوست د اشته باشند شربت زلال خوشگواری را از لوله ی آفتابه بنوشند ! ولی عموم مردم دوست دارند آن شربت را از ظرفی تمیز و پاک بنوشند .]

خـداونـــدا ؛

شاد به آنیم که تو بودی و ما نبودیم ،

کار تو در گرفتی و ما نگرفتیم ،

رسول خود فرستادی و ما نفرستادیم !

خـداونـــدا ؛

تو ما را برگرفتی و کس نگفت که بردار !

اکنـــــون که برگرفتــــــی نبگذار ،

و در سایه ی لطف مان می دار !

و جز به فضل خودت ما را مسپار !

گر آب دهی نهال ، خود کاشته ای

ور پست کنی بنا ، خود افراشته ای

من بنده همانم که تـو پنداشته ای

از دست میفکنم چو برداشته ای !

مـــولای مــن ؛

این جمعـه هم گذشت و نیامدی

و ما همچنـــــان منتظــــــریم

تا جمعه فرخنده ای که امام و پیشوایمان

حضــرت حجــة ابن الحســن العسکـــری

آن که دل ها به یادش در طپـــش

و چشم ها به اشک است

بیاید و کام تشنگان عدالت را سیراب نماید

 برای تعجیل در فرج مبارکشان دعا کنیم