تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (66)

سوره 66 : تحـریــــم

آرایش گفتــار

بنام خـداونــدی که بی نام او سخن ابتـر آید،

و بی ذکـــر او گفتــار مختصـــر آید،

بی ستـایش او گفتــــار را آرایش نیست،

و بی آشنائی او اســـــرار را روشنــائی نه !

بی خدمتِ او تن را نظــام نیست

و بی نعمت او جـــان را  قـــوام  نه!

بی وجود او وجود نیست و بی لطف او شهــود نه !

پادشاهی که صنـع او بی آلت است، وخواست او بی علت،

کـریمی که کَـرَم او بی حـدّ است و قـدرت او بی نهـایت!

خـداونـد مهربانی که در روز بیعت، بنده حقیـر را

ندای اِنَّ اللهَ اشتَری مِنَ المُؤمنینَ اَنفُسَهُم داد،

و در هـنگام پیمان بستـن او را  قـالُـوا بَلی تلقیـن کرد،

و در لوح رقمـش سَبَقَـت مِنَّا الحُسنی  ثبت کرد ،

و روز ایثـار ، بهــره اش اَلزَمَهُــم کَلِمَةَ التَّقــوی کرد.

این است کـــرم و رحمت، و این است عنــایت و شفقـت!

*******************************

عشق آمد و جــان و دل فرا جانــان داد            

 معشــوق زجـان خویش ما را جـان داد