منوی اصلی
مطالب پیشین
تدبر در قرآن
آیه قرآن
لینک دوستان
خبرنامه
 
آمار وبلاگ
  • کل بازدید: 2005565
  • بازدید امروز: 82
  • بازدید دیروز: 80
  • تعداد کل پست ها: 1283
  • ****
درباره
محمّـد تــرابـی[961]

روح بلند مدیر وبلاگ خادم قرآن محمد ترابی در اسفند ۱۳۹۸ در ۶۷ سالگی به سوی معشوق شتافت. روحش شاد و یادش گرامی باد. اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
آرشیو مطالب
*

حدیث

*
لوگوی دوستان
دانشنامه سوره ها
سوره قرآن
کاربردی



نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (689)                                                   


ســوره 5 : انعـــام  ( مکّی  ـ  165  آیه دارد  ـ جزء هفتم  ـ  صفحه 128 )


  ( قسمــت سی و هفتــم )


حیــات معــرفت

 

 ( جزء  هشتــم  صفحه 143  آیه 122 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

أَوَ مَن کَانَ مَیْتًا فَأَحْیَیْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا یَمْشِی  بِهِ فِی النَّاسِ

کَمَن مَّثَلُهُ فِی الظُّلُمَاتِ لَیْسَ بِخَارِجٍ  مِّنْهَا کَذَلِکَ زُیِّنَ لِلْکَافِرِینَ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ


تفسیر لفظی :

 

آیا کسى که مرده [دل] بود و زنده ‏اش گردانیدیم و براى او نورى پدید آوردیم

تادر پرتو آن در میان مردم راه برود چون کسى است که گویى گرفتار درتاریکی هاست

و از آن بیرون‏ آمدنى نیست این گونه براى کافران آنچه انجام مى ‏دادند زینت داده شده است


تفسیر ادبی و عرفانی :

 

حیات بشریت چیزی است و حیـــات معرفت چیز دیگر ،

عالمیان به حیات بشریت زنده اند و دوستـــان به حیات معرفت ،

حیات بشریت روزی به سر آید که دنیـــا به آخر رسد و اجل در رسد ،

ولی حیات معرفت هرگز روا نباشد که به سر آید ،

که معرفت روز به روز افزون تر و به حق نزدیک تر شود .

حیات معرفت عبارت است از :

از خلق عُزلت گرفتن ،

با حقّ خلــوت کردن ،

زبان به ذکر گشودن ،

دل در فکـــر داشتن ،

گهی از نظر جلال و عـــــزّت در هیبت بودن ،

گهی بر امید نظر لطف بر سر مراقبت رفتن ،

پیوسته جان بر تابــــه ی عشق کباب کرده ،

پروانه وار ، در شب تاریک چون والهان به فغان آمده ،

بر امید آن که تا سحرگاهِ صبحِ امید بر دمد

 و او تعهد بیماران کند و گوید :

                                    ای فرشتگان ؛

شما گرد دل ایشان طـــواف کنید

تا من مَرهَم بر جراحات دل آنان نِهَــــم !


ای شاخِ امیـــدِ وصلِ عاشق به بر آ


ای مــــــاه ، ز برج بی وفائی به در آ


ای صبحِ وصالِ دوست ، یک روز بر آ


ای تیره شب فراق ، یک ره به سر آ



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (688)        

                                                     

ســوره 5 : انعـــام ( مکّی ـ 165 آیه دارد ـ جزء هفتم ـ صفحه 128 )  

 

  ( قسمــت سی و ششـــم ) 


نشان رهـروان

 

 ( جزء  هشتــم  صفحه 143  آیه 121 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

وَ لاَ تَأْکُلُواْ مِمَّا لَمْ یُذْکَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ وَ إِنَّهُ لَفِسْقٌ وَ إِنَّ الشَّیَاطِینَ لَیُوحُونَ

إِلَى أَوْلِیَآئِهِمْ لِیُجَادِلُوکُمْ وَ إِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّکُمْ لَمُشْرِکُونَ


تفسیر لفظی :

 

و از آنچه نام خدا بر آن برده نشده است مخورید چرا که آن قطعا نافرمانى است

و در خفا ‏شیطان ها به دوستان خود وسوسه مى ‏کنند تا با شما ستیزه نمایند

و اگر اطاعتشان کنید قطعا شما هم مشرکید


تفسیر ادبی و عرفانی :

 

خوردن به شهــــوت چیزی است و خوردن به ضـــــرورت چیز دیگر ،

خوردن به شهــــوت اهـــــــــل غفلــــت راست به صفت بطالت ،

و خوردن به ضرورت اهل قناعت راست به حکم ضرورت

و تقویت نفس بهر طاعت ،

جز این دو حالت ، حالتی دیگر است در خوردن ،

که آن حال عارفان است و نشان رهروان .

مجاهدان راه خدا اهل ریاضتند ،

خـــــــوراک شان خشن ،

لبــاس شان خشن ،

و آن کس که به معرفت خداوند رسد ،

هر چیزی به ذائقه ی او لطیف است .


ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند


تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (687)                                                             


ســوره 5 : انعـــام  ( مکّی  ـ  165  آیه دارد  ـ جزء هفتم  ـ  صفحه 128 )


  ( قسمــت سی و پنجـــم )


نعمت های ظاهر و باطن


 

 ( جزء  هشتــم  صفحه 143  آیه 120 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

وَ ذَرُواْ ظَاهِرَ الإِثْمِ وَ بَاطِنَهُ إِنَّ الَّذِینَ یَکْسِبُونَ الإِثْمَ سَیُجْزَوْنَ بِمَا کَانُواْ یَقْتَرِفُونَ


تفسیر لفظی :

و گناه آشکار و پنهان را رها کنید زیرا کسانى که مرتکب گناه مى‏ شوند

به زودى در برابر آنچه به دست مى ‏آوردند کیفر خواهند یافت   .



تفسیر ادبی و عرفانی :

 

بدان که کردار آدمی دو طرف دارد :

یک طرف به دل پیوسته ، که آن را نیّت گویند ،

و یک طرف به تن پیوسته ، که آن را عمل گویند .

این ظاهر است و آن باطن ،

پس هرچه از محظورات و منهیات شرع ،

به دست و پای و زبان باشد آن را گناه ظاهر ،

و هرچه به دل بیندیشد و نیّت کند آن را گناه باطن گویند ،

و خداوند در این آیت می فرماید :

هـــــر دو را بگـــــذاریـــــد

هم عمل بــــــــــد که در ظاهــــر رود ،

و هم اندیشه و نیّت بـــد که در باطن بوده ،

بدین بیــــــــــان که :

خداوند به کَرَم خود خلق را بیــــافرید ،

و با نظرِ حکمت و کَـــرَمِ بی نهــــایت ، آن ها را پرورش داد ،

 و نعمت هــــای ظاهر و باطن بر ایشان تمــــــــام کرد ،

آن گاه از بنده شکــــــرنعمت خواست ، و فرمود :

اگر شرط بنـــدگی می نمائید ، شکر نعمت بجای آرید 

و آن این است که گنــــاه ظاهـــر و باطــــن را واگذاریـــد .

همان طور که نعمت دو قســـم است : ظاهـــــر و باطـــــن ،

مخالفت هم دو قسم است : ظاهر و باطن ،

نعمتِ ظاهـــر ؛کمـــــــال خلـــق است

و نعمتِ باطن جمــــــال خالــــق!

همچنین گنـــاه و مخالفت ظاهر ؛ گنــاهِ اعضاءِ تن است ،

و گناهِ باطن ؛ دوست داشتن انجام کار خلاف است ، که در دل رود و قصد و نیّت آن کند .

طلب بهشت ، طلب نعمت است ،

و در طلب نعمت ، بازماندن از راز ولی نعمت و نازحضرت ، ذلت است ،

و هرچه تو را از راز و نیـــــاز باز دارد آن را شـــــرک شمرند و گنــــاه دانند ،

هرچند در باور قومی طاعت و عبادت باشد ،



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (686)                                                              


ســوره 5 : انعـــام  ( مکّی  ـ  165  آیه دارد  ـ جزء هفتم  ـ  صفحه 128 )


  ( قسمــت سی و چهارم )


شروطِ حَـلال خــوردن

 

 

 

 ( جزء  هشتــم  صفحه 142 آیه 118 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

فَکُلُواْ مِمَّا ذُکِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ إِن کُنتُمْ بِآیَاتِهِ مُؤْمِنِینَ


تفسیر لفظی :

 

پس اگر به آیات او ایمان دارید از آنچه نام خدا بر آن برده شده است بخورید

 

تفسیر ادبی و عرفانی :

این حکم در تفسیر مخصوص ذبایح (1) است ،

و از روی اشارت منع از غافل خوردن و پر خوردن ،

چه ؛ هرچه به غفلت و شَـرَه (2) خورند جز طبع درنده خوئی قوّت نگیرد ،

و جز هواجسِ (3) نفس و وساوسِ (4) شیطان از آن نروید ،

اصل مسلمانی پاکی سینه و روشنائی دل است

و راه آن پاک داشتن تن است ،

چنان که حواس ظاهر چون چشم و گوش و زبان باید پــــاک باشد ،

و جمله ی حرکات به میزان شرع بُوَد ،

و راه پاکی حواس ، پاکی پوست و گوشت است ،

چنان که از حلال رسته باشد ،

و راه پاکی پوست و گوشت لقمه ی حلال است ،

و چون لقمه حــــــلال بود خوردن آن روا باشد ،

لیکن تا وقتی که شره و حرص و آرزوی غفلت در سینه ی آدمی بود حلال خوار نباشد !

و راه اسیر کردن آز و شره آن است که :

چون در حال خوردن است بر سر ذکر و یاد خدا باشد ،

و با آگاهی و آداب شریعت غـــذا خورَد .

 

دوازده شرط باید تا یک لقمه به شرط دین خورده شود :

 

چهـــــار شـــرط واجب :

قبل ازشروع بسم الله گفتن

 (بسم اللّه الرّحمن الرّحیم) 

حــلال خــوردن

(غذای حلال ، روزی حلال)

پـاکیـــــــــزه خـوردن

( رعایت بهداشت)

خـدای را روزی ده دانستن 

(هــــوالــــرّزّاق)

 

چهــار شرط مستحب :

پیش از غــــــذا دست هـا را شستن

از گـوشـــــــه ظــــــرف غــــــذا خــوردن

در آخـــر الحمــدللّه ربّ العالمیـــن گفتـــن

پس ازخـوردن دسـت و دهـــان را شـستــن


چهــــــار شــــرط ادب :

راسـت و درسـت نشستن

به لقمــه ی کسی نگاه نگردن

لقمـــــه را کوچک گرفتـــن و با آرامش غـــــذا خوردن

ساکـت بـودن و از ظــــــرف جلـو خـود خــــوردن


ســـایـــر شـــروط :

 

( کُلُوا وَاشرَبُوا وَلاتُسرِفُوا ) ، اسـراف نکردن ،

رعایت حـــــال مستمنـــــدان و گــــــرسنــــــــــگان ،

و تــلاش در برطـــــــــرف نمـــــــــودن نیـــــاز آن ها  نیز

از اصـول اولیـــــــــــه انســانی و اســلامــــــــی می باشد


چــون خــوردن با ایـن شـرایـط باشد ،


فردا درآن حساب و عقاب نباشد و آن را ثــواب باشد

---------------------------------------------------------

(1)              ذبایح : جمع ذبیحه ، سر بریده شده

(2)              شَـرَه : حریص شدن ، میل زیاد به چیزی ، حرص ، آز  

(3)              هواجِس : آرزوهای نفسانی ، آنچه در دل بگذرد

(4)              (4) وساوِس : جمع وسواس ، اندیشه های بد و شیطانی

 

میـــــــلاد ســــرور جوانـــــان عالَم ،

 

شبیه ترین فرد چهره و سخن به رسول الله (ص)


حضرت علی ابن الحسین (علی اکبر) علیه السلام مبارک



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی  بسم الله الرّحمن الرّحیم 


شفای دل ها و ضیاء روح ها


 

 

 

 

شنیدن نام خـدا موجب هیبت ،

  

و هیبت سبب فنــــــا و غیبت است ،

  

و شنیدن نام رحمن موجب حضــور به حضرت ،

  

و حضــور سبب بقــــا و قــربت است.

  

یکی به شنیـدن نام الله در کشــف جــــلال مدهـوش ،

  

و یکی به شنیدن نام رحیـــم در بســاط جمـــال بی هــوش،

  

و الله اخبـار از قــدرت او بر ابــــــــــداع است.

 

الاهــــی ؛

 

همـه عالم تو را می خواهنـد  تا تو کـرا خواهی؟

 

بنــازد کسی که تــــــــــــــو او را خـواهی،

 

که  اگر بمــاند تــو او را در راهی. 

 

  

آن را که خواست در ازل خواست،

  

و آن را کــــه نــواخـــت در ازل نواخــت،

  

کارها در ازل کـــرده و امـــــروز می نمـــاید،

  

سخن ها در ازل فرموده و امــروز می شنـوانــد،

  

خلعـت ها در ازل دوختــــه و امــــــروز می پوشــاند.  

 

 

 

 

 

 

بسـم الله کلمه ای است که 

شفـای دل ها و ضیـاء روح هاست ،

 

 

خـداونـدی که نام او دل هـا را بستـان است 

و یــــاد او شمـــــع شبستـان،

 

  

 بسـم الله نام خداوندی است که 

مهــر او زندگانی دوستان است

و یک نفس با او به دوگیتــــی ارزان !

 

  

یک لحظه انس با او خوش تر از جان است

و یک نظر از او به صد هـزار جان رایگان.

  

این قـرآن ، نامـه خـداونــد کریـم است،  

بنــدگان را یادگار مهـر قـدیــم است ،

 

 

نامه ای که مستودع آن در جهـان است

و مستقـرّ آن در میـــــان جـــان،

 

همـه اندام بنده به نام دوست نیــوشـــان ( شنـوا) است 

و نـام دوست جــاودان،

 

 نامـــه خبـــــر است  و خبــــــــر پیشبـــاز عیــــان است. 

 

 

مولای من ؛ محبوب دل هـــا ؛ منجی انسان هـــا ؛

 

 

یک دم گمان مبــر که زیــاد تـــو غافلم


بنشستم ار خمــوش خـــدا داند و دلــم


یک دم گمان مبرکه مرا جز تو یار خواهـد بود


 دلم جز از تــو کسی را شــکار خواهـد بود

 




موضوع :


<   <<   116   117   118   119   120   >>   >
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز


* *