تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرحمن الرحیم (13)
س 13 : رعـــــد
شـادی جــاودان
بسـم الله الرحمـن الرحیـم
ای نامداریکه نامت یادگار جان است، و دل را شادی جاودان، رَوحِ رُوح دوستان و آسایش غمگنان ،
هرکه مقبول درگاه خداوند آمد به اقرار این نام آمد و هرکه مهجور و مطرود آستان عزّت گشت به انکار وی آمد!
ای جوانمرد : اگر همه ملک جهان بنام تو باز کنند زینهار تا بی نام خـدا بدان ننگری که آنرا وزنی نیست،
واگر فرشتگان به چاکری تو کمر بندند ، تا نام خـدا برجانت نشانی ننهند آنرا محلی نیست!
خـدایا ، جوی تـو روان و مرا تشنگی تا کی؟ این چـه تشنگی است که قـدح هـا می بینم پیـاپی؟
موضوع :