نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (664 )  

 ســوره 5 : انعـــام ( مکّی ـ 165 آیه دارد ـ جزء هفتم ـ صفحه 128 )

  

  ( قسمــت دوازدهـــــم )

  

بشیــر و نــذیـــر

  

  

  

 ( جزء هفتــم صفحه 131 ـ آیه 33 )

 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَیَحْزُنُکَ الَّذِی یَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لاَ یُکَذِّبُونَکَ

وَلَکِنَّ الظَّالِمِینَ بِآیَاتِ اللّهِ یَجْحَدُونَ

 

تفسیر لفظی :

 

به یقین مى‏ دانیم که آنچه مى ‏گویند تو را سخت غمگین مى‏ کند

در واقع آنان تو را تکذیب نمى‏ کنند ولى ستمکاران آیات خدا را انکار مى‏ کنند

 

تفسیر ادبی و عرفانی :

  

این آیت از روی اشارت تشریف و اکرامی است از درگاه ربوبیت

به حضرت مصطفی(ص) که از او بزرگوارتر نیست ،  

و از زمان آدم تا آخر عالم جز او کسی را این منزلت ندادند ،

و این مرتبت ننهادند ، که خـداونــد برای تسکین دل او فــرماید:

 

ای محمّــد ؛

  

ما می دانیم که از این بی حرمتان چه رنــــج هـــــا به دل تــو می رسد

و تــو از گـفتـــه آنـان اندوهگـینــی!

 

ای محمّــد ؛

  

تو مپندار که من آنچه بر تو می رود نمی بینــم ،

و یا آن آه های درد آمــیـــز تــو را نمی شمارم ،

و یا آن شربت های زهــرآمیغ که هـرساعـت بر طلب رضای ما

نوش میکنی نمی دانــم؟

 

ای محمّــد ؛

 

با تو آن می کـننــد کــه با ما می کنند ، و این رفتار پیش از آنکه این رقم بر تو کشیدیم 

و این عَـلَـم را به دست تو دادیم با ما می کردند ،

بنگـر که پیش از این همه با تو چون بودند ، آشنا و بیگانه ، خویش و پیوند ،

همه دوست تو بودند ، و محـمــد امیـــن میخواندند ، امانت ها نزد تو می گذاشتند ،

در محافـل و مجالـس تو را بر صدر می نشاندند !

 

چون پیک آسمان نزد تو آمد ، و جلال و عزت دین اسلام ،

در گفتــــار و کــــردار تـــو نهاده شد ، حالت و کار آنان بگشت ،

دوستـــــان همـــه دشمـــن گشتند ! یکی می گـفـت ساحـر است ،

یکـــی می گـفـت مجنــــون است ، یکـــــی می گـفـت شاعــــر است،

 

چنین گفتند و رسـول خــدا بر استقامت خویش چنان پا برجا بود که

آن قبول و این نگون ، و آن سلامت و این مـلامــت ،

نــزد او هــر دو یک رنـگ داشت !

 

پس چون خداونــــد تـــــــاج رسالت بر فرق نبــــوت محمــد(ص) نهاد ،

و درگاه عــــــزت وی حوالت گاه ردّ و قبـــــول مــــــــــردم آمد ،

آنان همه نومیـــــد شدند ، و زبان به طعـــــن دراز کردند !

 

یکی می گفت یتیم است و درمانــده ،

خـداونــد فـرمود : رحیـــــــم است و بخشنــــــده ،

دیگــری گفت اجیــــر است و فقیــــر ،

خـداونــد فـرمود : بشیـــــــر است و نــذیـــــــــــر ،

یکی می گفت ضــــالّ است و غـبـیّ ،

خـداونــد فـرمود : رســــــــول است و نبــــــــــیّ .

 

 فــرمان آمــد که :

 

                             ای محمّــد ؛

 

ما می دانیــــــــم که دشمنــــان ،

تـــــــــو را شاعـر و ساحـر و دیوانــــــــــه خواندند !

تو شاعـر نیسـتـی ، رســــــــول کونینـــــــی ،

تو دیوانه نیستی ، صاحب قاب قوسینی ،

تـــــــــــو اســــــلام را صفـــــائی ،

تــــــــو شـریعـت را بقــــــــائی ،

تو فـرستـــــاده خـــدائی ،


این عزت و منزلت تو را بس که :


مـــا آنِ تـــو ایم ، و تو آنِ مـــــائی!


مـن آنِ تـــو ام تو آنِ مـا باش ز دل  

   

 گستاخی کن چـرا نشینی تو خجـل


ای محمّــد ؛

اگر دشمن تو را ناسزا می گوید تو را چه زیان ؟

من می گویم تــو ســــراج منیـــــــری ،


بشیــر و نــذیـــری ،

 

فتـــح با تــو است ،

و یــاری با مــــن اسـت ،

و فضـل من بسیــــــار است.

 

... و چه کردند این امّت با اهل بیت  این ســـراج منیــــر ؟

  

سالروز شهادت ام ابیها ، ام الائمه ، انسیه حوراء ، حضرت فاطمة الزّهراء سلام الله علیها ،

دخت گرامی نبیّ مکرّم اسلام حضرت محمّد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم را

به شما و همه دوستــــــان و شیعیـــــــــــــان آن حضــــــــرت ،

و مخصوصاً به آقا و مولایمان حضرت حجة ابن الحسن المهـــدی علیه السلام

تسلیت عرض می نمائیم



موضوع :