فسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (107)

سوره 107 : مـاعـــون

اســرار ازل


در این چند کلمه اســرار ازل و ابــد تعبیه شده ،

 لیکن در حجـــاب عـزت متـواری است ،

تا گوش هـر شنـوائی بـدو نرسد

و هـر نا محرمی راه بـدان نبـرد !

زیرا نه هرچه به گوش ظاهر رسد گوش جـان و دل آنرا پذیرد.

ظاهـر شنیدن دیگـر و باطن پـذیرفتن دیگـر!

*******************

شبلی روزی درخدمت جنیـد گفت: الله،  

جنیــد گفت:

آنچه می گوئی ورد زبان است یا ذکــرجان؟

اگر ورد زبان است ، زبان خود تابع آن است!

وگرنه مجرد زبان است و این کاری آسان است!

زیرا ابلیس هم همان می گوید که تو میگوئی !

و تو بر وی چه برتری و فضیلت داری؟

 این بارگاه عام است ، هم دوست  فـرو آیـد هـم دشمن !

هم آشنــــا هم بیگانــــه !

مرد باید که بر بساط شاهان دردرون پرده جای یـابـد ،

وگرنه بارگاه عام هـرکسی و هر خسی رسـد!

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

برچهـره خـوب تـو فشـاندیــم ثنـا

جان و دل و دیده هـرسه کردیـم فـدا

درهـرچـه کنی به دل بدادیــم رضـا

حکمی کـه کنی مـرا بجــان است رو



موضوع :