نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (588 ) 

ســوره 4 : نســـاء  ( مدنی ـ 176 آیه دارد ـ جزء چهارم ـ صفحه 77)


  ( قسمت دهـــم )


 در مذهـبِ دوستــی


 

سالروز شهادت پیام رسان نهضت عاشورا


حضرت امام علی ابن الحسین علیه السلام

 

را تسلیت و تعزیت عرض می نمائیم


 ( جزء چهارم صفحه 81)

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم 


20 ـوَ إِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّکَانَ زَوْجٍ وَ آتَیْتُمْ  إِحْدَاهُنَّ

قِنطَارًا فَلاَ تَأْخُذُواْ مِنْهُ شَیْئًا أَتَأْخُذُونَهُ  بُهْتَانًا وَ إِثْمًا مُّبِینًا   

 

تفسیر لفظی : 

 

اگر خواستید زنی را جای زن خود گیرید و به او قنطاری ( یک پوست گاو پر از زر ) داده باشید ، از او باز مستانید ،

چگونه بیدادگری بزرگ و گناه آشکار برای خود باز می ستانید ؟

21 ـ و چگونه آنچه کابین او داده اید باز پس می ستانید ؟

در حالی که به یکدیگر پیوسته و هم پوست زیست کرده و با هم نزدیکی کرده اید ؟

 

 

تفسیر ادبی و عرفانی :

در مذهبِ دوستی ،

کرامت و جوانمردی این است که ؛

جفــای فـــراق را با استــرداد معـــاش با هم جمــــع نکنی ،

که این نه کار کریمان است ،

نه ســـزاوار جوانمــــــردان ،

چون داغ جدائی بر دل آن بیچـــــاره نهادی ،

نگر تا دست خرج او نیز بر بند نیاری !

که آنچه داده بستانی و داغ بر داغش نهی !


نوشته اند :

حضرت حسین ابن علی علیهم السلام ،

همسری داشتند که بعلتی او را طلاق دادند ،

آن گاه مال فراوان برای او فرستادند و فرمودند :

محنت فراق ما او را بس است !

و نباید رنج دست تنگی نیز بر او نهاد !

گوینــــــد : آن مال چهــــــل هـــــــزار درم بــــــود !

آن زن گفت :

در برابر جـــــدائی از دوســـت اندک چیـــــــــزی است !



23 ـحُرِّمَتْ عَلَیْکُمْ أُمَّهَاتُکُمْ...

 

اشارت است به این که :

بنای شرع بر تعبّد است نه بر تکلّف ،

و مایه ی آن تسلیـــــــم است نه تعلیـــــل ،

و تسلیم راهی است آسان ،

منزل آن آبادان ،

مقصد آن رضــــای رحمــــــان ،

لیکن تکلّف راهی است دشوار ،

منـــــــزل آن خـــــراب ،

مقصــــــــد آن ناگـــــــوار ،

هــــــــــان ! از راه تکلّف خیز ،

و در راه تسلیـــــــــم آویــــــــــــز ،

و از تصـــرف و تعلیــــــل بپرهیـــــــز ،

آن چه شــــــرع حــــرام کرد ، بی علت آن را حرام دان ،

که بنای آن بر مشیت و اراده ی الهـــــی است ،

که آنچه مصلحـــــــت دانــــد کنــــد ،

و آنچه اراده نماید انجام دهد .

الاهـــــــی ؛

ای که وجود مـا بـه عنـایت تو، 

و سجــود ما به هـــدایت توست، 

 

ای که صـلاح مـا به ولایت تو ، 

و فــلاح ما به رعــایت توست 

 

ای که حیـات ما به نعمت تو،  

و نجــات ما به رحمــت توست. 


خـداونــدی که از او  به سـر نـه!

و از درگاه او  گــذر نـه!


با احسـان او عصیـان را خطــر نـه!

با عنـایت او عصیـان را اثـر نــه!

 

بر عاصیـان و مفلسـان از او  رحیـم تـر  نه!

 

الاهـــــــی ؛

 

ای خداونـدی که در الاهیـت یکتــائی،

      و در احـدیت بی همتــائی ،


در ذات و صفـات از خلـق جــدائی،

متّصف به علائی، متحد به کبـریــائی،


سرمایه هر بینـوائی، پنــاه هر گــدائی،

همـــــــه را خــدائی ، تا دوسـت کــرائی!

خـداونــدا ؛

 

عظیـم الشـأنی و همیشـه مهــربانی،


قــدیــم احسـانی و روشـن برهــانی،


هـم نهــــــانی هـــم عیــــــانی،


از دیــده ها نهــانی و جان هـــا را عـیـانی،


نه به چیـــزی مـــانی تا گــویم که چنـــانی ،


آنــی که خــود گفتـی و چنـان کـه گفتـی آنـــی!

 

 

 

 

 

جانـــــــان من !


  قائـم آل محمّـــــد (ص)


  هـر جمعـــه را به این امیـــد آغاز می کنیم


که شـایـد تـــــو در این جمعـــــه بیــــایی


و کام تشنــگان عـدالـت را سیـــراب نمـــایی


  برای تعجیل در فرج مبارکتان دعا می کنیم



 

برای سلامتی و خشنودی امام و مقتدا و مولایمان


 دو رکعت نماز مخصوص و یکصد صلوات



موضوع :