نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید         

 جـــام بـــلا

( جزء اول ـ صفحه 7 )

بســـم الله الـرحمــن الــرحیــم

41 ـ وَ آمِنُواْ بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَکُمْ  وَ لاَ تَکُونُواْ  أَوَّلَ کَافِرٍ بِهِ

وَ لاَ تَشْتَرُواْ بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلًا وَ إِیَّایَ فَاتَّقُونِ 

ایمان آورید به آنچه فرو فرستادیم از کتاب و پیغام ، که گواه کننده کتاب شما است!

و نخستین کافر به این کتاب مباشید ، و آیات مرا به اندک بهاء مخرید ،

و رشوت مَسِتانید تا سخنان مرا پنهان کنید و از خشم من و عذاب من پرهیزید.

اصل تقـــــوی پرهیـــــــزکاری است

و متقیـــان سه گروهنـــــد:

مهینه ، میانه ، کهینه ،

مهینه آن است که نعمت به شکایت نیالاید،

میـــانه آن است که خدمت بر ریــــا نیـــالاید،

و  کهینه آن است که تــوحید خود به دام شرک نیالاید.

42 ـ وَ لاَ تَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَ تَکْتُمُواْ الْحَقَّ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ

حق را به باطل میامیزید ، و راستی و حق را (پیغمبری محمد ص) کتمان نکنید

در حالی که شما می دانید (که او رسول خدا است)

.

43 ـ وَ أَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَ آتُواْ الزَّکَوةَ وَ ارْکَعُواْ مَعَ الرَّاکِعِینَ

نماز را بر پا کنید و زکات بدهید و با نمازگزاران نماز گزارید

.

44 ـ أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنسَوْنَ أَنفُسَکُمْ

وَ أَنتُمْ تَتْلُونَ الْکِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ

مردم را به نیکی امر می کنید و خود را فرو می‏ گذارید و فراموش می ‏کنید

در حالی که کتاب مرا می‏ خوانید آیا پس در نمی یابید؟

45 ـ وَ اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاَةِ وَ إِنَّهَا لَکَبِیرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخَاشِعِینَ

یاری بخواهید به شکیبائی و نماز که این باری گران و امری بزرگ است

مکر بر شکسته دلان و تیمار داران و فروتنان !

خداوند به صبر یعنی روزه امر کرد تا شره و حرص از میان ببرد

و به نمـــــاز فرمـــــــــان داد تا خشـوع و خضـــوع آرد.

حظّ نفس و غذای دل در هم میامیزید

که با یکدیگر نسازند

خداوند دل، به حقِّ حق مبسوط است

و بنده نفس به حظ نفس مربوط ،

پس به یک دگر کی رسند؟

دنیا خسیس است و عقبی نفیس،

با یک دگر چون می سازند؟

دوستی خالق، سعادت ابــــدی و ازلــــی است

و دوستی مخلوق وبــــــال نقـــــدی،

در یک دل چون بهم آیند؟

خویشتن پرستی و خدا پرستی یک دگر را ضدند،

در یک نهـــــاد چگونــــــــه جمع شوند؟

مهــر خود و یــار مهربانـت نرسد

این خـواه گر آن که این و آنت نرسد

45 ـ وَ اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاَةِ ...

فرمان آمد که ای پیغمبر ؛

امت خود را بگوی که در کارها صبر کنید تا بمراد برسید،

هر که صبر مردان ندارد، گِرد میدان مردان نگردد !

پای این مردان نداری جامه مردان مپوش

برگ بی برگی نداری لاف بی خویشی مزن!

مهتر عالم و سید فرزند آدم

از آن ساعت که گام در این میدان نهاد

یک دم او را بی غم نداشتند

چون کار به غایت رسد

و از هر گوشه بلا به وی روی نمود

آهی برآورد و گفت :

هیچ پیغمبر به اندازه من آزار ندید

فــوراً خطاب از مصـــــدر جـــــلال آمد

که ای مهتـــر بنــــدگان ؛ 

کسی که شاهد دل و جان وی ما باشیم

 هـرگـــز از بــــــار بــــــــلا ننـــــــــالد

و چون هرچه در خزانه غیب زهر اندوه بود

همه را یک کاسه کرده

بر دست وی نهـــــادنــــــــد

و از این راز پـــــرده برداشتند

و به او گفتنــــــد :

ای مهتــــــــــر پیمبـــــــــران ؛

زهـــــــرهـــا بر مشاهــــــده مـــا نـــوش کن!

هرکه در این درگــه مقـرّب تــر است

جـــام بـــلا بیشتــرش می دهنـد

ار دستت از آتش بُوَد ، مــــا را ز گل مفرش بُوَد

هرچ از تو آید خوش بُوَد ، خواهی شفا خواهی الم

السلام علیــک

یا اباصــالح المهـــدی 

همه مشکلات مـــــا

ناشی از غیبت طولانی مولایمان

قائـم آل محمّـد (ص) حضرت امــام مهــدی (عج) است  

ای محبــوب دل هـا ؛ ای منجی انســان هـا ؛

هـر ســال را به این امیـــد آغاز می کنیم

که شـایـد تـــــو در این ســـال بیــــایی

و کام تشنــگان عـدالـت را سیـــراب نمـــــایی

برای تعجیل در فرج مبارکتــــان دعا می کنیم

دعا می کنیم این سال که با جمعـه آغـاز

 و با جمعــــــه پــایـــــــــان می یابد ،

 و نیمـــــه شعبــــانش هم جمعــــه است 

و رهبــــر معظم انقلابمان آن را

سال اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی

 نام گذاری فرموده اند

سـال فـرج مبـارک مولایمان باشد 

تا هم اقتصـــــاد جهــــــــانی شکوفا شود

و هم فرهنگ اسلامی بر جهان حکم فرمــا شود

ان شاءالله تعالی