*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 744 )
ســوره 7 : اعـــراف ( مکّی ـ 205 آیه دارد ـ جزء هشتم ـ صفحه 151 )
( قسمــت چهـلـــــــــم )
منشــور ایمـــان
( جزء نهــم صفحه 173 آیه 172 )
بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم
وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى أَنْفُسِهِمْ
أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلى شَهِدْنا أَنْ تَقُولُوا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنّا کُنّا عَنْ هذا غافِلینَ
تفسیـــر لفظـــی :
و به خاطر بیاور زمانى را که پروردگارت از صلب فرزندان آدم ، ذریّه آنها را برگرفت ، و آن ها را بر خودشان گواه ساخت ، و فرمود : آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند : آرى ، گواهى مى دهیم . (خداوند چنین فرمود ، مبادا ) روز رستاخیز بگویید : ما از این ، غافل بودیم ، و از پیمان فطرى بى خبر ماندیم .
تفسیر ادبی و عرفانی : [ بخش دوم ]
... أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلى ...
خداوند در روز میثـــــاق ،
به جلال عزت خود و کمال الطاف خود،
بر دل هــــــــــا متجلی شد ،
قومی را به صفت عزت و سیاست ،
قومی را از روی لطف و کرامت ،
آن ها که اهــــل سیـــاست بودند ،
در دریای هیبت به موج دهشت غرق شدند ،
و این داغ حِـــرمــــان بر ایشان نهادند ،
و آنان را از ستوران گمراه تر دانستند !
و آن ها که سزاوار نوازش و کرامت بودند ،
به سعادتِ قربت ، و نعمتِ محبت ، مخصوص گشتند ،
و توقیعِ کَـــــرَم بر منشور ایمـــان آنان زدند !
در این آیت خداوند فرمود :
آیا من خـــــــــدای شما نیستم ؟
و نفرمود : آیا شما بنده ی من نیستید ؟
زیرا پیوستگیِ خود را با بنده ،
در خـــــدائی خــــود بست ،
نه در بنـــــدگی بنــــــده !
که اگر در بندگی بستی ،
چون بنده بندگی به جای نیاوردی ،
در آن پیوستگی خلل وارد آمدی !
چون در خدائیِ خود بست ؛
و خدائی وی بر کمـــــــال است ،
که هرگز آن را نقصان نَبُوَد ،
لاجرم پیوستگیِ بنده به وی هرگز گسسته نشود ،
و نیز نفرمود : من کِی ام ؟
که بنده در او متحیر شدی !
و نفرمود : تو کِی ای ؟
تا بنده به خود عُجب نیاورد و نومید نگردد !
و نیز نفرمود : خدای تو کیست ؟
که بنده در جواب درمانَد !
بلکه پرسید با تلقین جواب :
آیا نه منــــــــم خــــــــدای تــــــــو ؟
این است غایت کَـــرَم و نهایت لطف و بنده نوازی .
شیخ انصاری گفت :
أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ کرامت خدا است ،
و ( بَلی ) نیکوئی و احسان او است ،
که داعی و مجیب هر دو یکی است ،
و پرسنده و پاسخ دهنده خداوند است ،
آن چنان که خداوند بنده ی خود را خواند و او را به خود نیوشید ،
و گوش شنوا داد و خود جواب داد و به بنده جواب بخشید
موضوع :
نظر ()
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز