نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 543 )

ســوره 3 : آل عمران  ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )

( قسمت سی و ششــم )

نسیـم صبــح سعــادت

 ( جزء سوم صفحه 60 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم 

79 ـ مَا کَانَ لِبَشَرٍ أَن یُؤْتِیَهُ اللّهُ الْکِتَابَ وَالْحُکْمَ  وَالنُّبُوَّةَ

ثُمَّ یَقُولَ لِلنَّاسِ کُونُـــواْ عِبَـــادًا لِّی مِن دُونِ  اللّهِ

وَلَکِن کُونُواْ رَبَّانِیِّینَ بِمَا کُنتُمْ تُعَلِّمُونَ  الْکِتَابَ

وَ بِمَا کُنتُمْ تَدْرُسُونَ 

تفسیر لفظی :

هرگز روا نباشد کسی را که خداوند به او کتاب و حکمت و نبوت دهد ! پس از آن بگوید :

مرا بنده باشید و مرا خدائی گیرید، ولکن پیام بران به امّت خویش گفتند :

شما بندگان خدائید به سبب آن چه را که از کتاب خدا می دانید

و به آن چه از آن کتاب می خوانید.  

تفسیر ادبی و عرفانی :

خداوند بـــزرگــــــوار ،

کــــــردگار نــــــــام دار ،

پیش از ایجــــــاد عالَـــــــــم ،

و پیش از خلــــــــــق آدم ،

به علم قدیـــــم خود دانست که ؛

از فرزندان آدم چه کسی سزاوار نبوت و رسالت است ،

و اهل محبت و شایستـــه پیامبــــــری کیست !

آن را که داغ مهجـــــوری نهاد ،

و رقــــــــم بی خبـــــری کشید ،

چگونـــــه راست راه شود ؟

و آن را که راه صدق و صفا و عصمت فرا پیش نهاد ،

چگونــــــــه بی راه باشد ؟

و هرگز نَبُــوَد که محمّد مصطفی (ص) برگزیده ی حقّ ،

و عیسی روح الله نواختــــــه ی حقّ ؛

با کرامت نبــــــوّت و تأییــــــد عصمت ، و قــــوّت رسالت ،

پای از رقــــــــم برگیرند ،

و به مردم گویند : که بنـــــده ی من باشید !

بلکه گویند : ای مردم ؛ شما ربـّـــــانی شوید ،

یعنی خـــــــدای یگانــــــــه را بشناسید ،

و در صحبت تــوکل و نسیــــــــم اُنس ،

دست به لطفِ مِهـــــــــرِ مولی زده ،

و چهار تکبیـــــر در صفـــــات خویش کرده ،

چنین باشد که :

هرکه در میدان عشق نیکوان گامی نهاد

چهار تکبیری کند بر ذات او لیل و نهار

آنان نفسی دارند فــــانی ،

دلی دارند تشنــــه ،

نَفَسی سوختــــه ،

سری به عشق افروختــــــــه ،

جانی به آرزو آویختــــــــه !

و به زبان حال گویند :

دل ، زان خواهــم که بر تــو نگزیند کس

جان ، زان که نَـزَد بی غـم عشق تـو نفس

تن ، زان که بجز تــو اش نگردیده هوس

چشم ، از پی آن که خود تو را بیند و بس !

آری ؛ ربّانییّن چنین باشند که :

همت شان از دنیـــــا بالاتـــــــر ،

مراد شان از بهشت بلنـــــدتـــــر ،

آرام شان از هفت آسمان بیشتر ،

گوش دارند تا آفتاب مهر ، کَی برآید ؟

و ماه دولت دوست ، کَی درآید ؟

و نسیم صبح سعادت ، کَی دَمَد ؟

و یادگار ازلی ، کی بَــر (میوه) دهد ؟ و گوینـــد :

کَی باشد ، که این قفـس بپـردازم

در گلشـن دوست ، آشیـان سـازم

همه مشکلات مــــــا

ناشی از غیبت طولانی مولایمان

محبــوب دل هـا و منجی انســـان هـا

حضرت حجـة ابن الحسن العـسکـری المهــــدی(عج) است

یا وَجِیهَاً عِـندَاللهِ اِشفَــع لَنا عِـنـــدَالله

پس برای تعجیل در فرج مبارکشان زیاد دعا کنیم