*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 541 )
ســوره 3 : آل عمران ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )
( قسمت سی و چهــارم )
چهـره ی جمـال حقیقت
( جزء سوم صفحه 59)
بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم
73 ـوَلاَ تُؤْمِنُواْ إِلاَّ لِمَن تَبِعَ دِینَکُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَى هُدَى اللّهِ
أَن یُؤْتَى أَحَدٌ مِّثْلَ مَا أُوتِیتُمْ أَوْ یُحَآجُّوکُمْ عِندَ رَبِّکُمْ قُلْ
إِنَّ الْفَضْلَ بِیَدِ اللّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ
تفسیر لفظی :
و استوار مگیرید و اطمینان مکنید جز به کسی که هم دین شما است ،
بگو ( ای محمّد ) که دین ، دین خدا است ، راه نمونی ، راه نمونی اوست ،
و مطمئن باشید آن چه به شما داده شده به کس دیگر ندهند ،
و یا آن که فردا آنان نزد خداوند بر شما حجت آورند ، بگو ( ای محمّد ) به آن ها
که افزونی و برتری مردم بر یکدگر به دست خداوند است ، به هرکس که بخواهد می دهد ،
و اوست فراخ بخش و توانا و دانا .
تفسیر ادبی و عرفانی :
این آیت خطاب به مسلمانان
و نواخت اهل معرفت و ایمان است ،
و منّت خـــــدای بر ایشان در داشتن دین اسلام !
و این خطاب دو گونه است :
یکی خطاب به همه ی مؤمنان ،
و دیگری خطاب به عارفــــــان ،
و خـــواص اهــل طریقـت و شــریعـــت !
در خطاب به همه ی مؤمنان گوید :
گمان مبرید که آن چه را به شما دادند ،
به همه دهنــــــد !
چون دین اسلام و قرآن که به شما دادند ،
و چون پیغمبری چون محمّـــد (ص) ،
و چون کعبـــــــــه ای ،
و چون ماه مبارک رمضان ،
و چون روز آدینــــــــه ای !
بدان گونه که شرعِ شما همه ی شریعت ها را نســــخ
و همه ی کمـــــــــال دین
و جمال حقیقت و طریقت در دین شما است !
و در خطاب به خـــواصّ فرماید :
رازِ دوستی را با کس مگوئیـــــــد ،
و سُــرِّ درویشی را بر نااهلان فاش نسازید ،
و چهره ی جمال حقیقت را بُـــرقَــــــع فرو گذارید ،
تا دیده ی هر نامحــــرم بدو ننگرد !
چون خوری می با حریفِ مَحرمِ پردرد خور
چون زنی کـم (1) باندیمِ زیرکِ هشیار زن
گویند شبلی را با حق رازی در میان بود ،
گفت : بار خـدایـــا ؛
چون بود که حسین منصور را از میان ما باز گرفتی ؟
ندا آمد : رازی به وی دادم ،
به نااهــــــلان بیـــــــرون داد ،
او را فــــرود آوردم که دیدی ! (2)
-----------------------------------------------------------------------------------------------
(1)= کم : مخفف کمانچه
(2)= حافظ در این معنی گوید :
گفت آن یــــار کــزو گشت ســرِِ دار بلنـــد
جُرمش این بود که اسرار هویدا می کرد !
الهــــی ؛
ای کریمی که بخشنده ی عطـــــــائی ،
ای حکیمی که پوشنده ی خطــــــائی ،
ای احدی که در ذات و صفات بی همتائی ،
ای خالقـــــــی که راهنمــــــــــــائی ،
ای قــــادری که خـــــــدائی را ســــزائی ،
به ذات لایزال خــــــــود ،
و به صفات با کمال خود ،
به عزت و جــــلال خود ،
و به عظمت جمال خود ،
جان ما را صفای خود ده ،
دل ما را هوای خود ده ،
چشـــم ما را ضیــــاء خود ده ،
وما را آن ده که مــــا را آن بـــــه
برای تحقق اهداف عالیه ی اسلام
و تشکیل حکومت عدل و توحیدی جهانی
برای تعجیل در فرج مبارکشان همچنان دعا میکنیم
موضوع :
نظر ()