نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (672)                                                                

 

 ســوره 5 : انعـــام ( مکّی ـ 165 آیه دارد ـ جزء هفتم ـ صفحه 128 )

  

  ( قسمــت بیستـــــم )

  

 کلیـد هـای خزائن

  

  از فضیلت نمــــاز غفیلــــــه غافل نشویم 

 

( جزء هفتــم صفحه 134 ـ آیه 59   )

  

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

وَ عِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لاَ یَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَ یَعْلَمُ مَا  فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ

وَ مَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلاَّ یَعْلَمُهَا  وَلاَ حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الأَرْضِ

وَلاَ رَطْبٍ وَلاَ یَابِسٍ إِلاَّ  فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ

 

تفسیر لفظی :

و کلیدهاى غیب تنها نزد اوست ،جز او [کسى] آن را نمى‏ داند

و آنچه در خشکى و  دریاست مى‏ داند و هیچ برگى فرو نمى ‏افتد

مگر [اینکه] آن را مى‏ داند و هیچ  دانه ‏اى در تاریکی هاى زمین

و هیچ تر و خشکى نیست مگر اینکه در کتابى روشن    [ثبت] است

 

 

تفسیر ادبی و عرفانی :

 

اوست گشاینده ی دل ها ،

نماینده ی راه ها ،

نهنده ی داغ ها ،

افروزنده ی چراغ ها ،

یکی را چراغ هدایت افروزد ، یکی را داغ ضلالت نهد ،

عنایتیان حضرت را چراغ سعادت افروزد ، و درِ رحمت گشاید ،  

بساطِ بقا گستراند ، بر تخت رعایت نشاند ، به زیور کرامت بیاراید.

 

اوست که راندگان ازل را داغ شقاوت نهد و درِ خذلان گشاید ،

آری ؛ کلید های غیب دست اوست ، علم غیب خاص اوست ،

هرکس را سزای خود دادن و جای وی ساختن کاراوست !

 

شیخ انصاری گوید :

همه ی کلیــــد ها نزد اوست ،

چنان که خود خواهد گشاید ، و آن چه خود خواهد نماید ،

بر دل ها درِ هدایت گشاید ،

بر همّت ها درِ روایت باز کند ،

بر جوارح درِ طاعت ،

اهل ولایت را درِ کرامت ،

اهل مهر را درِ قربت ،

اهل تمکین را درِ جذب ،

مؤمنان را درِ طاعت ،

اولیاء را درِ مکاشفت

و انبیاء را درِ معاینت گشاید !

 

کلید خزانه اسـرار فـطــرت ،محمّد مرســـل(ص) ،

به نزد حـق است که او را به نعـت کرم

در مهـد محبت در قـبّــه غـیـرت بپرورد

و اسرار فطرت و عـزت وی از خـلـق بپوشـیـد،

تا پیغمبران همه به این آرزو به خاک فــرو شدند،

به طمع آن که ایشان را بر یک سِرّ از اسرار فطرت وی اطلاع افتد،

و هـرگـز نیفتاد و ندانستند،

و چگونه دانستندی که خـداونــد در قـرآن مجـیــد

قصه او را سربسته می گـویـد،

و از آن اســــرار به این آیه خـبــر می دهــد که :

(فَاَوحی اِلی عَـبـدِهِ فَاَوحی)

 

یعنی آنچه مصـــلـحـــت می دیــد به او وحی فـرسـتـاد.


(که دیگر پیامبران این مزیت را نداشتند)


زان گونه شـراب ها که او پنهـان داد         

 یک ذره به صد هـــزار جــان نتـوان داد

  



موضوع :