سفارش تبلیغ
صبا ویژن
منوی اصلی
مطالب پیشین
تدبر در قرآن
آیه قرآن
لینک دوستان
خبرنامه
 
آمار وبلاگ
  • کل بازدید: 1988109
  • بازدید امروز: 129
  • بازدید دیروز: 220
  • تعداد کل پست ها: 1283
  • ****
درباره
محمّـد تــرابـی[962]

روح بلند مدیر وبلاگ خادم قرآن محمد ترابی در اسفند ۱۳۹۸ در ۶۷ سالگی به سوی معشوق شتافت. روحش شاد و یادش گرامی باد. اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
آرشیو مطالب
*

حدیث

*
لوگوی دوستان
دانشنامه سوره ها
سوره قرآن
کاربردی



نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (408 )                                             فایل صوتی (کلیک کنید)

 

ســوره 2 : بقـــره  ( مدنی )

( 286 آیه دارد ـ جزء اول ـ صفحه 1 )  

  ( قسمت هیجدهــم ) 

رنگ بی رنگی


( جزء اول ـ صفحه 10 ) 

بســـم الله الـرحمــن الــرحیــم

 

64 ـ ثُمَّ تَوَلَّیْتُم مِّن بَعْدِ ذَلِکَ فَلَوْلاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَکُنتُم مِّنَ الْخَاسِرِینَ 

64- پس از آن از اطاعت امر برگشتید که اگر فضل خداوند و مهربانی او بر شما نبود، از زیان کاران و نومیدان بودید!


65 ـ وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَواْ مِنکُمْ فِی السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ کُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِینَ

65- هراینه نیک دانستید و شناختید آنان را که در روز شنبه نافرمانی کرده و صید ماهی کردند، در نتیجه ما گفتیم همگی شماها میمون ها گردید و خوار و خاموش شوید!


  66 ـ فَجَعَلْنَاهَا نَکَالًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهَا وَ مَا خَلْفَهَا وَ مَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِینَ

66- پس به این عقوبت، آنها را عبرت باشندگان و آیندگان کردیم و پندی و اندرزی برای پرهیزکاران است.


67 ـ وَ إِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ  تَذْبَحُواْ بَقَرَةً قَالُواْ أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا قَالَ أَعُوذُ  بِاللّهِ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْجَاهِلِینَ

67- یاد بیاور ای پیغمبر، زمانی که موسی به امت خود گفت خداوند بشما امر میکند که گاو ماده ای را ذبح کنید، در جواب گفتند ای موسی ما را مسخره می‏کنی و افسوس می‏گیری؟ گفت پناه می‏برم به خداوند که من از نادانان باشم!


68 ـقَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّکَ یُبَیِّن لّنَا مَا هِیَ قَالَ إِنَّهُ  یَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ فَارِضٌ وَ لاَ بِکْرٌ عَوَانٌ بَیْنَ ذَلِکَ فَافْعَلُواْ مَا تُؤْمَرونَ

68- گفتند ای موسی خدای خود را بخوان و از او بخواه که برای ما بیان کند که این گاو چه گاویست؟ موسی گفت خداوند می‏فرماید: این گاو نه پیردندان سوده و نه خُردی نیرو ناگرفته، نه پیر است و نه جوان، میان این و آن! پس بجا آورید آنچه بشما امر می‏کنند!


69 ـ قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّکَ یُبَیِّن لَّنَا مَا لَوْنُهَا قَالَ إِنَّهُ یَقُولُ إِنّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاء فَاقِعٌ لَّوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِینَ

69- گفتند خدای خود را بخوان و از او بخواه که برای ما بیان کند که آن گاو چه رنگ است گفت: می‏فرمای گاوی است زرد رنگ که رنگ روشن آن نگرند گانرا از روشنائی شاد می‏کند!


70 ـقَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّکَ یُبَیِّن لَّنَا مَا هِیَ إِنَّ البَقَرَ تَشَابَهَ عَلَیْنَا وَ إِنَّا إِن شَاء اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ

70- گفتند خدای خود را بخوان و از او بخواه تا بیان کند برای ما که آن گاو چیست؟ جنس گاو بر ما مشتبه است و ما اگر خدا بخواهد بدان راه برانیم!


71 ـ قَالَ إِنَّهُ یَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ ذَلُولٌ تُثِیرُ الأَرْضَ وَ لاَ تَسْقِی الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لاَّ شِیَةَ فِیهَا قَالُواْ الآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوهَا وَ مَا کَادُواْ یَفْعَلُونَ

71-  گاوی است نه کار شکسته و نه نرم و رام که زمین شکافد و نه کشت زار را آب دهد، از عیبها رسته و رهانیده، در همه پوست او جزء رنگ زرد، رنگی و نشانی نیست! گفتند اکنون پاسخ به سزا آوردی، پس آن گاو را بکشتند و نزدیک بود که این کار را نکنند چون از بس ایراد کردند و حجّت بنی اسرائیل گرفتند، نمی خواستند این کار را انجام دهند

 

65 ـ وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَواْ مِنکُمْ ...

 

اشارت است به قهر خداوند با بیگانگان

و چنانکه دوستان را نوازنده است،

بیگانگان را گیرنده است،

و چنانکه نوازش او به نوازش دیگران نماند،

گرفتن وی هم به گرفتن دیگر نماند!

زیرا خداوند سخت گیرتر از همه گیرندگان،

و دادخواه ستمکاران است،

نه از کسی بیم

و نه بر کرد وی تاوان است

که کردگار جهانیان است و آفریننده آنان،

مردم از بطش او هراس گیرند

اگر ایشان را مسخ ظاهر عقوبت بود

این امت را مسخ باطل عقوبت است

و چون خداوند بر آنان خشم گرفت

رنگ صورت آن ها را بگردانید

و اگر بر این امت خشم گیرد

پناه بر خــدا رنگ اینان را از روی سیرت بگرداند،

اگر آنان را به گناه خویش روسیاه گردانید،

اینان را گناه خویش دل سیاه کند!

عارفی بزرگوار گوید:

مردی پیش ما زیاد آمد و رفت داشت

و یک نیمه روی او پوشیده بود

گفتم چرا نیم رخ پوشیده ای؟

گفت: من گور کن هستم

یک روز زنی را در گـــور کردم و رفتم

پس از آن به طمع کفن او گـــــور را شکافتم

همین که دست به کفن زده و آن را کشیدم

دیــــدم او هم می‏کشد!

گفتم می‏خواهی بر من پیروز شوی،

 پس به دو زانـــــو نشستم

و کفن را بسختی کشیــــــدم

ناگهان دست خود را بلند و سیلی به نیم روی من زد!

همین که پرده از نیــــم رخ برداشت

جای پنج انگشت روی صورت او بود

و گفت پس از آن کفن او را پوشاندم

و گـــور را پوشیـــده و استـــــوار کردم

از آن پس مصمم شده ام که گــــور کسی را نشکافم

و از شــــرم نیــــم رخـــــم را پــوشانــــم!


67 ـ وَ إِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ...

 

داستان گاو بنی اسرائیل در قـــــرآن

از لطیفـــــــه‏ ها‏ی حکمت و گوهرهای عــزّت است

چه قرآن دریای ژرفی است که

دُرهای شاهـــــوار در قـعــر آن است

اما کسی باید که صفــات گاو بنی اسرائیل را

در خود بیند که می‏ گوید:

نـــه پیـــــــری فــرو ریختـــــــــه

نه نـــــــوزادی نارسیـــــده،

یعنی که قدم این جوان مردان در دائره طریقت

آن گاه مستقیم شود که

مستی جوانی ایشان را حجاب نباشد

و سستی پیری آنان را بی کاره و عاطل ندارد!

چنانکه پیغمبر اسلام در حال کمال تمام،

به وحی رسیـــــد.

چه هر ارادت که با مستی جوانی قرین شود

همیشه از راهزنــــــان بیـــــــم دارد

و کم افتد جوانی نو ارادت که از راهزنان ایمن باشد!

[ و هر مسئولیت سنگینی که به پیــری سپرده شود ،

سستی پیـــــــری کار را از او بگیــــــرد

 و امــور مــردم به دست نا اهــــــلان افتــــد !!! ]

لطیفـــه :

[[ بهلول را گفتند چرا مقــام قضاوت نگیری که در این کار تجربه داری ! گفت : تـــــوان این کار را ندارم که مسئولیت زیبنده جوانان است ! گفتند بپذیر جوانان با تو همکاری کنند ! گفت اگر مرا توانی بود خــانــــــواده خود را درست اداره می کردم تا هرکدام بسویی نروند و سازی نزنند و عیــــــــال را مجاب می کردم که در خانه بنشیند و حرمت پیــــری مـــرا نگاه دارد ! ]]


68 ـقَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّکَ یُبَیِّن لّنَا ...

 جوانانی که در حال کمال بشریت

گام در میدان طریقت نهادند

خــداونـــــد آنان را به رنگ دوستی برآرد

و رنگ دوستی رنـــــگ بـــی رنـــــگـــــی است!

هر چشمی در ایشان نگرد روشن شود

و هر دلی در کار آن ها اندیشه کند آشنــــــــا گردد!

 

71 ـ قَالَ...لاَّ ذَلُولٌ تُثِیرُ الأَرْضَوَ لاَ تَسْقِی الْحَرْثَ ...

 

بــــه روز و نیکـــــو سیـــــرت و روز افــــــزون،

نه به عیب رسمیان آلـــــوده،

نه به مقــــام دون همتــان فرو آمده،

نه رقم دوستی بیگانه بریشان کشیده،

نه داغ اسباب بر ایشان نهاده،

نه قاضی شهوت ها بر ایشان حکمی رانده،

نه به شکل ها و مانندها گرائیده

و نه به اختیـــــــار خــــود تکیه کرده

و همان گونه که معبـــــــود را یکی شناسند،

مقصـــــود را هم یکی دانند

و مشهـــــود و مـــوجــــــود را یکی خوانند!

هر کسی محـراب دارد هــر سوئی

باز محـراب سنـائی کــوی او است

همه مشکلات و گرفتــــاری های ما

ناشی از غیبت طــــولانــــی مولایمــــــان

محبــوب دل هـــا و منجـــی انســان هـا

قائـم آل محمّـد (ص) حضرت امــام مهــدی (عج) است

پس برای تعجیل در فـرج مبارکشـان

دعـــــا کنیم

کارت پستال درخواستی طراحان



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (407 )                                             فایل صوتی (کلیک کنید)

 

ســوره 2 : بقـــره  ( مدنی )

( 286 آیه دارد ـ جزء اول ـ صفحه 1 )  

  ( قسمت هفدهــم ) 

نـور تـوحیـــد

 

( جزء اول ـ صفحه 9 ) 

 

بســـم الله الـرحمــن الــرحیــم

 

62 ـ إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَ الَّذِینَ هَادُواْ وَ النَّصَارَى   

وَ الصَّابِئِینَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الآخِرِ

وَ عَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ

وَ لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لاَ هُمْ یَحْزَنُونَ

62- کسانی که ایمان آوردند و آنان که جهود شدند و ترسایان و آن ها که زبور در دست دارند و میان آن دو دین سوم گزینند هرکس از آنان که ایمان به خدا و روز رستاخیز آورد و کار نیک کند، مزد ایشان نزد خدای یگانه است و هیچ بیمی برای ایشان فردای قیامت نیست و هرگز اندوهگین نباشند.

 

63 ـ وَ إِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکُمْ وَ رَفَعْنَا فَوْقَکُمُ الطُّورَ

خُذُواْ مَا آتَیْنَاکُم بِقُوَّةٍ وَ اذْکُرُواْ مَا فِیهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ

63- به یاد بیاورید وقتی که از شما پیمان گرفتیم و بر شما عهد بستیم و کوه طور را بر سر شما بازداشتیم و گفتیم به قوه ایمان و تصدیق ، آن کتاب را که به شما دادیم بگیرید و یاد آرید آنچه در آن بشما سفارش شده تا مگر از عذاب و خشم خداوند بپرهیزید.

 

چون قوم موسی پیمان را شکستند و تــــورات را نپذیرفتند!  

خداوند کوه طــــور را بالای سر آنان بداشت و آن ها پیش خود آتشی افروختند

و از پس آن دریائی خروشان دیدند و ترسیدند

و تن به قبول دادند و از آن ها رفع بلا شد.

 

62 ـ إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ ...

 هر چند احبــــار یهــــــود

و رهبــــــانـــان ترســـــایان کوشیدند

و رنـــج ها در راه دین کشیدند

و چندان که توانستند در راه مجاهدت و ریاضت رفتند

و نفس خود را از شهوت ها و خواهش ها باز داشتند

و از دنیا و دنیادارن به یک بارگی عزلت گرفتند

و کناره گیـــــری برگزیدند

و صومعـــه ‏ها‏ را بر خود زنـــــدان کردند!

با این همه، سعی ایشان باطل

و کوشش ایشان ضایـــــــــع است!

مگر آن که به محمّـــــــــد (ص) ایمــــان آورند


و رسالت او را استـــــــــوار گیرنـد


 

تا هست تـو را به نـزد خـود تکیه گهت

مغــــرور دو عالمــی و کار تبهت!

تا تو تکیه بر پندار خود زنی

و سوداها در سر گیری

و غوغاها در دل آوری،

و ستور نفس را از راندن شهوت

و هـــوی و هـــوس باز نداری!

چگونه طمع داری که با مردان راه

در میدان حقیقت گوی زنی؟

هیهـــــــات!

 

تا تو بر پشت ستوری بار او بر جان تـواست

چون به ترک وی بگفتی آتش اندر بار زن

ور زچاه جاه خواهی سر بر آری مـردوار

چنگ در زنجیـر گوهـر وار عنبر بار زن

63 ـ وَ إِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکُمْ

 خداوند با همه عهد بست

و از همه پیمان گرفت،

قـــومی به طَوع اجابت کردند

و قـــومی دیگر به کُــــره،

آنان که به طوع و رغبت پذیرفتند،

عیـــان او را بـــــار داد،

و مهـــــــر ازل وی را دست گرفت

و آن ها که به کُره و نارضائی اجابت کردند،

حق بر آن ها پوشیده شد

و در تاریکی و بیگانگی بماندند!

این میثاق، روز ازل و در عهد ازل

بر عمـــــــوم بــــــرفت که

احدیت خداوند بر دل ها جلوه گر شد، 

 

یکی را تجلّی سیاست و عزت بود

یکی را تجلّی لطـــف و کــــرامت،

آن ها که اهل سیاست بودند

 در دریای هیبت به موج وحشت غرق شدند،

خـــردهـــــاشــــان حیـــــــران ،

دل هاشان پریشان،

خاطــــرهـــــاشـــــان تاریــــــــــــک

و گرد بیگانیگی بر رخسار ایشان نشسته،

داغ جدائی بر پیشانی شان نهاده شده!

 

اما آن ها که اهل لطـــــف و کرامت بودند،

ایشان را به زیــــــور اُنس بیاراست

و به نــــــور تـــوحیـــــد بیفروخت،

آب آشنائی را دل آنان روان

و تخم سعادت را در مزرع دوستی شان پراکنده

و آن گاه همه را با فضل و رحمت خود حوالت کرده

که بی رحمت او زیان می‏بردند!

 

داود پیغمبـر گفت :

خـــــدایــــــا ؛

گِـــرد همـــــــــه پزشکان عالم برآمدم

تا درد مــــــرا درمـــــان کنند

و مرهمی همی سازند.

همگان مــرا به تـــــــو راه نمودند،

پس زیان کار و بی پاره آن کس

که از  رحمت تـــــــــو نا امیـــــد است!

 

یکی از عارفان در روز عرفه

در موسم عرفات به خلق آن جا نگریست

و آن سوز و نیاز و آن ناز و راز از ایشان دید،

هرکسی دعائی می‏خواند

و دیگر کسی ثنایی می‏گفت،

دست ها همه سوی آسمان

و چشم ها گریــــــــــان

و دل ها ســــــــــــوزان

عارف به همراهان خود گفت:

چه بیندید و چه رأی دهید؟

اگر همه این خلق دست نیاز سوی مخلوقی دراز کنند

و دانگی سیم بخواهند؟

آیا از ایشان دریغ خواهد کرد؟

همی گفتند : نه!


 

گفت: به خدائی خدا،


که بندگان را به آمرزش خود نواختن


به نزد حق آسان تر است ا


از آن یک دانگ سیمی که


مخلوقی به این گروه فراوان دهد!

 



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (406 )                                             فایل صوتی (کلیک کنید)

 

ســوره 2 : بقـــره  ( مدنی ) 

  ( 286 آیه دارد ـ جزء اول ـ صفحه 1 )

( قسمت شانزدهــم )

 

ارکان اســلام

 

 ( جزء اول ـ صفحات 8 و 9 ) 

 

بســـم الله الـرحمــن الــرحیــم

56 ـثُمَّ بَعَثْنَاکُم مِّن بَعْدِ مَوْتِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ 

پس از آن ما برانگیختیم شما را از پس مردنتان تا مرا  سپاس گذارید.

57 ـ  وَ ظَلَّلْنَا عَلَیْکُمُ الْغَمَامَ وَ أَنزَلْنَا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَى کُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَ مَا ظَلَمُونَا وَ لَکِن کَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ

و سایه انداختیم بر شما از ابر ، و فرو فرستادیم بر شما ترنجبین و مرغ (سلوی) بلدرچین ، بخورید از پاکی ها و خوشی ها که شما را روزی کردیم ، آنان ستم بر ما نکردند ، بلکه ستم بر نفس خویش کردند!

58 ـوَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُواْ هَذِهِ الْقَرْیَةَ فَکُلُواْ مِنْهَا حَیْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَ ادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا وَ قُولُواْ حِطَّةٌ نَّغْفِرْ لَکُمْ خَطَایَاکُمْ وَ سَنَزِیدُ الْمُحْسِنِینَ

وقتی به آنها گفتیم که وارد این قریه شوید (شهر بیت المقدس) و بخورید از آن ، هر جا که می‏خواهید و بگوئید فرو گذار از ما گناهان، تا ما بیامرزیم گناهان شما و به نیکوئی نیکوکاران بیفزائیم.

59 ـ  فَبَدَّلَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ قَوْلًا غَیْرَ الَّذِی قِیلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاء بِمَا کَانُواْ یَفْسُقُونَ

پس بدل کردند آن گناه کاران سخنی را که بایشان گفتیم به سخن دیگر، پس بر ایشان که بر خود ستم کردند عذاب سخت از آسمان فرستادیم بسبب آنچه از فرمان برون شدند!

60 ـ  وَ إِذِ اسْتَسْقَى مُوسَى لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِّعَصَاکَ الْحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَیْنًا قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ کُلُواْ وَ اشْرَبُواْ مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَ لاَ تَعْثَوْاْ فِی الأَرْضِ مُفْسِدِینَ

وقتی موسی برای قوم خویش آب خواست به او گفتیم عصای خود را بر سنگ زن ، پس از آن بیرون جهید دوازده چشمه که هر سبطی آب خور خود را می‏دانست ، گفتند به آن ها که بخورید و بیاشامید از روزی خداوند ، بی رنج ، و به تبه کاری و خودکامی در زمین مروید!

61 ـ  وَ إِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَى لَن نَّصْبِرَ عَلَىَ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّکَ یُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَ قِثَّآئِهَا وَ فُومِهَا وَ عَدَسِهَا وَ بَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِی هُوَ أَدْنَى بِالَّذِی هُوَ خَیْرٌ اهْبِطُواْ مِصْرًا فَإِنَّ لَکُم مَّا سَأَلْتُمْ وَ ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْکَنَةُ وَ بَآؤُوْاْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ کَانُواْ یَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَ یَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ الْحَقِّ ذَلِکَ بِمَا عَصَواْ وَّ کَانُواْ یَعْتَدُونَ

وقتی که گفتید ای موسی ما نمی توانیم شکیبائی کنیم بر یک خوارک ، پس خداوند را بخوان تا بیرون آورد از روئیدنی های زمین از :  تره و خیار و نخود (یا گندم) و دانچه و پیاز، گفت : آیا آنچه بهتر است به آنچه بدتر است بدل می کنید ؟ از آن تپه و بیابان به شهر ، فرو شوید که در آنجا هر چه بخواهید برای شما و بشما می‏دهند. و بر ایشان خواری و نیازمندی در دل های مردم و سُستی در چشم های آنان زده شد ، و خویشتن بخدا خشم آورند و به خشم خدا بازگشتند ، و این بدان سبب بود که به آیات و سخنان خداوند کافر شدند و پیمبران را بدون حق می ‏کشتند و این کار سبب آن بود که از پذیرفتن حق سرکشی کردند و اندازه نگذاشتند و تجاوز کردند!

 

57 ـ  وَ ظَلَّلْنَا عَلَیْکُمُ الْغَمَامَ ...

 این آیت اشاره است به لطف و کرم خداوند

که می‏گوید در نگر (ای محمّـد)

تا ما با بنی اسرائیل چه کردیم !

و چند نعمت برایشان ریختیم و نافرمانی کردند،

باز ایشان را فرو نگذاشتیم!

ابـــر را فرمان دادیم

تا بر سر آنان سایه افکند،

بـــــــاد را فرمـــــودیم

تا مرغ بریان در دست ایشان نهاد!

ابـــــر را فرمان دادیم

تا ترنجبین و انگبین به ایشان فرو بارید،

ستون نــــــور گفتیم

در شب های تاریک آنان را روشنائی دهاد،

جامه دربایست آنان به وجود آمدی

و آن جامه نه کهن شدی نه چرکین،

در حال زندگی زیـــــور تـــــن

و در حال مردگی کفن آنان بودی!

چه نعمت ها که بر ایشان نریختیم!

چه نواخت ها که بر ایشان ننهادیم!

آنان قـــــدر ندانستند

و شکـــــــر نعمت نگزاردند،

هیچ کس چون ما ایشان را نخرند،

چون دیگران بی عیب می‏خرند

و ما با عیب خریـداریـــــم،

دیگران با وفا خواهند و خوانند،

و ما بی وفـــا و جفــــــا کار خوانیــــم! ...

 

58 ـوَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُواْ هَذِهِ الْقَرْیَةَ ...

 قریه در اینجا ظاهراً حریم علم است و دامن شرع،

خداوند می‏فرماید به دامان شریعت درآئید

و علم و عمل بر وفق شرع بکار بندید

و به سبب آن زندگی گوارا و نعیم جاودانه بدست آرید،

امروز تلخی مجاهدت کشید

تا فــــردا میــــــوه بهشـــت خــــورید!

 

وادخلوا الباب سجدا ...  

در راه دین استوار باشید

و از در خضوع و خشوع درآئید

و تضـــــرّع و استغفــــــــار کنید

و بگوئیــــــــد خـــــــــــدایــــــــــــــــا ؛

گناهان ما را فـــرو ریــــــــــز

و آن ها جز این گفتند و جز این کردند!

و دچار عـــذاب آسمـــــــانی شدند.

 

60 ـ  وَ إِذِ اسْتَسْقَى مُوسَى لِقَوْمِهِ ...

 فرق میان قوم موسی و عیسی و محمد :

موسی برای قـــوم خود آب خواست

و عیسی نـــــــان خواست

و محمد مصطفی (ص) بجای آب و نــان ،

رحمت و بخشایش خواست!

خداوند فرمود:

ای محمّــد ؛

امّـت تـــو از سه حال بیرون نیستند

یا مطیعانند

یا عاصیانند

یا مشتاقانند،

مطیعان را بهشت من بهره است،

و عاصیــــــــــان را رحمت من

و مشتاقان رضای من و دیدار من بهره است.

محمّد (ص) گفت:

خــــــداونــــــــدا؛

مــــــراد آن دو را نقــــــــد دادی

و از من متوقف بر امری ساختی؟

فـــرمــــــود:

ای دوست ؛

 ایشان حاجت بــــــــرای

امت ِ حاضــــر ِخــود خواستند

و مـــــــراد خویش بیافتنـــــــــد،

ولی تــــــو هرچه می‏خواهی

برای همـــه امت خود

تا روز رستاخیز می‏خواهی،

پس همه را جمـــــــع کنم،

همه را جامــــه کرامــــت پــــوشانم،

همه را به زیـــــور انس و الفــــت بیارایم

که ایشان بهینه امت هستند،

یک قصد و یک دل و یک همّت اند،

نه چون بنی اسرائیل که پراکنده بودند

و در دل و در قصد و در همت با هم نبودند!

و در دین به معبودی یگانه اکتفــــا نکردند!

و در دنیــــــــا بیک طعــــــام قنــــــاعت نه!

 

گویند ذکر عصا اشارت به سیاست شرع است

و سنگ اشارت به دل های سخت تر از سنگ آن ها است،

[ امروزه با مشاهده جنایت های صهیونیست های غاصب ، می بینیم که  چقدر درست فرموده ، که دل های آن ها از سنگ هم سخت تر است ]

یعنی موسی خواست

آن هـــــــــا را به راه آورد

که بهم رسند و همگان فایده برند!

در حقیقت خداوند فرمود

با تازیانه شریعت آنان را سیاست کن

و بر علم و عمل وادار،

که جمله آن ارکان اســـلام است

و آن دوازده خصلـت باشد

که شش تای آن، بنــای اســـلام است :

 1- اقرار به وحدانیت خـــدا

2ـ ایمان به نبوت محمّد مصطفی(ص)

3ـ نمــــــــاز

4 ـ زکــــــات

5 ـ روزه

6 ـ حــــــجّ

و شش خصلت از آن ، بنـــای ایمـــان است :

1 ـ ایمـــان به خـــدا

2 ـ ایمـــان به فرشتــگان

3 ـ ایمــان به کتــاب خــدا

4 ـ ایمــان به پیمبــران خــدا

5 ـ ایمــان به روز رستـــاخیـــز

6 ـ  ایمــان به مقـــدّرات

و این دوازده چشمه در این آیه اشارت است

به 12 رکن که بنای اسلام و ایمان است.

کارت پستال درخواستی طراحان



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (405 )                                             فایل صوتی (کلیک کنید)

ســوره 2 : بقـــره  ( مدنی )

( 286 آیه دارد ـ جزء اول ـ صفحه 1 )  

  ( قسمت شانزدهــم ) 

آشنــای همــه

 

( جزء اول ـ صفحه 8 ) 

 

بســـم الله الـرحمــن الــرحیــم

 

54 ـ وَ إِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ إِنَّکُمْ ظَلَمْتُمْ  أَنفُسَکُمْ بِاتِّخَاذِکُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُواْ إِلَى بَارِئِکُمْ فَاقْتُلُواْ أَنفُسَکُمْ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ عِندَ بَارِئِکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ

وقتی که موسی به قوم خود گفت ای قوم شما به خویشتن ستم کردید به سبب گوساله پرستی،

اکنون باز پس می‏گردید و توبه کنید بسوی خدای آفریننده خویش پس خویشتن بکشید،

این برای شما بهتر است به نزد آفریدگار شما، چون این کار کردید

خداوند توبه و بازگشت شما را می ‏پذیرد چون او پذیرنده مهربان است.

 

موسی قوم خویش را گفت:

شما به پرستیدن گوساله

گمان مبرید که جلال صمدیت را از آن زیانی!

یا خداوندی و پادشاهی او را نقصانی است؟

نه ؛ بلکه زیان کاری و بد روزی شما راست

که از چنـــو خداوندی باز ماندید

ورنه او بندگان چون شما فراوان دارد!

موسی چون در کوه طور خود را هم سخن با خــــدا دید

و کوه از عزّت خداوند دارای عقیــق شد!

موسی را نظر با خود آمد که چون من کیست؟

که خـــــــدای بی واسطه با من سخن گوید!

و کوه قدم گاه من عقیــق گردد!

نــــــــــدا آمد که ای موسی ؛

به چپ و راست خــود بنگــــر

همـــه کــوه ‏هـــــــا‏ را عقیـــــــق

و مردانی بر هر کوهی چون خود خواهی دید!

موسی چون چنین دید به زبان حال گفت:

پنداشتمت که تــو مـرا یک تنه ای

کی دانستم که آشنـــای همه ای؟

درویشی را دیدند با خـــــدای خویش رازی داشت و می‏گفت:

خــدایـــا ؛

مرا به دوستی به پسند،

اگر سزاوار دوستی نیستم مرا به بنـــــدگی به پسند،

اگر سزاوار بندگی نیستم خدایا مرا به سگــــــی بپسند!

گر می ندهی به صـدر حشمت بارم

باری چو سگان بـرون در میدارم!

*************************


فَاقْتُلُـــواْ أَنفُسَکُــــــمْ

 از روی باطن این خطاب با جوانمردان طریقت است

که نفس خود را با شمشیر مجاهدت سر برگیرند تا به خــــــــــدا رسند،

و نیکو در نگر که کشتار بنی اسرائیل یک بار بود،

و از مجاهدت جوان مردان آسان تر !

که اینان را هر ساعت و لحظه ای کشتنی است!

عجیب آن که،

جوان مردان طریقت هر چند آسیب روزگار بیش بینند

عاشق تر شوند !


 [ همان گونه که ائمــــــه اطهـــــــار (ع)

همه سختی های دنیا را چون شهد می دیدند

و عمــــــــر شـــریـــف خـــــــود را

با سختی ها و آزار و اذیت دشمنان گذراندند

و در نهایت با شهد شیرین شهادت

به لقـــــــاء پروردگار خویش رسیدند ]


نـور دلی ار چه جفت نــارم داری؟

تـاج سـری ار چه خاکسـارم داری؟

چون دیده عزیزی ار چه خوارم داری

 شادم به تـو گر چه سـوکوارم داری؟

 

و این مجاهدت با نفس چنان است که

هر لحظه از جانب ربّ عزّت پیغام رسد

که ای جوان مرد ؛

آغاز این کار کشتن است و انجام آن ناز،

ظاهر دوستی خطر است و باطن آن دراز !



 

گر کشتـه دست را دیت دینار است

مر کشته عشق را دیت دیدار است!

 

55 ـ وَ إِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَى لَن نُّؤْمِنَ لَکَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْکُمُ الصَّاعِقَةُ وَ أَنتُمْ تَنظُرُونَ

وقتی گفتید ای موسی ما به تو نگرویم تا خدا را آشکارا به بینم

پس به بانگ جبرئیل شما را زلزله و صاعقه بگرفت

و شما چشمانتان را از فزع و جزع باز گذارده  و می‏ نگریستید.

 

رؤیت ذات ذوالجلال ترک حرمت بود

و ترک حرمت موجب صــاعقــــــه گردد!

هر چند موسی به زبان هیبت و نعــت حرمت،

دیــــــــدار خـــــداونـــــد را خواست

ولی به صـــــــراحت خواست، نه به اشـــــــارت،

 لاجرم جوابش لــن ترانــــی [هرگز مرا نخواهی دید] بــــود

اما محمّــــــد (ص) درخواست رؤیـــت با اشــــــارت کرد

و آرزوی دل خویش را باز نمود

و به جبــــرئیـــــــل گفت:

آیا خـــدایــــت را دیــــــــده ای؟

جبــــرئیـــــــل از این پرسش

از هیبت و عزّت آن معنی بر خود بگداخت

چون به حضـــــــرت بار یافت

خـــداونــــــد گفت:

ای جبــــرئیـــــــل تــو مقصـــود دوست ما را درنیــــافتـــــی،

وی را تقـــــــاضــــــای دیــــــــــــدار بــــــــود!

بــــرو او را بیــــــــاور

که ما نیـــز به وی مشتـــــــاقیـــــــم

 

و سپس معراج رفتن رسول الله (ص) انجام شد



 

این جمعه هم گذشت و نیـــامد !

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

همه مشکلات و گرفتاری های ما

ناشی از غیبت طولانی مولایمــــــان

محبــوب دل هـا و منجی انســان هـا

قائـم آل محمّـد (ص) حضرت امــام مهــدی (عج) است

 

 پس برای تعجیــــل در فـــرج مبارکشــــان دعا کنیم


 

 

اَلسّـلامُ عَلَیــکَ

یا اَباصــالِحَ المَهـــدِیّ



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 404    )                                   فایل صوتی (کلیک کنید)

ســوره 2 : بقـــره  ( مدنی ) 

( 286 آیه دارد ـ جزء اول ـ صفحه 1 )

( قسمت پانزدهــم )

نـور دل دوستــان

 

( جزء اول ـ صفحه 8 )

 

بســـم الله الـرحمــن الــرحیــم

 

51 ـ وَ إِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِینَ لَیْلَةً

ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَ أَنتُمْ ظَالِمُونَ

وقتی که وعده گذاشتیم با موسی چهل شب ،

 پس از آن شما گوساله را به خدایی گرفتید و شما بر خویشتن ستم کاران اید!

 

موسی (ع) چهــــل روز از میان امت خویش بیرون شد

و آن امت گوسالــــــه پرست شدند

ولی محمّـــــد(ص) از میان امت برفت

در حالی که دین و شریعــت او هر روز تـــازه تر

و مؤمنـــــــان بر راه پاینـــــــده ترند.

و اینک بعــــــــد از 1434 سال دین او پایدار تر

و جهـــــــــــان شمـــــــــول تر شـــــــده است

و اندیشمندان و خـــــــــداجویـــــــان واقعی

با تحقیق و دلیل و مدرک به اســـــــلام می گروند ،

 

موسی (ع) به میعـــــاد حـــــق رفت

و هــــارون را خلیفـــــه خود ساخت

و امت را به وی سپرد

 لاجرم فتنـــــه افتـــاد

و سامـــــــری آنان را از راه به در برد

و چون محمّـــــد (ص) رحلت فرمود ،

امت جانشین و خلیفـــه منصـــوب وی را رهــــا کردند

و در فتنــــــه های بزرگ و مکرر و مستمر مبتلا شدند

لاجرم متمردان جهـــان و شیـــاطین انس و جان

و زیاده خواهــــــان هر عصــــــر و زمـــــــان

بر جان و مال و منابع مملکت آن ها مسلط شدند !

و برای حفظ تسلط غاصبانـــــه خود

و دستیابی به منابع بیشتر دائم در حال فتنه گری هستند

 

 

52 ـ ثُمَّ عَفَوْنَا عَنکُمِ مِّن بَعْدِ ذَلِکَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

پس از آن شما را  بخشیدیم

 بعد از آن که گوساله پرست شدید تا مگر سپاس گزارید.

 

اگر آن امت را قـــــدر و شأنی خطیــــــر بود

چنین گناه به این بزرگی

بدین آسانی و زودی بخشوده نشدی

ولی درباره زنان محمّـــد (ص)

عذاب و گنـــــــــاه، دو برابر مقرّر شد

و این نـه از راه اهـانـت و خــواری بود

بلکه از جهت عزت و بـــــزرگــــــواری است!

 

53 ـ وَ إِذْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ وَ الْفُرْقَانَ

لَعَلَّکُـــــمْ تَهْتَـــــدُونَ

 

وقتی که ما به موسی کتاب دادیم

که میان حق و باطل جدا می‏کرد تا شما به حق راه برید.

 

 

موسویان را فرقان به ظاهر داد

و محمدیان را فرقان در باطن نهاد،

فرقـــــان باطن، نــــــور دل دوستان است

که با آن حـــــق را از باطل جدا سازند،

هر کس را که این فرقان در باطن پدید آید،

آن چه دیگران را خبـــــر است و بیــان،

او را یقیــــــن است و عیـــــــان!

آن چه دیگران را علم یقیـــــن است

او را عیـــن یقیـــــن است،

 

از پیغمبر (ص) پرسیدند نشانه وجود این نـــــــور چیست؟

فرمود: سینه به نــــــور الاهی گشاده شود

و همت بلند گردد،

غمگین آسوده شود،

پراکندگی گرد آید،

بســـاط بقــــا گسترد

و فرش فنـــــا در نوردد

و باغ وصـــــال را بگشاید

و به زبان حال از سر نـــاز و دلال گوید:


در کـوی امیــد منـزلی دارم خویش

در قصــه عشــق مشکلی دارم خوش

تفصیل دلم چه پرسی ای جـان جهـان

در جمله همی دان که دلی دارم خوش

 

 

همه مشکلات و گرفتاری های ما

ناشی از غیبت طولانی مولایمــــــان

محبــوب دل هـا و منجی انســان هـا

قائـم آل محمّـد (ص) حضرت امــام مهــدی (عج) است


 

اَلسّـلامُ عَلَیــکَ

 

جانـــــــان من !

 

 قائـم آل محمّـــــد (ص)

 

 هـر جمعـــه را به این امیـــد آغاز می کنیم

که شـایـد تـــــو در این جمعـــــه بیــــایی

و کام تشنــگان عـدالـت را سیـــراب نمـــایی

 

 برای تعجیــــــــــل


در فـــــرج مبارکتــــان دعا می کنیم



کارت پستال درخواستی طراحان

 



موضوع :


   1   2   3   4   5   >>   >
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز


* *