*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (581 ) ـ ـ جمعه 92/9/1
ســوره 4 : نســـاء ( مدنی ـ 176 آیه دارد ـ جزء چهارم ـ صفحه 77)
( قسمت ســوّم )
راهِ دوستــی
.
کاروان اسرای اهل بیت (ع) در مسیر کربلا تا شام است
... و نهضت ادامه دارد ...
( جزء چهارم صفحه 77 )
بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم
6 ـ وَابْتَلُواْ الْیَتَامَى حَتَّىَ إِذَا بَلَغُواْ النِّکَاحَ
فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُواْ إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ
وَ لاَ تَأْکُلُوهَا إِسْرَافًا وَ بِدَارًا أَن یَکْبَرُواْ وَ مَن کَانَ غَنِیًّا
فَلْیَسْتَعْفِفْ وَ مَن کَانَ فَقِیرًا فَلْیَأْکُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذَا دَفَعْتُمْ
إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُواْ عَلَیْهِمْ وَ کَفَى بِاللّهِ حَسِیبًا
تفسیر لفظی :
یتیمان را بیازمائید ، اگر از ایشان راست راهی و نگه داشت مال بینید ،مال های شان را بدهید ، و به گزاف و پیشی گرفتن
بر رشد و بلوغ آنان نخورید ، و هرکس از قیّم ها و سرپرست ها که بی نیاز باشد باید دست از مال یتیمان پاک دارد
ولی هرکس که بی چیز و تهی دست باشد می تواند به اندازه ی نیاز خود و به داد از مال آن ها بخورد ، و چون مالشان به
دستشان دهید گواهانی بر اقرارآن به گرفتن مال گیرید که خداوند را گواهی و پسندیده کاری و شمار خواهی پسندیده است .
تفسیر ادبی و عرفانی :
رشد از روی شریعت ،
پرهیزکاری و پارسائی و خویشتن داری است ،
بدین گونه که اقتصاد در معیشت نگاه داشتن ،
و از راه تبـــــذیـــــر و اســــراف برخاستن ،
و از روی حقیقت ، راه به حق بردن است ،
این رشد که در بنده پدید آید ، از هدایت و ارشاد حق باشد ،
که دلگشای و راهنمـــــــــای بنـــــــــدگان است ،
و نشان این رشد در حقّ بنــــده آن است که ؛
بر درگاه ، تن به خدمـــت دارد ،
و دل بر معـــرفــــت ،
و سر بر محبّـــت ،
و آن گاه در مقامات ،
بر طریق ملازمت و استقامت رود ،
و عقدی که با حقّ بسته فسخ نکند ،
و عزمی که کرده نقض ننماید .
گفتـــه انـــد کـــه :
ابراهیم ادهم در راه مکّـــــــه ،
با درویشی هم صحبت شد ؛
به شرط آن که جز خدای به کسی ننگرد ،
و جز حقّ بر دل خود راه ندهد ،
اتفاقاً در طواف ، کودکی را دیدند که ؛
خلق از جمال او به فتنه افتاده بودند !
و ابراهیم در آن کودک نیکو نظر کرد ،
درویش گفت : ای ابراهیم ؛
عهـــد شکستی و عقــدی که بستی
در آن خــــلاف و نقـض آوردی ،
که در این غلام زیبــــــا روی چندین نظـــر کردی !
ابراهیم گفت : ای درویش ؛
خبر نداری که این کودک پسر من است !
درویش گفت :
پس چرا او را آواز نگوئی و دل بدان شاد نکنی ؟
گفت : چیزی را که ترک کردم به سوی او بر نمی گردم !
پس از آن گفت :
تو بـــــرو و بر او ســـلام کن ،
و خبـــر مـــــــرا به او مــــده !
و جای مــــرا به او مــگـــــــو !
درویش می گوید : رفتم و سلام کردم
و پرسیدم تــــــــو کیستی ؟
گفت : من ابراهیم ، پسر ابراهیم ادهم هستم !
شنیده ام پــدرم هر سال به زیارت و طواف کعبه می آید ،
آمـــــده ام تا شــــــایـــــد او را ببینـــــــــــم !
پس نزد ابراهیم ادهم برگشتم ،
شنیدم اشعاری را زمزمه می کند بدین مفاد :
خـــدایـــــا ؛
از تمام خلق در هـــــوای تــــــــــو جــــدا شدم ،
و فرزندم را یتیم کردم به امیـــد دیــــدار تـــــو ،
اگر در راه دوستی مـــــــرا تیکه تیکه کنی ،
دلــــم هـــــوای کس دیگــــر نخواهد کرد .
الهـــــــــی ؛
آن کس که تو را شناخت جان را چه کند؟
فرزنـد و عیـال و خانمــان را چه کند ؟
دیـوانــه کنی هر دو جهـانش بخشی !
دیـوانـه ی تـو هر دو جهـان را چه کند ؟
الاهی؛
ای ســزاوار کَـــرَم،
ای آفریننــــده از عَـــــــدَم،
ای نـــــوازنــــــــده عــــالَـــــــــــم،
نه با جــز تـو شادی است و نه با یاد تـو غــم،
قاضـــی و شــاکـی و شـفـیـــع و گـواه و حَکَــم ،
با من چنــــــان کن که با سزاوران فضـــل و کَــرَم !
جانـــــــان من !
قائـم آل محمّـــــد (ص)
هـر جمعـــه را به این امیـــد آغاز می کنیم
که شـایـد تـــــو در این جمعـــــه بیــــایی
و کام تشنــگان عـدالـت را سیـــراب نمـــایی
برای تعجیل در فرج مبارکتـــــان دعا می کنیم
برای سلامتی و خشنودی امام و مقتدا و مولایمان
دو رکعت نمـــــاز مخصوص و یکصد صلــــــوات
موضوع :
نظر ()
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز