سفارش تبلیغ
صبا ویژن
منوی اصلی
مطالب پیشین
تدبر در قرآن
آیه قرآن
لینک دوستان
خبرنامه
 
آمار وبلاگ
  • کل بازدید: 1986014
  • بازدید امروز: 108
  • بازدید دیروز: 185
  • تعداد کل پست ها: 1283
  • ****
درباره
محمّـد تــرابـی[962]

روح بلند مدیر وبلاگ خادم قرآن محمد ترابی در اسفند ۱۳۹۸ در ۶۷ سالگی به سوی معشوق شتافت. روحش شاد و یادش گرامی باد. اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
آرشیو مطالب
*

حدیث

*
لوگوی دوستان
دانشنامه سوره ها
سوره قرآن
کاربردی



نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1068 ) 

آدرس این وبلاگ در تلگرام  َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

ســوره 20 : طـه ( مـکّــی ـ 135 آیه دارد ـ جزء  شا نزدهم ـ صفحه 312 )


( قسمــت هشتـــم )


آیات آفاق و اَنفُس


 

 

 ( جزء شانزد هــم صفحــه 313 آیات 22 و 23 )

بسم الله الرحمن الرحیم 

وَاضْمُمْ یَدَکَ إِلَى جَنَاحِکَ تَخْرُجْ بَیْضَاء مِنْ غَیْرِ سُوءٍ آیَةً أُخْرَى

لِنُرِیَکَ مِنْ آیَاتِنَا الْکُبْرَى


   ترجمــه لفظــی آیــــه شریفـه :

 

و دست ‏خود را به پهلویت ببر ؛ سپید بى ‏گزند بر مى ‏آید

 [این] معجزه ‏اى دیگر است

تا به تو معجزات بزرگ خود را بنمایانیم



 

 نگاهی ادبی و عرفانی به آیــه :

 

معجـــــزه ی عصــــــــای موسی از وجــــــــود او بیرون بود ،

ولی معجـــــزه ی یـــدِ بیضــــــاء در نفـــس او بــــــود !

عصــــا نمایش کاری است از آیــاتِ آفـــــــاق ،

و یــدِ بیضــاء کاری است از آیاتِ اَنفُس !

که خداونــــــد تبارک و تعالی راه توحیــــــد را ،

بر شنـــــــاختِ این آیـــــــات نهـــــــــــاد !


 

پس باید دانست که آیتِ کبری به حقیقت آن است که :

از دیده ی خلق ، پوشده ،

و از تکلّف و تصرّف بنده ، رستـــه !

شرابی از غیب روی نهاده ناخواستـــــه ،

به سِـــــــرّ ِ بنـــــــــــده رسیــــــده ،

و چاشنیِ آن به جـان یافتـه ،

عیشی رُوحـــــــانی ،

با صـــد طبــــلِ پنهـــــانی !

و رستــــــاخیـــــــزِ جــــاودانی !

نَفَسی به صحبت آمیخته ،

جانی در آرزو آویخته ،

دلی به نور یافت غرق گشتـه ،

از غرقی که هست طلب از یافت باز نمی دانَد ،

و از شعاعِ وجودِ عبارت نمی تواند،

در آتشِ مهــــر می سوزد ،

و از نــــاز بـــــاز نمی پردازد ،



الاهی ؛

آنچه ناخواستــــه یافتنــــــی است ،

خواهنــــده ی آن کیست ؟

و آنچه از پــــاداش برتـــــــــر است ،

پرسش در جنــب آن چیست ؟

پس هرچه باران منّت است بهار آن دمی است ،

و هرچه از تعـــــرّض و سئــــــوال است ،

از بنده ، استمدادی است !


خدایــــــا ؛

دانش و کوشش ، محنـــــــــتِ آدمـــــــی است ،

و بهـــــــره ی هر یکی از تـــــــــــــــو ؛

به سزا کردِ ازلی است !


خدایــــــا ؛

آن کس که تــــــو را شنـــاخت ،

جـــان و خان و مان به چه کارش آید ؟

که تــــــو ، هم جـــانی ، و هم خان و مانی !


 

معنای لغوی و اصطلاحی :


آفاق جمع اُفُق و به معنی کران ، ناحیه ، کرانه آسمان ، کنار و بر گرد جهان .

انفس ، جمع نَفْس به معنی ذات : روح و خود است .

در اصطلاح متفکران اسلامی دو واژه آفاق و انفس باتوجه به قرآن

در معنای جهان و انسان یا ظاهر و باطن یا عالم مادیات و مجردات به کار رفته‌ است،

چنانکه عالم آفاقی کنایه از عالم ظاهر و عالم کبیر و عالم اجسام است؛

و عالم انفسی اشاره به عالم باطن و عالم صغیر و عالم ارواح است.



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید    ( 1063 )                                                          

آدرس این وبلاگ در تلگرام  َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

ســوره 20 : طـه ( مـکّــی ـ 135 آیه دارد ـ جزء  شا نزدهم ـ صفحه 312 )


( قسمــت ســـوّم )


استـوای خـداونــد



http://www.noorfatema.org/up/uploads/13675282372.gif

 

 

 ( جزء شانزد هــم صفحــه 312 آیه 5 )

بسم الله الرحمن الرحیم 


الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى


   ترجمــه لفظــی آیــــه شریفـه :

 

خداى رحمان که بر عرش استیلا یافته است


 نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :

 

هفت جای قرآن خداونـــــــد یـــــــاد کرده که ؛

من بر عــــرش مستـــــویم .

مصطفی(ص) فرمود :

خداوند بر عرش مستـــوی است ،

و عرش بر آسمان هاست ،

و آسمان ها بر زمیـــن است .

یکی از صحابه پرسید :

تفسیر این آیت چیست ؟

فرمودند :

استواء برقراری و بلندی است ،

و معنیِ آن معلوم ؛ و کیفیت آن مجهول است ،

و ایمان به آن واجب ، و پرسش از آن بدعت !


دیگری در جواب پرسش از استواء گفت :

استواء معلوم است و کیفیت آن مجهول ،

و ایمان به آن واجب ،

و عرش خداوند را قدر و اندازه نتوان کرد !


از عارفی پرسیدند :

چگونه خدای خود را بشناسیم ؟

گفت : او فوق همه ی بندگان است ،

عرش او فوق همه ی مخلوقات ،

و بر عرش تدبیر امور بندگان می کند ،

و هیچ چیز بر او پوشیده و پنهان نیست ،

نه در آسمان ها و نه در زمین ،

اگر ما از او محجوبیم ،

علم او از ما محجـــــــوب نیست !


 

بدان که : استوایِ خداوند بر عرش در قرآن است ،

و ما را بدان ایمان ،

و تأویل در آن طغیــان است !

ظاهر را قبول کنیم و باطن را تسلیم،

نادَریافته به جان پذیرفتـــــــه ،

ایمان ما سمعی است و شرع ما خبری ،

و معرفت ما یافتنی ،

خبر را مصدّق و یافت را محقق و سمع را تابعیم ،

به آلت عقل ، به گواهی صنــــــع ، به دلالت نــــــــــور ،

به اشارت تنــــــزیل ، به پیغـــــــام رسول ، به شرط قبــــــول !


روزی که سر از پـــــــرده بـــرون خواهی کرد


دانم کـه زمانــــه را زبــــــون خواهی کــــــرد


گر زیب و جمــــــال از این فـزون خواهی کرد


یا رب چه جگر هاست که خون خواهی کرد !

 

 

ما رَأیتُ نِعمَةً مَوفُورَةً اِلاّ اِلی جَنبُها حَقٌّ مُضِیعٌ

هیچ نعمت فراوانی ندیدم مگر این که در کنارش حقی ضایع شده باشد !

هیچ کاخی بنا نمی شود مگر این که در کنارش کوخی باشد

برافرشته شدن کاخ ها در کنار کوخ ها

ساختمان های غیر مجاز در دشت ها و جنگل های مازندران



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید         ( 1067 )                                

آدرس این وبلاگ در تلگرام  َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

ســوره 20 : طـه ( مـکّــی ـ 135 آیه دارد ـ جزء  شا نزدهم ـ صفحه 312 )


( قسمــت هفتـــم)


سالکان سَبیل شریعت

 ( جزء شانزد هــم صفحــه 312 آیه 12   )

بسم الله الرحمن الرحیم 

إِنِّی أَنَا رَبُّکَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى


   ترجمــه لفظــی آیــــه شریفـه :

 

این منم پروردگار تو ، پاى ‏پوش خویش بیرون آور که تو در وادى مقدس طوى هستى


 نگاهی ادبی و عرفانی به آیــه :

 

ای موسی ؛

دلت را از صحبت دو جهان فـــارغ ســـــاز ،

و به صفت انفراد ؛ خود را تنها برای حقّ آماده ساز !

یگانه را یگانه باش !

اول در تجــریــــدِ قصد ؛

آن گاه در نسیــــــــمِ اُنس !

از دو گیتــــــی بیــــــــزار شـــو !

تا نسیمِ اُنس از صحــــرای لم یـــــزل وزیدن گیرد !

آن گاه حجــابِ تقسیــــــم از میان برخاستــــه ،

و ندایِ لطف به جان عاشق رسیـده !

نقـــــــل کـــرده انـــد :

چون خطابِ « منم خــدای یگانه » به گوش موسی رسید ؛

سلطانِ هیبــــت بر او تاختــــــــــن آورد ،

و در حیـــرت و دهشت افتـــــــــاد ،

و از صولتِ آن هیبت ؛ وی را آرامِ جان نماند !

نه تــــــــن صبـــــــر برتـــافت ،

نه دل با عقــــــــل پــــرداخت ،

تا خداونــــد به نـدای لطـــف ؛

تــــــدارکدل وی کـــــــــرد ؛

و حدیث عصــــــــــــا به میان آورد ؛

و فـرمـــــود :

چه در دست راست داری ؟

گفت : این عصــــــای مــــن است ،

فــرمــــــان آمــــــــد : آن را بیفـکــــــن !

عصــــا بیفکند و مـــــــــــار شــد !

چون مــــــار آهنگ او کرد بترسیـــــد ! و به هزیمت شد !

نــــــــدا آمــــــد : نتــــــرس ! و آن را بگیــــــــــر !

این همان عصا است که تو گفتی و دعوی کردی !

ای موسی ؛ تو را با دعـــــــــوی چه کار ؟

مـــردانِ راه ؛ دعــــــوی نکنند ،

و هیچ چیــــز به خود نسبت ندهند ،

که آن ؛ صفتِ هستی و آثارِ دعویِ موسی بود ،

و چون او دعوی دارائی (مالکیت) کرد ؛

موسی را مطّلع فرمود تا از آن دعوی برخاست ،

و دامــــــنِ عصمتِ خود را از آن گَــــــــرد بیفشاند !


[ ای جوانمرد ؛ گرچه ظاهر آیات ، خطاب به موسی است ،

لکن در باطن خطاب به همه ی روندگان راه حقیقت ،

و سالکان سبیــــــل شـــریعـــــت است !

پس همه را به خـــود گیـــــــــر !

و با گوش شنوا و چشم بینا (بصیرت)

بشنــــــو و ببیــــــن و به کار گیـــــــــر ! ]



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید    ( 1066 )                

آدرس این وبلاگ در تلگرام  َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

ســوره 20 : طـه ( مـکّــی ـ 135 آیه دارد ـ جزء  شا نزدهم ـ صفحه 312 )


  ( قسمــت ششـــم )


   نـدایِ لطـف

 ( جزء شانزد هــم صفحــه 312 آیه 9   )

بسم الله الرحمن الرحیم 

وَ هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ مُوسَى

   ترجمــه لفظــی آیــــه شریفـه :

و آیا خبــــر موسى به تـــو رسید

 نگاهی ادبی و عرفانی به آیــه :

آتش ؛ نشانِ جود است و دلیلِ سخـــاء ،

بادیه نشین ؛ آتش افروزد تا بدان مهمان گیرد ،

هیچ کس به آتش ؛ مهمــــــانی چون موسی نیافت !

و هیچ کس از آتش ؛ میزبانی چون خدای تعالی ندید !

موســـی آتش می جست که خانــــه افـــروزد ،

آتشی یافت که جـــــــان و دل سوزد !

همه ی آتش ها تــــن ســـــوزد ،

و آتش دوستی ؛ جــــــان !

و به آتش جان سوز ؛ شکیبــــــائی نتـــــوان !

 

آتش ها بر تفـــــــاوت است :

آتشِ شــــــــرم ، آتشِ شـــــــــوق ، آتشِ مهـــــــر !

آتشِ شـــــــرم ؛ تفـــــــــرّق سوزد !

آتشِ شــــــوق ؛ صبــــــــــر سوزد !

آتشِ مهـــــــــر ؛ دو گیتـــی سوزد !

تا جز از حــــــــــقّ نمـــانَــــــــــــد !

دلیلِ یافتِ دوستــــی ؛ دو گیتی سوختن است ،

و نشانِ محقـق ؛ با غیــــر حــــقّ نپــــــرداختن !

و علامتِ نیستی ؛ در خــــــود برسیــــدن است !

باران که به دریــــــــا رسید ؛ در خـــــــود برسید !

و آن کس که به حقّ برسید ؛ در خــــــــود برسید !

موسی به سرمشــــربِ توحیــــــد رسیـــده بود ،

که خطابِ« اِنِّی اَنَا رَبُّکَ » شنید ،

او را فرمودند :

قدم در عالَم تفرید نه ،

او پای بر هر دو گیتــی نهاد ،

و مولی را همّت ؛ یگانـــــه کرد !

آن گاه شنیــــــد : « فَاخلَـــع نَعلَیکَ »

ای موسی ؛ دلت را از صحبت دو جهان فارغ ساز ؛

و به صفت انفراد ؛ خود را تنها برای حـــــقّ آماده ساز !

ای موســــــــی ؛ یگانـــــــه را بــــــاش ،

اول در تجــریــــــدِ قصـــــــد ؛

آن گاه در نسیمِ اُنس !

از دو گیتـــــــــی بیــــــــزار شو ،

تا نسیمِ اُنس از صحرای لم یزل وزیدن گیـــرد ،

آن گاه حجاب تقسیم از میـــان برخاسته ،

و ندایِ لطف ؛ به جـــــان رسد !



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید  ( 1065 )                                     

آدرس این وبلاگ در تلگرام  َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

ســوره 20 : طـه ( مـکّــی ـ 135 آیه دارد ـ جزء  شا نزدهم ـ صفحه 312 )


    ( قسمــت پنجـــم )


مهـدِ عهــد


 

ولادت امِّ ابیها ، حضرت فاطمه سلام الله علیها مبارک

 

    ( جزء شانزد هــم صفحــه 312 آیه 8 )

بسم الله الرحمن الرحیم 

اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى


   ترجمــه لفظــی آیــــه شریفـه :

 

خدایى که جز او معبودى نیست [و] نام هاى نیکو به او اختصاص دارد

 

 نگاهی ادبی و عرفانی به آیــه :

 

هر منزل که پادشاه آنجا فرود خواهد آمد ؛

باید که فـــــــــرّاش از پیش برود ؛

و آن منزل را از خاک و خاشاک پاک و پاکیزه کند و بروبد ،

تا چون پادشـــاه درآید ؛ کار ها ساختــه و منزل پرداختــــــه باشد ،

 

پس ؛ چون سلطانِ عزّتِ الاّ الله به سینــــه ی بنده نزول اجلال فرماید ؛

فـــــــــرّاشِ لا اِله از پیش بیاید ،

و ساحتِ سینــه را به جــــاروب تجـــریـــــــد بروبد ،

و خس و خاشاکِ بشریت و آدمیّت و شیطنت را نیست و نابـــود کند ،

و همه را بیرون افکنَــد ، و آبِ رضـــا بیفشاند ،

فــرشِ وفــــا بگستــــــــرد ،

عُــــودِ صفـــــــا بر مجمــــــــر ولاء بسوزاند ،

تا چون سلطانِ الاّ الله در رسد ؛

در مهــدِ عهـــد بر سِـــرّ تکیــــــــه زند !

این است که اول گفته می شود : لا اِلهَ ،

و بعــد گفته می شود : اِلاّ الله !


 

تکیه بر جان رهی کن که تــــو را باد فدا


چه کنی تکیه بر آن گوشه ی دار افزینا ؟



موضوع :


<      1   2   3   4      >
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز


* *