نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (685)                                                             

ســوره 5 : انعـــام  ( مکّی  ـ  165  آیه دارد  ـ جزء هفتم  ـ  صفحه 128 )

  ( قسمــت سی و ســوم )

هــوای دوست

 ( جزء  هشتــم  صفحه 142 آیات 114 و 116 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

(114 ) أَفَغَیْرَ اللّهِ أَبْتَغِی حَکَمًا وَ هُوَ الَّذِی أَنَزَلَ إِلَیْکُمُ  الْکِتَابَ مُفَصَّلًا وَالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ

یَعْلَمُونَ  أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّکَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَکُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِینَ

تفسیر لفظی :

پس آیا داورى جز خدا جویم با این که اوست که این کتاب را به تفصیل به سوى شما نازل کرده است

و کسانى که کتاب [آسمانى] بدیشان داده ‏ایم مى‏ دانند که آن از جانب پروردگارت

به حق فرو فرستاده شده است پس تو از تردید کنندگان مباش

تفسیر ادبی و عرفانی :

جز از خـــدا معبودی گیــرم ؟ هـرگــز !

جز او خــــــدائی دانم ؟ حـاشـا !

معبود بی همتا او است ،

یگانـــه و یکتــــــا فقط او است ،

در کردگاری و جباری بی نظیر او است ،

در کاردانی و کارسازی بی مانند او است ،

در بنـــــــــده نـــــــوازی معـــــــروف او است ،

در مهربانی و مهـــــــر نمائی موصــوف او است !

الاهـــی ؛

تـــو موجـود عارفانی ،

آرزوی دل مشتــــاقـــــانی ،

یـــــاد آور زبـــــان مـــــداحـــــــانی ،

چونت نخوانم که نیوشنده ی آواز داعیانی ؟

چونت نستــــایم که شـــاد کننده ی دل بندگانی ؟

چونت ندانـــــــم که زَین ( زینت ) جهـــــانی ؟

چونت دوست ندارم که عیش جهانی ؟

( 116 ) وَ إِن تُطِعْ أَکْثَرَ مَن فِی الأَرْضِ یُضِلُّوکَ عَن سَبِیلِ اللّهِ

إِن یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلاَّ یَخْرُصُونَ

116 - و اگر از بیشتر کسانى که در [این سر] زمین مى‏ باشند پیروى کنى تو را از راه خدا

گمراه مى ‏کنند آنان جز از گمان [خود] پیروى نمى‏ کنند و جز به حدس و تخمین نمى ‏پردازند.

گروه خدا پرستان که وفــد (پیام رسان ) خدایند بسیار اندکند ، اما با وزن و بسیار خطیرند ،

و اهل باطل بسیارند اما بی وزن و سبک و بی معنی !

یک جهان مجــــــــاز را یک ذره حقیقت بس ،

یک عالَم بیهوده و باطل را یک یافتِ خداوند بس !

ای محمّد ؛ اگر تو اینـــان را روی عدد و کثرت بینی تو را به فتنه افکنند ،

و اگر با ایشان سازی تو را از حق باز دارند ،

فرمان ما را گردن نِـــه و از ایشان روی بگردان !

فریب زیاد بودن و قوی بودن دشمن را نخوریم ! که فرموده :

چه بسیار گروه های اندک که با توکل به خدا بر گروه های کثیر غلبه پیدا می کنند ، باذن الله !

از زیـــــاد و قــــوی بودن دشمن نترسیـــــــم ! مبادا ما را به فتنــــــه افکنند !

دیگران را کدخدا ندانیم که خـــدا و کدخــــدای همه اوست !

بــاد صبـــــا گذر کنـــی ار در ســـرای دوست

برگو که دوست سر ننهـــد جز به پای دوست

من سر نمی نهـــم  مگـــر اندر قـــــدوم یـــار

من جان نمی دهم مگر اندر هــــوای دوست

کردی دل مـــــرا ز فـــــراق رُخَت کبــــــــاب

انصاف خود بده که بُوَد این سزای دوست ؟

مجنون اسیر عشق شد ، امّا چو من نشد

ای کاش کَس چو من نشود مبتلای دوست

دیوان امام خمینی (ره) ص 63

برای سلامتی و خشنودی امـــام و مقتــــدا و مولایمان

 قائـم آل محمّـــــد (ص)

و برای تعجیل در فـــرج مبــــارکشان

دو رکعت نماز مخصوص و یکصد صلوات

 سبب بقــا

سالروز قیام خونین پانزده خرداد

[ که سرآغاز شکوفائی اسلام و استقلال و آزادی ملت ایران بود ]

را گرامی میداریم 

   نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (671 )     

ســوره 5 : انعـــام ( مکّی ـ 165 آیه دارد ـ جزء هفتم ـ صفحه 128 )  

  ( قسمــت نـــوزدهـــــم ) 

او حقیقتاً ربـوده ی حـقّ بود

سالگرد ارتحال ملکوتی بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران گرامی باد 

   ( جزء هفتــم صفحه 134 ـ آیه 54   ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

 وَإِذَا جَاءکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِنَا فَقُلْ سَلاَمٌ عَلَیْکُمْ کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ

أَنَّهُ مَن عَمِلَ مِنکُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ 

تفسیر لفظی :

و چون کسانى که به آیات ما ایمان دارند نزد تو آیند بگو درود بر شما  

پروردگارتان رحمت را بر خود مقرر کرده که هر کس از شما به نادانى کار بدى کند

و آن گاه به توبــــه و صلاح آید پس وى آمرزنده مهربان است.

تفسیر ادبی و عرفانی :

مؤمنان دیگراننــــد و عارفان دیگر ،

مؤمنان نخست در صنعت ها و آیت ها نگرند ، آن گاه از آن ها به ما رسند !

ولی عارفان نخست به ما رسند آن گاه از ما به آیات باز نگرند ! (1)

ای محمّـــد ؛

آنان که به واسطه ی آیات به ما ایمان آرند سلام ما بر ایشان برسان ،

و آن کس که بی واسطه ما را شناخت و بی صنعت ما را یافت

ما خود بی واسطه ، خود سلام به او رسانیم ،

که فرمود : سلامٌ قَولاً مِن رَبِّ الرحیم .

شیخ انصاری گفت :

الاهــی ؛

آن که تو را به صنایع شناخت بر سبب موقوف است و با واسطه راه دارد ،

و آن که تو را به صفات شناخت در خبر محبوس و محصور است ،

و آن که تو را به اشارت شناخت صحبت را مطلوب است ،

او که ربوده ی تـــــو است از خود معصوم است !

بندگان در سایه ی رحمت خداوند به پرستش و عبادت او رسیدند نه آن که در نتیجه ی عبادت مشمول رحمت او شدند ، و آن چه دارا شدند از رحمت او بود نه از عمل خودشان !

... أَنَّهُ مَن عَمِلَ مِنکُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ...  

در روایت مستند است که خداوند خطاب به بندگان فرمود :

بندگان من ؛ رهیگان من ؛

مرا به آواز خواندید به لبیک جوابتان دادم ،

از من نعمت خواستید عطایتان بخشیدم ،

به بیهوده برون آمدید مهلت تان دادم ،

فرمان من بگذاشتید رعایت از شما برنداشتم ،

گناه کردید کیفر بر شما نگاه داشتم ،

با این همه ، گر باز آئید بپذیرم ،

اگر برگردید باز انتظــــــار کشم ،

که من اَجوَدِ اَجوَدین و اَکرَم اَکرَمین و اَرحَم راحمین هستم ،

و برای شما بر خود رحمت نوشتم : ... کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ...

--------------------------------------------------------------------------------

(1) : منظور از عارفان در این وبلاگ ، همان گونه که در یادداشت ثابت معرفی وبلاگ آمده ، عارفان واقعی است نه شیادان و منحرفان و فریب خوردگان تشکیلاتی برخی فرقه های ضــــالّه صوفیــــــه ! که آن ها را با اسلام فاصله زیــــــــاد است و مورد غضب و لعن ائمه معصومین علیهم السلام بوده و هستند !

نمونه ی عارف واقعی ، امام خمینی است که زندگی خود را برای اسلام و مردم گذاشت ،

او حقیقتاً ربـــوده ی حــــق بود ،

او اسلام را زنده کرد ، و ارزش های الهی را احیا نمود ،

او آن چه را که دیگران در آینه صاف نمی دیدند در خشت خام می دید !

او اَبَرقدرت ها را به زانو درآورد و ابهت چندین ساله ی آنان را در هم شکست ، 

او بنیان گذار نــظام مقــــدس جمهــــوری اســـــلامی ایران بود ،

روحش شــــاد و یادش برای همیشه گرامی باد .

که فرمود : انتظار فَــرَج از نیمه ی خـــــرداد کشم !

نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (682)                                                                

ســوره 5 : انعـــام ( مکّی ـ 165 آیه دارد ـ جزء هفتم ـ صفحه 128 )

  ( قسمــت سی ام )

لقـا ، رضـا ، رؤیت

میلاد زینت عبادت کنندگان و سرور ساجدان و امام مؤمنان مبارک

 ( جزء هشتــم صفحه 141 آیه 103 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

قَدْ جَاءکُم بَصَآئِرُ مِن رَّبِّکُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ

وَ مَنْ عَمِیَ فَعَلَیْهَا وَ مَا أَنَاْ عَلَیْکُم بِحَفِیظٍ  

تفسیر لفظی :

به راستى رهنمودهایى از جانب پروردگارتان براى شما آمده است

پس هر که بهدیده بصیرت بنگرد به سود خود او و هر کس از سر بصیرت ننگرد

به زیان خوداوست و من بر شما نگهبان نیستم

تفسیر ادبی و عرفانی :

به شما چراغی روشن از خداوند آمد ،

و پنـــــدی بلیـــــــغ و نـــــوری تمـــــــــام

و حجتــــی آشــکار و نامــــه ای پیـــدا رسید ،

چــــــــراغــــی که دل هــــــا افــــروزد ،

نــــوری که روح جان افزایش دهد ،

ذکـــــــــری که سرّ بنده آراید ،

نامه ای که بنده بدان نازد ،

نامه ای که راه بنـده بدان گشاید ،

انصــــــــاف وی در آن داده ،

کار دین بدو ساخته ،

دل وی بدان آراستـــــه ،

عیب وی بدان پوشیـــــده ،

گوش وی به کلید آن گشوده ،

سعادت و پیـــــروزی خود در آن یافته ،

نامه ای که چــــــــــراغ دل هــــــــا است ،

مایه ی شستن غـــــــــــم ها است ،

داروی شفـــاء درد هــــا است ،

چـــراغ تنبیــــــه است ،

چراغــــی که از دل ناپاکان تاریکیِ شوخی (پلیدِی) بِبَرَد ،

و از دل نادانــــــــان تاریکــــــــیِ سَفَــــه بــــــزداید ،

نامه ای که بنده را در دنیـــــا حلاوت طاعت دهد ،

و هنگام مرگ رستگاری و سعادت بخشد ،

و در قیامت سکبــــــــاری و رحمت ،

و در بهشت لقــــا و رضــــا و رؤیت دهد .

عشق نگار ، سِــرّ ِ سویـــدای جـــان مـاست

مــــا خاکســار کــــوی تـــو تا در توان ماست

با خلدیـــان بگو که شمــــا و قصــــور خویش

آرام ِ مـــــــا به سایــــه ســــرو روان ماست

فـردوس و هرچه در آن هست قسمت رقیب

رنــج و غمی که می رسد از او از آن ماست

با مدعی بگـــو که تــــــو  و جنّت النعیـــــــم

دیـــــدار یــــار حاصـــل سِــــرِّ نهــان ماست

ساغر بیــــار و باده بریــــز و کرشمـــــه کن

کاین غمــــزه ، روح پرورِ جان و روان ماست

این با هُشــان و علم فروشان و صوفیــــان

می نشنـونـــــد آن چه که ورد زبان ماست

دیوان امام خمینی (ره) ص55

نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (684)                                                             

ســوره 5 : انعـــام  ( مکّی  ـ  165  آیه دارد  ـ جزء هفتم  ـ  صفحه 128 )

  ( قسمــت سی و دوم )

قصّــــه ی محبّــت 

شعبــان شد و پیک عشق از راه آمد

بـوی نفـس بقیّــت الله آمـــد

با جلوه سجاد و اباالفضل و حسین (ع)

یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد

اعیاد بزرگ شعبانیه بر شما و همه ی محبان و دوستان اهلبیت عصمت و طهارت مبارک

( جزء هشتــم صفحه 142 آیه 111 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

وَ کَذَلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا شَیَاطِینَ الإِنسِ وَالْجِنِّ یُوحِی بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ

زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًاوَلَوْ شَاء رَبُّکَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُونَ

تفسیر لفظی :

و بدین گونه براى هر پیامبرى دشمنى از شیطان هاى انس و جن برگماشتیم

بعضى ازآنها به بعضى براى فریب [یکدیگر] سخنان آراسته القا مى ‏کنند

و اگرپروردگار تو مى‏ خواست چنین نمى‏ کردند پس آنان را با آنچه به دروغ مى ‏سازندواگذار

تفسیر ادبی و عرفانی :

هرکس رتبت وی عالی تر ،  بلاء وی تمام تر !

هرکس به حقّ نزدیک تر و دل وی صافی تر ،

نفس او به دست دشمن گرفتارتر !

آری ؛ بی غصه ی محنت ، قصه ی محبت نتوان خواند !

و بی زهر بلاء ،شهــــــــد ولاء نتوان یافت !

بنگر که آدم صفی ، آن پرورده ی تقدیس حق ، از ابلیس دشمن خود چه دید !

آن دگر نوح شیخ پیمبران و پـــدر جهانیان ، از قوم خود چه کشید !

چند صد سال آن ها را دعوت به حق کرد ، هر روز او را چندان بزدند که بی هوش شدی ، و فرزندان او را به دشمنی با وی تشویق کردندی ، و آن مهتر بر این بلیت صبر می کردی و امید به ایمان ایشان داشتی تا آن که گفت :

بار خدایا ؛ چون امید بریده شد و روی صلاح پدیدار نیست ، بودن اینان در این جهان جز زیادیِ فساد و سبب خرابی نیست ! تخم آنان را از زمین بر کَن ! وگرنه همه ی بندگان را فاسد و گمراه خواهند کرد !

از آن پس ابراهیــــــــم که شجره ی توحید بود ، شب و روز به زانو درافتاده ، ریش سپید را در دست نهاده ، و دوری خانواده را از بت خواهان بود ، از آن نمرود طاغی چه کشید ! و به او چه آزارها که نرسید .

همچنین همه ی پیغمبران ، یکان یکان از هود و صالح و لوط و موسی و یحیی و عیسی ، از دست جباران و متمردان چه ها که کشیدند ! همه به فریاد آمدند ،

و در آخرِ همه ی آنها ، بلاء محمد مصطفی (ص) از همه بیشتر و تمام تر بود ، که خود فرمود :

هیچ پیغمبری به قدر من آزار ندید !

  آن بی حرمتان و بیگانگان قدر وی ندانستند و دیده ی شناخت او نداشتند ، و منزلت او را نشناختند ، بارها قصد جان او کردند ، جفاء او را در میان بستند ، پیران استهزاء کردند ، شاعران هجو گفتند ، جوانان جفا کردند ، کودکان سنگ به سویش انداختند و زنان از بام ها بر وی خاک و خاشاک ریختند ، در نهایت اتفاق کردند و با هم عهد بستند که او را از میان بردارند ! جبرئیل آمد و گفت : هان ! برخیز و شهر را به ایشان بگذار ! و آهنگ غربت کن !

که در این غربت گزیدن رازی بود و برای امت او فرازی !

آن عزیز شهر خود مکه را رها و هجرت را آغاز کرد ، و در دیار غربت که یثربش می گفتند رحل اقامت گزید ، و اختلاف طوایف اوس و خزرج را با اسلام ناب برطرف کرد و شهری نو ساخت که مدینة النبی نام گرفت ، و اساسی جدید در اداره امور شهر بنا کرد ، و برپائی حکومتی نوبنیاد و فراگیر را در آن دیار رقم زد ،

دشمنان و منافقان ، این جا هم رهایش نکردند !

توطئه ها و دسیسه ها هر روز به شکلی علیه وی آشکار شد تا در نهایت امر ، در جریان سفر حجة الوداع ، نقشه قتل و ترورش در راه بازگشت را طراحی نمودند ، و در کنار خانه ی خدا ، با هم عهد بستند که نگذارند خلافت به خاندانش برسد و بر این طرح پیمان نامه ای نوشتند و در خانه ی خدا زیر خاک مخفی کردند که به صحیفه ی ملعونه موسوم شد (*)

-----------------------------------------------------------------------------------

(*) صحیفه ملعونه : درحجـــة الـــــوداعدو نفــــر ( ابـــوبکــــر و عمــــر)در کنــــار کعبــــــــه هم قَسَــــــم شدند که بعد از وفــــات پیامبر صلی الله علیه و آلهنگذارند خلافت به اهل بیتش برسد.

 بعداً معاذ ابن جبل به آنها پیوست ،او سران قبایل اوس و خزرج یعنی بشیرابن سعید و اسید ابن حضیر را به این گروه افزود. اینپنج نفرپیمان نامه ای در این خصوص نوشتند و در خانـــه خــــدا زیـــر خاک دفــــــن کردند که بهصحیفه ملعونهاولموسوم شد.

اقدام علیه جان پیــــامبـــــر صلی الله علیه و آله :

در ادامه این توطئه ؛ 14 نفر ( ابوبکر ، عمر ، عثمان ، معاویه ، عمروعاص ، طلحه ، سعد ابن ابیوقاص ،عبدالرحمن ابن عوف ، ابوعبیده جراح ، ابوموسی اشعری ، ابوهریره ،مغیره ابنشعبه ،معاذ ابن جبل ، سالم مولی ابی حذیفه )توطئه قتل پیامبر(ص) در راه باگشت از مکه به مدینه را طرح نمودندتا در کوه هرشی شتر پیامبر(ص) را برمانند و در تاریکی شب پیامبـــــر (ص) را بکشند ولی خداوند توطئه آنها خنثی کرد.  بعد از ورود به مدینــــه تعداد این سرکرده منافقین با پیوستن افرادی چونابوسفیان ،عکرمه ابن ابی جهل ، سعید ابن عاص ، خالد ابن ولید ، بشیر ابن سعید ،سهیل ابنعمرو ، ابوالاعور اسلمی ، صهیب ابن سنان ، حکیم ابن حزامبه34 نفــــــررسید که در این رابطهصحیفه ملعونه دومرادر خانه ابـوبکـــر نوشتنـــدو امضاء نمودهیکی از آنها آن را به مکه بردو در خانه خدا کنار صحیفه اول دفن کرد.    (بحار الانوار جلد 28 ص 102 ـ 111)

لعن الله من اسس اساس الظلم و الجور علیکم اهل البیتلعنت ابدی خداوند بر همه آنها باد که آنها بنیانگذاران ظلم علیه خاندان پیامبر (ص) بودند