تفسیر ادبی عرفانی حمــــد (4)
سـوره 34 : سبـــا
کجاینــد گنـاهــکاران ؟
بســم الله الرّحمـن الرّحیـــم
اَلحَمدُ لِلّهِ الَّذِی لَهُ ما فِی السَّمواتِ وَما فِی الاَرض وَ لَهُ الحَمد
حمد و شکـر در دو جهان مر او راست که :
خلـق را به فضل خویش به وجود آورد،
و آنان را جامه فطرت پوشانید،
و به لطف خویش آنان را روزی داد،
و از بلاها نگاه داشت،
و طاعتِ با تقصیـــر را پذیرفت!
و به یک عــذر از ایشان
همه بزه ها وگناه ها را بخشود،
و توفـیــق طاعت ارزانی داشت،
و از معصیت عصمت کرامت کرد،
و راه به ایمان نمود،
و دل را به معـرفت بیاراست،
و از کیفر نگه داشت،
و چون بندگان از گزاردن شکرِ این نعمتها عاجز آمدند!
فضل و کـرم خود شامل حال آنان کرد ،
و لسان لطف را نیابت این عاجزان و مفلسان داد ،
و خود را حمـــــد گفت.
*************************
و در قـرآن چندین آیه حمــد است ،
که خدای تعـالی حمد خود گفته است.
این همه نیابت از بندگان در شکـر نعمتها ،
نشان دوستی است،
زیرا در راهِ محبت از دوست ،
نیابت کـردن شــرطِ دوستی است!
چنانکـه خــداوند فــرمود:
بنــده من ؛
این نعمتها که به تو دادم بی تو دادم!
و این قسمتها که کــردم بی تو کردم،
و بی تــو حـمــــد آوردم
و به حکم دوستی تو را نیابت داشتم،
تا بدانی که دوستِ مهــــربانت منـــــــــــم،
و لطیف و کریم و رحیـمِ بنــدگان مـنـــــــــــم!
***********************
ای جوانمرد؛
آن نَفَسی دردناک که از سرِ نیاز و گداز
و سوز دل از سینه برآید تا به حضـرت اعـلی رسد،
آنرا حجابی و مانعی پیش نیاید.
هیچ شگـفـت دانی که خــداونـد صد هــزار سال
تسبیح ابلیس را در بیابان بی پروائی به باد بی نیازی داد!
ولی آن یک نَفَس درویش دل سوخته ،
و آه آن مفلس بیچاره را به حضرت خود برد !
و ندا در داد که :
کجـــــاینـــــــــد گنـــــــــاه کــــــــاران ؟
که ناله آنهـــا نزد من ،
از آواز تسبیح گــویان و ستایشگــران محبوب تر است!
#########################
الهــــــــــــی ؛
ای آن که گردون رام تقدیر تو ،
و رقبـه عالمیان مسخر تدبیر تو ،
و سَـرِ سرگشان بسته تحقیر تو ،
و جباران عالم شکسته زنجیر تو ،
دوزخ زندان تو ، و فردوس بستان تو ،
در آسمانها و کهکشانها سلطان توئی ،
و زمین و اهل آن به حکم و فرمان توست.
ای آنکه در دلها پنـهــــانی و در آخرت عیـــانی !
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ای واقف اسرار ضمیر همه کس
در حالت عجز دستگیر همه کس
از هر گنهم توبه ده و عذر پذیر
ای توبه ده و عذرپذیر همه کس
اَلحَمدُللهِ الَّذِی یُؤمِنُ الخائِفِینَ
وَیُنَجِّی الصالِحِینَ
وَیَرفَعُ المُستَضعَـفِینَ
وَیَضًعُ المُستَکبِرِینَ
#################
روضــه روح من رضـای تو بــاد
قـبـله گاهـم درِ ســـرایِ تـو باد
سـرمـه دیــده جـهــان بینـم
تا بُـوَد گـَرد خـاک پـای تـو بـاد
گرهمــه رأی تو فـنـای من است
کارمــن برمـــراد رأی تــو بـاد
شــد دلــم ذره وار درهَــوَسَت
دائـم این ذره درهــوای تـو بــاد
موضوع :