تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم( 94)

سوره 94 : انشـــراح

خــال جمـــال

به یاد این نامِ عـزیز و پیغـامِ شریف

و خطابِ خطیر و نظامِ بی نظیر،

 بارگاه نور اعظم، وحلقه درِسرای قِـدَم ،

دست آویز بندگان و دلاویز دوستــان !

در هـزاران عالم کس نتواند قـدم بر بساط توفیق نهد

مگـر به مدد لطف این نام ،

و کسی را در هـر دو سـرای زندگی مسلّـم نَبُوَد

مگر به رعایت و عنایت این نـــام.

اهمیت بسـم الله:

از جمله کلماتی که از منبع لطف الاهی به سمع نبّوت رسانیدند

و مؤمنان و دوستان را به تعلیم آن تخصیص دادند

کلمه طیبه ( بسـم الله) است.

هیچ کلمه ای در نظـم و نثــر و در لغــت

آن عزّت و شرف و حرمت ندارد که این آیت (بسم الله) دارد ! 

و آن نقطـه باء بسـم الله

اگر چه در نظر کوتاه و مختصر آید،

لکن در آسمان قــرآن مانند زهره کمال است،

 و بر رخسار حقیقت بر مثال خــال جمـــال!

و هـرحـرف دیگر در آن آیت 

دُرِّ تحقیق و تمکیـن را صدفی است.

و بر جمله همی دان

این آیت تسمیت ، معـدن حقیقت

و منبع طریقت و مَشرَع شریعت است،

و هرکس از دلی صــافی

و جانی به عهد ازل وافی ، آیت تسمیت گوید

از عـذاب و عقـاب رستـه

و به ثـواب بی شمار پیوسته است.

*******************

دل را اثــر روی تـو گل پوش کند

جان را سخن نغـزتـو مدهوش کند

آتش که شراب وصل تو  نـوش کند

از لطف تـو سوختن فـرامـوش کند