نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1019 )
ســوره 18 : کهــف ( مـکّــی ـ115آیه دارد ـ جزء پا نزدهم ـ صفحه 293 )
( قسمــت اوّل )
شـرابِ وصـل
ای نام تو بهترین سرآغاز / بی نام تو نامه کی کنم باز
ای یاد تو مونس روانم / جز نام تو نیست بر زبانم
ای کار گشای هر چه هستند / نام تو کلید هر چه بستند
ای هیچ خطی نگشته ز اوّل / بیحجت نام تو مسجّل
ای هست کن اساس هستی / کوته ز درت دراز دستی
ای خطبه تو تبارک الله / فیض تو همیشه بارک الله
ای هفت عروس نه عماری / بر درگه تو به پرده داری
ای هست نه بر طریق چونی / دانای برونی و درونی
ای هرچه رمیده وارمیده / در کن فیکون تو آفریده
ای واهب عقل و باعث جان / با حکم تو هست و نیست یکسان
ای محرم عالم تحیّر / عالم ز تو هم تهی و هم پُــر
ای تو به صفات خویش موصوف / ای نهی تو منکر امر معروف
ای امر تو را نفاذ مطلق / وز امر تو کائنات مشتق
ای مقصد همت بلندان / مقصود دل نیازمندان
ای سرمه کش بلند بینان / در باز کنِ درون نشینان
ای بر ورق تو درس ایام / ز آغاز رسیده تا به انجام
صاحب توئی آن دگر غلامند / سلطان توئی آن دگر کدامند
گر صد لغت از زبان گشاید / در هر لغتی ترا ستاید
هم در تو به صد هزار تشویر / دارد رقم هزار تقصیر
ور دم نزند چو تنگ حالان / دانی که لغت زبان لالان
گر تن حبشی ، سرشته تست / ور خط ختنی ، نبشته تست
گر هر چه نبشتهای بشوئی / شویم دهن از زیاده گوئی
ور باز به داورم نشانی / ای داور داوران تو دانی
زان پیش کاجل فرا رسد تنگ / و ایام عنان ستاند از چنگ
ره باز ده از ره قبولم / بر روضه تربت رسولم
( از نظامی )
با سلام به دوستان و همراهان ارجمند ، با پایان یافتنِ بخش نخست این مجموعه ی گرانقدر ،
اینک با توکل به خداوند متعال ، بخش دوم را آغاز می کنیم .
ان شاءالله که مورد رضایت حقّ قرار گیرد .
ضمناً از دوستان و همراهان عزیز و ارجمند می خواهم تا با دیدی ژرف و نگاهی عمیق ، این اثر گرانبها را بخوانند ، و چکامه های نغز ادبی عرفانی ، و سخنان دل انگیز مردان خداشناس ، و پندهای آرام بخش سالکان راه حقیقت و شریعت ، و اشعار عارفانه شعرای دلسوخته را به گوشِ دل و هوشِ سر بنیوشند و در زندگی خود به کار بندند
و بدانند که تنها راه رهایی از مشکلات روزمرّه زندگی ، و تنها کلید حل مسائل مادّی و معنوی ، و چاره ی همه ی سختی ها و درمان همه ی دردها ، قرآن و عمل به دستورات حیات بخش آن است .
هرگاه از مطالعه ی ژرف بخش هایی از این اثر ، در روح و روان خود دگرگونی یافتید ، و در دلِ خویش از آلودگی های دنیای دون ، روی گردان شدید ، و ترکِ هوی و هوس های پوچ زندگانی را آرزو کردید ، پس دو باره و سه باره و مکرّر و مستمرّ بخوانید ، و چون به پاکیِ دل و جان و تن و روح و روان رسیدید ، این نسخه ی شفابخش را به دیگر دوستان خویش نیز توصیه نمائید ، و این بنده ی حقیر فقیر پرتقصیر را نیز دعای خیر فرمائید .
قرآن ، دوای همه ی درد هــا (کلیک)
( جزء پانزد هــم صفحــه 293 آیه 1 )
بسم الله الرحمن الرحیم
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْکِتَابَ وَ لَمْ یَجْعَل لَّهُ عِوَجَا
ترجمــه لفظـــی :
ستایش خدایى را که این کتاب [آسمانى] را بر بنده خود فرو فرستاد
و هیچ گونه کژى در آن ننهاد
نگاه ادبی و عرفانی :
بسـم الله الرحمـن الرحیـم
به نـام خـدا که همـه ی خیـرات را بنیـاد ،
به نـام او که دل ز بنـد همــه غـــم هـاآزاد ،
به نـام او که دل عارف جز به نـام او نگــردد شــاد ،
به نـام او که مشتـاق از شـرابِ وصـل او گیــرد یـــاد ،
به نـام او که خـواب بر دیده دوستدارش داد بر بــاد ،
و با عقـد دوستی خـود با وی دلش را کرد آبـاد ،
و او را نمـــود از آتــــش دوزخ آزاد !
ای جوانمـــــرد !
اگــر آسیــای بـــــلا ؛ بر ســـــرت بگــردانند ؛
از آستـــانه خدمت حـــق بیــرون مَـنِــه قدم ،
و جــز بــه رضــــای او بـرنیـــار دَم ،
کــــه ؛ عـزّت ، عـــزّت او است !
و از دیگـران همـه ذلّ و عجـز و فنـا و عـدم !
قضــا ، قضــای اوست ، و حکــــم ، حکــــم او ،
حکـــم دیگـران همـه میـــل است و هـوی و ستــــم !
خـدایـــا ؛
اگر تو فضـل کنی ؛ دیگران چه داد و چه بیداد !
و اگر تـوعـدل کنی ؛ فضـل دیگـران چون بـــاد
خـداونــدا ،
آن چه من از تــو دیده ام ؛ دو گیتی بیــاراید ،
شگفت آن که ؛ جـان من بی تــــو ؛ نمی آســـاید !
موضوع :