نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید    ( 1019 )                                                                       

ســوره 18 : کهــف ( مـکّــی ـ115آیه دارد ـ جزء  پا نزدهم ـ صفحه 293 )


 ( قسمــت  اوّل )


شـرابِ وصـل



 

ای نام تو بهترین سرآغاز / بی نام تو نامه کی کنم باز

 

ای یاد تو مونس روانم / جز نام تو نیست بر زبانم

ای کار گشای هر چه هستند / نام تو کلید هر چه بستند

ای هیچ خطی نگشته ز اوّل / بی‌حجت نام تو مسجّل

ای هست کن اساس هستی / کوته ز درت دراز دستی

ای خطبه تو تبارک الله / فیض تو همیشه بارک الله

ای هفت عروس نه عماری / بر درگه تو به پرده داری

ای هست نه بر طریق چونی / دانای برونی و درونی

ای هرچه رمیده وارمیده / در کن فیکون تو آفریده

ای واهب عقل و باعث جان / با حکم تو هست و نیست یکسان

ای محرم عالم تحیّر / عالم ز تو هم تهی و هم پُــر

ای تو به صفات خویش موصوف / ای نهی تو منکر امر معروف

ای امر تو را نفاذ مطلق / وز امر تو کائنات مشتق

ای مقصد همت بلندان / مقصود دل نیازمندان

ای سرمه کش بلند بینان / در باز کنِ درون نشینان

ای بر ورق تو درس ایام / ز آغاز رسیده تا به انجام

صاحب توئی آن دگر غلامند / سلطان توئی آن دگر کدامند

گر صد لغت از زبان گشاید / در هر لغتی ترا ستاید

هم در تو به صد هزار تشویر / دارد رقم هزار تقصیر

ور دم نزند چو تنگ حالان / دانی که لغت زبان لالان

گر تن حبشی ، سرشته تست / ور خط ختنی ، نبشته تست

گر هر چه نبشته‌ای بشوئی / شویم دهن از زیاده گوئی

ور باز به داورم نشانی / ای داور داوران تو دانی

زان پیش کاجل فرا رسد تنگ / و ایام عنان ستاند از چنگ

ره باز ده از ره قبولم / بر روضه تربت رسولم

( از نظامی )

با سلام به دوستان و همراهان ارجمند ، با پایان یافتنِ بخش نخست این مجموعه ی گرانقدر ،

اینک با توکل به خداوند متعال ، بخش دوم را آغاز می کنیم .

ان شاءالله که مورد رضایت حقّ قرار گیرد .

 

 

ضمناً از دوستان و همراهان عزیز و ارجمند می خواهم تا با دیدی ژرف و نگاهی عمیق ، این اثر گرانبها را بخوانند ، و چکامه های نغز ادبی عرفانی ، و سخنان دل انگیز مردان خداشناس ، و پندهای آرام بخش سالکان راه حقیقت و شریعت ، و اشعار عارفانه شعرای دلسوخته را به گوشِ دل و هوشِ سر بنیوشند و در زندگی خود به کار بندند

و بدانند که تنها راه رهایی از مشکلات روزمرّه زندگی ، و تنها کلید حل مسائل مادّی و معنوی ، و چاره ی همه ی سختی ها و درمان همه ی دردها ، قرآن و عمل به دستورات حیات بخش آن است .

هرگاه از مطالعه ی ژرف بخش هایی از این اثر ، در روح و روان خود دگرگونی یافتید ، و در دلِ خویش از آلودگی های دنیای دون ، روی گردان شدید ، و ترکِ هوی و هوس های پوچ زندگانی را آرزو کردید ، پس دو باره و سه باره و مکرّر و مستمرّ بخوانید ، و چون به پاکیِ دل و جان و تن و روح و روان رسیدید ، این نسخه ی شفابخش را به دیگر دوستان خویش نیز توصیه نمائید ، و این بنده ی حقیر فقیر پرتقصیر را نیز دعای خیر فرمائید .     

 

قرآن ، دوای همه ی درد هــا (کلیک)

 ( جزء پانزد هــم صفحــه 293 آیه 1 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم 

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْکِتَابَ وَ لَمْ یَجْعَل لَّهُ عِوَجَا

   ترجمــه لفظـــی :

ستایش خدایى را که این کتاب [آسمانى] را بر بنده خود فرو فرستاد

 و هیچ گونه کژى در آن ننهاد

نگاه ادبی و عرفانی :

                     

                            بسـم الله الرحمـن الرحیـم

به نـام خـدا که همـه ی خیـرات را بنیـاد ،

به نـام او که دل ز بنـد همــه غـــم هـاآزاد ،

به نـام او که دل عارف جز به نـام او نگــردد شــاد ،

به نـام او که مشتـاق از شـرابِ وصـل او گیــرد یـــاد ،

به نـام او که خـواب بر دیده دوستدارش داد بر بــاد ،

و با عقـد دوستی خـود با وی دلش را کرد آبـاد ،

و او را نمـــود از آتــــش دوزخ آزاد !


ای جوانمـــــرد !

اگــر آسیــای بـــــلا  ؛ بر ســـــرت بگــردانند ؛

از آستـــانه خدمت حـــق بیــرون مَـنِــه قدم ،

و جــز  بــه  رضــــای او بـرنیـــار دَم ،

کــــه ؛  عـزّت ، عـــزّت او است !

و از دیگـران همـه ذلّ و عجـز و فنـا و عـدم !

قضــا ، قضــای اوست ، و حکــــم ، حکــــم او ،

حکـــم دیگـران همـه میـــل است و هـوی و ستــــم !

خـدایـــا ؛

اگر تو فضـل کنی ؛ دیگران چه داد و چه بیداد !

و اگر تـوعـدل کنی ؛ فضـل دیگـران چون بـــاد

 خـداونــدا ،

آن چه من از تــو دیده ام ؛ دو گیتی بیــاراید ،

شگفت آن که ؛ جـان من بی تــــو ؛ نمی آســـاید !


 

 



موضوع :