تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (78)

سوره 78 : نبـــأ

دلیـل توحیـد


بنام خـداونــدی که :

نام او دل افروز است و مهـر او جهان سوز،

 نــام او آرایش مجلس هـا،

 مـدح او سـرمــایه مفلـس ها ،

ثنـای او زینت زبــان هــا ،

هــوای او قیمـت دل هـــا،

لقـای او راحت روح هــا ،

رضــای او سرور سِرّهــا،

آیـات او دلیــل توحیـــد،

رایات او نشانهای تفـریـد،

اشارات او شواهــد شریعـت،

و بشــارات او معاهــد حقیقـت است.

*********************

توانائی که هـمه کار تواند،

دانائی که هـمه چیز داند،

در شناخت حاصل و در یافت حاضر،

به سلطان عظمت دور و به برهان فضل نزدیک،

 به بیان نیکی پیدا و از دریافت گمان نهان است.

$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

آب و گِـل را زهـره مهـرتوکی بودی اگر

هم به لطف خود نکردی درازلشان اختیار 

من به قـدر و شـأن تــو نا دانم،

سـزای تــو را نا تـــوانم،

در بیچارگی خود سـرگــردانــم ،

و روز به روز در زیــانـم ! (اِنَّ الاِنسانَ لَفِی خُسر)

چون منی چون بُـوَد؟ چنانم !

و از نگریستن در تاریکی بفغانم،

که خود هستمان را برهیـچ دانــم،

و چشــم به روزی تـــو دارم ،

که تـو مــانی و مـن نمـانــم ،

چـون مــن کیست؟  

اگـر آن روز بینـم ، و اگـر بینـم به جـان فـدای آنـم.

@@@@@@@@@@@@@@@@@@

وصّاف تــو را وصف چه داند کردن؟          

 توخود به صفات خود چنانی که توئی



موضوع :