نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (688)        

ســوره 5 : انعـــام ( مکّی ـ 165 آیه دارد ـ جزء هفتم ـ صفحه 128 )  

  ( قسمــت سی و ششـــم ) 

نشان رهـروان

 ( جزء  هشتــم  صفحه 143  آیه 121 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

وَ لاَ تَأْکُلُواْ مِمَّا لَمْ یُذْکَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ وَ إِنَّهُ لَفِسْقٌ وَ إِنَّ الشَّیَاطِینَ لَیُوحُونَ

إِلَى أَوْلِیَآئِهِمْ لِیُجَادِلُوکُمْ وَ إِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّکُمْ لَمُشْرِکُونَ

تفسیر لفظی :

و از آنچه نام خدا بر آن برده نشده است مخورید چرا که آن قطعا نافرمانى است

و در خفا ‏شیطان ها به دوستان خود وسوسه مى ‏کنند تا با شما ستیزه نمایند

و اگر اطاعتشان کنید قطعا شما هم مشرکید

تفسیر ادبی و عرفانی :

خوردن به شهــــوت چیزی است و خوردن به ضـــــرورت چیز دیگر ،

خوردن به شهــــوت اهـــــــــل غفلــــت راست به صفت بطالت ،

و خوردن به ضرورت اهل قناعت راست به حکم ضرورت

و تقویت نفس بهر طاعت ،

جز این دو حالت ، حالتی دیگر است در خوردن ،

که آن حال عارفان است و نشان رهروان .

مجاهدان راه خدا اهل ریاضتند ،

خـــــــوراک شان خشن ،

لبــاس شان خشن ،

و آن کس که به معرفت خداوند رسد ،

هر چیزی به ذائقه ی او لطیف است .

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند

تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری