نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 766 )                                             


ســوره 8 : انفـــال ( مـدنـی ـ 75 آیه دارد ـ جزء نهم ـ صفحه 177 )


  ( قسمــت سیزدهـــم )


عمـارت قلـب 

 ( جزء  نهــم صفحه 180آیه 30 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم


وَ إِذْ یَمْکُرُ بِکَ الَّذِینَ کَفَرُواْ لِیُثْبِتُوکَ أَوْ یَقْتُلُوکَ  أَوْ یُخْرِجُوکَ

وَ یَمْکُرُونَ وَ یَمْکُرُ اللّهُ وَاللّهُ خَیْرُ  الْمَاکِرِینَ   

 

 تفسیـــر لفظـــی :

 

و [یاد کن] هنگامى را که کافران در باره تو نیرنگ مى‏ کردند تا تو را به بند  کشند

یا بکشندیا [از مکه] اخراج کنند و نیرنگ مى ‏زدند و خدا تدبیر مى ‏کرد   

و خدا بهترین تدبیر کنندگان است

 

 تفسیر ادبی و عرفانی :

 

و آنان مکرِ تلبیس (پوشیده) ساختند ،

و خداوند مکــــرِ هلاکت بر ایشان گماشت ،

مکـــــــر در راه اهــــــــل خصوص آید ،

چون بر طاعت خود نگرند و آن را بزرگ دانند ،

لکن استــــــدراج ( بتدریج کیفر دیدن ) عامّه ی خلق را گیرد ،

هنگامی که نعمت دنیــا به آنها روی نهد و تکیـــه بر آن کنند .

ای عالمــــــــان ؛

ای عابــــــــدان ؛

ای عارفـــــــان ؛

 زینهـــــــــــــــــار !

که به علم و عبادت و عرفان خویش مغرور شوید !

که ابلیس را علـــم و عبــــــادت بود !

و دیـــــــد آن چه دیــد !

ای دنیـــــــــــــــــا داران ؛

ای خــــــــــــــــــواجگان ؛

ای خـــاصّــــــــــــــــان ؛

زینهـــــــــــــــــــــــــــار !

به دنیــــــــا غـــــــرّه مشوید !

و تکیــــــه بر آن مکنید !

که قـــــــارون از این دنیــــــــــا بسی گرد آورد !

و رسیـــد به آن چــه رسیــــــد !

نوشته اند که مصطفی (ص) به علی (ع) فرمود :

اگــــر دیــــدی مـــــــردم به فضـــائل مشغولند ،

تو  به فـــــــرائــض مشغول شو !

اگـــر دیدی مــــردم به طلب دنیـــــــا مشغولند ،

تو  به طلب عقبــــی مشغول شو !

اگر دیدی مردم به راضی کردن خلق مشغولند ،

تو  به راضی کردن حق مشغول شو !

اگر دیدی مردم به جیفــه ی دنیــــا مشغولند ،

تو  به عمـــارت قلـــــب مشغول شو !

و چون بینی که مردم به عیب جوئی یکدگر مشغولند ،

تو  به عیب جوئی نفس خویش مشغول باش !

 

 

 

لـذّت عشــق

 

لذت عشـق تـو را جـز عـاشـق محـــزون ، نداند
رنج لذت ‏بخش هجـران را به جز مجنـون ، نداند


تا نگشتى کوهــکن ، شیـرینى هجـــران ندانى

نــــاز پـــرورده ، ره آورد دل پــــــر خــــون نداند

خسـرو از شیرینى شیــرین ، نیابد رنگ و بویى

تا چو فرهاد از درونش ، رنگ و بـــو بیرون نداند

یوسفـــى بایــــــد که در دام زلیخـــا ، دل نبـازد

ورنه خورشید و کواکب در برش مفتــــون نداند

غـــــرق دریــــا جز خروش موج بى پایان ، نبیند

بـادیه پیمـاى عشقـت  سـاحـل و هـامـون نداند

 

جلـــــــوه دلـــدار را آغــــاز و انجامــــــى نباشد
عشـق بى پایـان مـا جـز آن چـرا و چـون ، نداند

[ دیوان امام خمینی (ره) ص 98 ]


این جمعه هم که نیامدیـد آقـا !

 

 

و ما برای تعجیــــــل در فـــــــرج مبارکتــــان

 

همچنـــــان دعـــا می کنیم

 



موضوع :