تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (35)

سوره35 : فــــاطـــــر

عطای او از خطای ما بیش!

درخبـراست که هـرکس پاره کاغـذی که برآن بسم الله نوشته باشد از زمین بردارد و احترام کند در آن حال از حضرت عزّت بر فرشته رحمت امـر آید که قـلـم عفـو برجـریـده اعمال اوکشد!

کسی که نام خـداونــد را از روی تعظیم و احتـرام به دست گیـرد چنیـن خُلـقی یابد ، پس چه گوئی اگرکسی آن نام را به دل برگیرد و به جان پـذیــرد؟

 نام خـداونـدی که حکم او بی َزَلـل، فعـل او بی حِیـل، صُنع او بی خِلَل، خواست او بی عِلَـل !

خـداونـدی که عطـــای او از خطـای تو بیش!

وفــای او از جفــای تــو بیش!

نعمـــت او از حاجت تــو بیش!

رحمــت او از معصیت تــو بیش!

ای خــدائی که در ذات بی مثــالی،

درصفــات بی همتـــائی،

درحکــم بی احتمـالی،

درصنـــع بی اختـــلالی!

صـانــع با جــــلالی،  

قـــادر برکمـــالی،

خــالــق لـم یــزل ولایــزالی.



موضوع :