نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 747 )
ســوره 7 : اعـــراف ( مکّی ـ 205 آیه دارد ـ جزء هشتم ـ صفحه 151 )
( قسمــت چهـل و ســوّم )
نــام هـای ازلـی
( جزء نهــم صفحه 174 آیه 180 )
بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم
وَ لِلّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى فَادْعُوهُ بِها
وَ ذَرُوا الَّذینَ یُلْحِدُونَ فی أَسْمائِهِ سَیُجْزَوْنَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ
تفسیـــر لفظـــی :
و بهترین نام ها براى خداست ، خدا را به آن (نام ها) بخوانید . و کسانى که نام هاى او را تحریف مى کنند ( و بر غیر او مى نهند) ، رها سازید . آن ها بزودى جزاى اعمالى را که انجام مى دادند ، مى بینند .
تفسیر ادبی و عرفانی : [ بخش دوم ]
... وَ ذَرُوا الَّذینَ یُلْحِدُونَ فی أَسْمائِهِ...
الحاد در نام های خدا ، برگشتن از راه صواب و راستی است ،
و آن دو گونـــه است :
یا زیادت در آن آرَد یا نقصــــــان !
چنان که نامی را که خدا خود نگفت بگوید ،
یا آن چه او خود را گفت نگوید !
آن یک تمثیل است و این یک تعطیل !
اهل تمثیل زیاد کردند و ملحد شدند !
و اهل تعطیل کم کردند و ملحد شدند !
آن چه خدا از خود نشان داده همان است ،
و صفت او چنان است که خدا از خود بر بیان است ،
و مصطفی (ص) از او بر عیان است ،
اثبات صفت برای خدا کردن از خویشتن نشاید ،
و تنزیه او را کردن به خویشتن نباید .
گوش به ندای کتاب و عترت فرا دار ،
آن چه خدا گوید بگوی که حق آن است ،
و آن چه را که او نگفت تو مگوی که الحاد است ،
خدا نگفت که من چونم ! اگر گفتی که چونم ، ما بگفتمی !
خدا گفت : که من هستم ! اما نگفت که چون (چگونه) هستم !
بدان که آن چه نام مخلوق است مصنوع است و عاریتی و ساخته و مجازی !
و آن چه نام خالق است همه قدیمند و ازلی و به سزای او حقیقی !
هیچ نام از نام های او جدید نیست ،
قومی گفتند :
مخلوق باید باشد تا خالق صادق آید !
و مرزوق باید باشد تا رازق صدق کند !
البته نه چنان است که آنان گفتند ،
که هیچ حدوث را با نام خدا راه نیست ،
آری ؛ هیچ مخلوق نبود و خدا خالق بود ،
و هیچ مرزوق نبود و خدا رازق بود ،
نوشتــــــه اند :
خداوند را نـــــود و نُـــــــه نــــــــام است ،
که به آن نام ها ناموَر است ،
و نه به موسومات مسمی است ،
که خود به ازل در آسمانها و زمین نام گزار است !
چنان که در اول آخر است و در آخر اول ،
نه وهم ها او را درکند و نه فهم ها علت را شناسد ،
او در چـــــرا افکنده ی هر چیز است و خود در چرا ناید !
پس هرکس در باره ی خدا در چون و چرا شد از دایره ی بندگی برون شد !
موضوع :