تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (42)

سوره42 : شـــوری

ذکر اوآرایش گفتار

 بسـم الله نام خـداونــدی است که

ذکر او آرایش گفتاراست و مهر او روشنائی اسرار،

دیدار او  نزهت ابصار و رضای او خلعـت ابرار،

تا توحید او نگوئی روی گفتار روشن نشود،

تا رضای او نجـوئی دل معنــی شـاد نگردد،

تا گل شکـر او نبـوئی جــان عقـل ننـازد.

جلال خـداوند از ادراک عقلها منزّه است،

و جمال او از احاطه اوهام مقدس،

آب و خاک قــدر عــزّت او چه دانـد؟

و خِـرَد آدمی چـون به کـُنــهِ او رسـد؟ 

عرش عظیم ذرّه ای در جنب قـدرت او،

وجود همه جهان و جهانیان قطره ای از دریای وجود اوست،

کمند جاذبه او جز دل سوختگان را شکار نکند

و تیر بلای او جـز سینــه آشنــایــان  فگار  نکند.

*********************

غـمخـواره آنــم کــه غـم مـن بخـورد       

فــرمــانبَـرِ آنــم کــه دل من  بِبــَرد

من جـور و جفـای او به صـد جـان بخـرم        

او مهـر و وفـای مـن به یک جــو  نخــرد

تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (40)

سوره40 : غـافـــر( مؤمن )

بی قــراری دل

بنام خـدائـی که قـدر او بی منتهـا، و صحبت او با دوستـان بی انتهـاء،

در قدر نهـان است و در صنـع آشکار.

بنام او که از مانندگی به کسی یا چیزی دوراست و از اوهام جداست،

 دل را به دوستی و خـرد را به هستـی پیـداست.

بنام او که در صفت او نه چون و چـرا است و در دانائی و بینـائی و شنـوائی بی همتـاست.

الاهی؛ در دل دوستان نور عنـایت پیـداست،

و جانهـا در آرزوی وصــالت حیــران!

چون تــو مولـی کـه راست؟

و چـون تو دوست کجـاست؟

هـرچه دادی نشان آئین فرداست

و آنچه یافتیـم پیغام و خلعت برجاست،

نشانت بی قراری دل و راحت جان است،

و خلعت وصالت در مشاهـده جلال، چه گویم که چون است؟

**************** 

روزی که سراز پــرده بـرون خواهی کـرد      

دانم که زمـانـه را زبـون خـواهـی کـرد!

گر زیب و جمـال از این فـزون خواهی کـرد  

یارب چه جگرهـاست که خـون خواهی کرد

تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (38)

سوره38 : ص (صـــاد)

نجـات ما به رحمـت اوست

بنام او که وجود مـا بـه عنـایت او،

و سجــود ما به هـــدایت اوست،

بنام او که صـلاح مـا به ولایت او،

و فــلاح ما به رعــایت او است

بنـام او که حیـات ما به نعمت او،

و نجــات ما به رحمــت اوست. 

خـداونــدی که از او به سـر نـه!

و از درگاه اوگــذر نـه!

با احسـان او عصیـان را خطــر نـه!      

با عنـایت او عصیـان را اثـر نــه!

برعاصیـان و مفلسـان از او  رحیـم تـر  نه!

**************

ای خداونـدی که در الاهیـت یکتــائی،

و در احـدیت بی همتــائی ،

در ذات و صفـات از خلـق جــدائی، 

متّصف به علائی، متحد به کبـریــائی،

سرمایه هر بینـوائی، پناه هرگــدائی،

همـه را خــدائی ، تا دوسـت کــرائی!

تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (35)

سوره35 : فــــاطـــــر

عطای او از خطای ما بیش!

درخبـراست که هـرکس پاره کاغـذی که برآن بسم الله نوشته باشد از زمین بردارد و احترام کند در آن حال از حضرت عزّت بر فرشته رحمت امـر آید که قـلـم عفـو برجـریـده اعمال اوکشد!

کسی که نام خـداونــد را از روی تعظیم و احتـرام به دست گیـرد چنیـن خُلـقی یابد ، پس چه گوئی اگرکسی آن نام را به دل برگیرد و به جان پـذیــرد؟

 نام خـداونـدی که حکم او بی َزَلـل، فعـل او بی حِیـل، صُنع او بی خِلَل، خواست او بی عِلَـل !

خـداونـدی که عطـــای او از خطـای تو بیش!

وفــای او از جفــای تــو بیش!

نعمـــت او از حاجت تــو بیش!

رحمــت او از معصیت تــو بیش!

ای خــدائی که در ذات بی مثــالی،

درصفــات بی همتـــائی،

درحکــم بی احتمـالی،

درصنـــع بی اختـــلالی!

صـانــع با جــــلالی،  

قـــادر برکمـــالی،

خــالــق لـم یــزل ولایــزالی.

تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (34)

سوره34 :سبــــــاء

آرام بخش دلهــا

امیـرالمؤمنیـن علـی علیه السلام فرمودند:

بســم الله گشـادگی بستگی هاست،

آسـان کننده دشـواری هاست،

دورکننده بـدی هاست،

آرامبخش دلهـا و داروی دردها وشستن غم هاست.

ای جوانمرد؛ امروزکه از هجـران ترسانی و از نهیب قیامت لرزانی، پیدا بُوَد که از شنیدن نام  و نشان حـق چند توانی!

باش تا فردا از هجران ایمن شوی و عقبه پل صراط بازگذاری، از بلای دنیا جسته، و از هوای نفس و شیطان باز رسته، و در روضه رضوان بر تخت بخت نشسته،  فرشته به خدمت ایستاده،

بنده را روز شادی آن روز است که آن روز، روز طوبی و روزحسنی است.