نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 535 )

ســوره 3 : آل عمران  ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )

( قسمت بیست و هشتـم )

عنـایـت احـدیّـت

( جزء سوم صفحه 56)

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

52 ـ فَلَمَّا أَحَسَّ عِیسَى مِنْهُمُ الْکُفْرَ

قَالَ مَنْ أَنصَارِی إِلَى  اللّهِ

قَالَ الْحَوَارِیُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللّهِ

آمَنَّا بِاللّهِ  وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ     

تفسیر لفظی :

همین که عیسی کافریِ آن گروه را بدانست ، گفت : یاران من از میان شما کیانند ؟

( با آن که خدای من مرا یار است و نیازی به کسی ندارم ) حواریون گفتند : ما یاران خدائیم !

و به خدای یکتا گرویدیم ، و تو گواه باش که ما گردن نهادیم .

تفسیر ادبی و عرفانی :

                          بزرگ است و بزرگـــوار ،

جلیـــــل است و جبّــــــــــار ،

خداونـــــد جهانیـــــــان ،

دارنده ی آفریــــــــدگان ،

دادستـــــان از گردن کشان ،

کیـــن خــــواه از برگشتـــگان ،

باز دارنده ی عـــدل خود از دوستــــــان ،

باز دارنــــده ی بـــدی بـــدان از نیــــکان ،

نگاه دارنـــــده ی آبـــــروی دوستـــــان ،

بنگر که چه عنایت و تفضّلی کرد ،

و چه کرمی فرمود با عیسی (ع) ،

و چه ساخت از ساز نهانی بر آن دشمنان ؟

آری ؛ دوستان خود به دشمنان نماید ،

اما به به ایشان نـدهـــــد و نسپـــــــــارد !

مگر این که خود بسوی دشمنان روند

و دل به آن ها سپارند !

چنان که خود عیسی (ع) گوید :

من آن روز دانستم که در پرده ی عنایت احدیّت ،

و در پنــــاه عصمت ربوبیّت هستم ،

که در کودکی ، مهتری شیطان ها از من باز داشت ،

و مــــــرا در حفــــظ عصمــــــت 

و کنـف حمایت خود نگاه داشت .

گویند : آن روز که شیطان دانست ؛

او را از راه یافتن به عیسی توانائی نیست ،

فـــــریــــــاد برآورد که : بــــــارالاهـــــــا ؛ 

اگر گِرد عیسی نتوانم گشت که :

اِنَّ عِبادِی لَیسَ لَکَ عَلَیهِم سُلطانُ ...

به عزت تـــو قسم ای خداوند

که باز نگردم تا هر که بـــــدو نگریست ؛

زنّــــــاری بربندد و سُنــب خــــری بپرستد !

خداوند فرمود :

اگر در ایشان خیــــــری بـــــودی ،

مانند عیسیمعصــوم بودندی !

لکن حکم ما در ازل در باره ی آن ها

به بیگانگـــــــی رفـــــــت !

و قهر ما آن ها را از درگاه ما براند !

تــــــو آنان را بر فتــراک خویش بند ،

که ایشان ســــــزاوار تــــــــــو اند !

و تـــــو ســـــزاوار ایشـــــان !

پیش تــو رهی چنان تبــاه افتاده است

گـر وی همـه طاعتی گنـاه افتاده است

این قصه نه زان روی چو ماه افتاده است

کین رنگ گلیـم مـا سیـاه افتاده است

الهــــی ؛

پسندیـــدگان ، تـــــــو را به تــــو جستند و بپیـــوستنــــد ،

ناپسندیدگان ، تــــــو را به خود جستند و بگسستند ،

نـــــــــــه او که پیوست به شکـــــــر رسید ،

نه او که گسست به عــــذر رسید.

الهــــی ؛

ما از غافلانیم نه از کافران ،

نگاه دارمـــان تـــا پریشــــــان نشویم ،

و در راه آر تــــا ســـــرگـــــــردان نشـــویم ، 

الهــــی ؛ 

این همه نـــوازش از تــــــــو بهـــــره ی ماست ،

که در هر نفس چندین ســــوز و نــــور ، غایت تـــو پیداست ،

چون تــــو مـــــولائی کِـــــراست ؟ و چون تـــــو دوست کجـــــاست ؟

در عشق تـو من کیم که در منزل من 

از وصـل رُخَت گلی دمـد بر گل من 

این بس نبُوَد ز عشق تــوحاصل من

کاراسته ی وصــل تـو باشد دل من

همه مشکلات و گرفتـــــاری های  مـــــــــا

ناشی از غیبت طولانی مولایمان

محبــوب دل هـا و منجی انســان هـا

قائـم آل محمّـد (ص) حضرت امــام مهــدی (عج) است

السلام علیــک

یا اباصــالح المهـــدی

پس برای تعجیل در فرج مبارکشان زیاد دعا کنیم