*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 768 )
ســوره 8 : انفـــال ( مـدنـی ـ 75 آیه دارد ـ جزء نهم ـ صفحه 177 )
( قسمــت پانــزدهـــم )
گنــج فضـــل
( جزء نهــم صفحه 180آیه 33 )
بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم
وَ مَا کَانَ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِیهِمْ وَ مَا کَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ
تفسیـــر لفظـــی :
تا تو در میان آنان هستى خدا بر آن نیست که ایشان را عذاب کند
و تا آنان طلب آمرزش مى کنند خدا عذاب کننده ایشان نخواهد بود
تفسیر ادبی و عرفانی : \ بخش دوم ]
هرچند محمد مصطفی (ص) ؛
گنــــج فضــــــل و خزینه ی رحمت بود ؛
هرچه او را بایست ، برای امت بایست ،
و هر شربتی که به قهــــــــر نوش کرد ،
از بهر غــــم و تیمــــار امّــــت کرد ،
و هـــــــــر بــــــــــلائی که کشید ؛
بهر آســــــایش امت کشید !
از این جهان که رفت ؛ در غم امت رفت ،
و فــــــــردا که ســـــــر از خــــــاکدولت برآرد ؛
در غــــم و تیمـــــــــارامت برآرد !
با یاد تـــو زیر خاک من خواهم شد
با درد تو سر ز خاک در خواهم کرد
و خداوند به ازاء این رأفت و رحمت ؛
او را نــــوازش و اعـــــــــــــزاز کــــــــرد ،
و فرمـــــــــود :
ما عیسی را به آسمان بردیم تا هیچ یک از بت پرستان ؛
بر موکب دولت او در نیـــــــــاینـــــــــد !
و آرامگاه موسی را در زمین پنهان کردیم ؛
تا جهـــودان ، روی زینهــــــــــار نبینند !
[ و اینک صهیونیست ها ؛
برای تصاحب آن شهر و منطقه بهانه ای نداشته باشند ! ]
لکن شخص عزیز و نهاد کریم تو را ای محمد ؛
به ارض مدینـــــــــــه فــــــــــــــرود آوردیـــــــــم ؛
تا امت تو تا قیامت از عذاب گور ایمن باشند !
که ما گفتیم : تا تو در میان ایشان باشی ؛
آنــــان را عـــــــــذاب نکنیــــــــــم .
ای محمّـــــد ؛
ما مدینه را سراپرده ی امن امت تو ساختیم ،
هرکه به زیارت تو آید ؛ در پرده ی عنایت تو آمده ،
و هرکه در این خاک فرو شد در حمایت رحمت توست .
که : ما اَرسَلنـــــــاکَ اِلاّ رحمةً للعـــالَمین
دریـــــای جمـــــــــال
ســر زلفت به کنــــاری زن و رخســـار گشــا
تا جهان محـــو شود ، خرقه کشد سوی فنا
به سر کوی تو ای قبله‌ی دل! راهی نیست
ورنـــه هرگز نشـوم راهی وادی‌ِّ مِنـــا (1)
از صفـــای گل روی تـــو هر آن کس برخورد
بَر کَنَدْ دل ز حریـــم و ، نکُند رو به صفــا (2)
طـاق ابروی تو محرابِ دل و جان من است
من کجـــا و تـو کجا ؟ زاهد و محـــراب کجـا؟
ملحد و عــارف و درویش و خراباتی و مست
همه در امْــــرِ تــــــو هستند و تو فرمانفرما
خرقه‌ی صوفی و، جامِ می و، شمشیر جهاد
قبله‌گاهی تــــو و این جمله همه قبـــله نما
رَسَــم آیــا به وصــالِ تـــو که در جـــان منی
هجـــر روی تـــو که در جان منی، نیست روا!
ما همه موج و تو دریای جمالی، ای دوست!
موجْ دریــــاست ، عجب آن که نباشد دریـــا!
[ دیوان امام خمینی (ره) ص 43 ]
---------------------------------------------------------------------------------------
(1) ـ «مِنى» منطقه‌اى است در کوهستان شرقى مکّه ، در سر راه «عرفات»
که حج گزاران ، روز دهم ذى حجّه ، در آن قربانى می‌کنند.
(2 ) ـ «صفا» بلندى صخره‌اى است ، میان کعبه و کوه ابوقبیس و موازى «مروه» ،
هفت شؤط (بار) سعى میان صفا و مروه ، از جمله‌ى مناسبک حج و عمره می‌باشد.
موضوع :
نظر ()
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز