فسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (107)
سوره 107 : مـاعـــون
اســرار ازل
در این چند کلمه اســرار ازل و ابــد تعبیه شده ،
لیکن در حجـــاب عـزت متـواری است ،
تا گوش هـر شنـوائی بـدو نرسد
و هـر نا محرمی راه بـدان نبـرد !
زیرا نه هرچه به گوش ظاهر رسد گوش جـان و دل آنرا پذیرد.
ظاهـر شنیدن دیگـر و باطن پـذیرفتن دیگـر!
*******************
شبلی روزی درخدمت جنیـد گفت: الله،
جنیــد گفت:
آنچه می گوئی ورد زبان است یا ذکــرجان؟
اگر ورد زبان است ، زبان خود تابع آن است!
وگرنه مجرد زبان است و این کاری آسان است!
زیرا ابلیس هم همان می گوید که تو میگوئی !
و تو بر وی چه برتری و فضیلت داری؟
این بارگاه عام است ، هم دوست فـرو آیـد هـم دشمن !
هم آشنــــا هم بیگانــــه !
مرد باید که بر بساط شاهان دردرون پرده جای یـابـد ،
وگرنه بارگاه عام هـرکسی و هر خسی رسـد!
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
برچهـره خـوب تـو فشـاندیــم ثنـا
جان و دل و دیده هـرسه کردیـم فـدا
درهـرچـه کنی به دل بدادیــم رضـا
حکمی کـه کنی مـرا بجــان است رو
موضوع :