نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (488 )

ســوره 2 : بقـــره  ( مدنی ـ 286 آیه دارد ـ جزء اول ـ صفحه 2 )

( قسمت نـود ونهـــم )


جــام معـرفـت

 

( جزء دوم صفحه 40 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــمِ 

248 ـ وَقَالَ لَهُمْ نِبِیُّهُمْ إِنَّ آیَةَ مُلْکِهِ أَن یَأْتِیَکُمُ  التَّابُوتُ فِیهِ سَکِینَةٌ

مِّن رَّبِّکُمْ وَ بَقِیَّةٌ مِّمَّا تَرَکَ آلُ مُوسَى وَ آلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلآئِکَةُ

إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَةً لَّکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ


تفسیر لفظی :

پیغمبرشان گفت : همانا نشانه پادشاهی او این است که تابوت به شما آید که در آن آرامشی است

از طرف خداوند و باقی مانده آن آل موسی و آل هارون است که فرشتگان آن را بردارند

و این برای شما نشانه ای است که پادشاهی طالوت از جانب خدا است !

اگر شما ایمان دارید دانید که چنین است .


تفسیر ادبی و عرفانی :

هرکس بر بساط دولت دین ،

از جام معرفت شربتی یافت ،

ساقی آن شربت ، سکینه و آرامش خاطر بود ،

و سکینه آن قــــــوم ، تابـــــــوتی بود که

از آدم و نوح و ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب ،

به موسی و هارون ، و از آن ها به شموئیل رسید ،

و در آن تابـــــوت ، عصای موسی و عمامه هارون بود ،

که خداوند به سبب آن ، آنها را از چنگال دشمن رهانید ،

و از مکمن غیب برای آنها فرستاد ،

که باعث دلگرمی و پیـــــــروزی آنان گردید !

نوشته اند که :

این تابوت (صندوق عهد) از چوب شمشاد زراندود شده

به اندازه سه گز در دو گز !

که در آغاز نـــــزد آدم بوده ،

پس از آن به شیث و ابراهیم رسیده ،

و از او به اسماعیل و اسحاق ،

و از او به یعقــــــــوب ،

و از او به  موسی رسید ،

که در حین رحلت عصای خود را در آن نهاد

و به یوشع بن نون سپرد ،

تا آخر به دست داوود  رسید !

 

شبلی گفت :

از آن جا که حقایق سِــرّ است ،

پرده ها گشودند و حجاب ها برداشتند ،

تا بسی کارهای غیبی بر ما کشف شد !

دوزخ را دیدم به سان اژدهائی غرنده ! و شیری درنده !

که به خلق می یازید و انان را به دم در خود می کشید !

مرا دید ، از من نصیب خواست !

من هرچه اعضاء و جوارح داشتم به او دادم !

و باک نداشتم از سوختن آن ،

که به واسطه سوز باطن خودم ،

پروای سوز ظاهرم نبود !

که گفته اند :

همه آتش ها تن سوزاند و آتش دوستی جــــان !

و با آتش جانسوز شکیبائی نتوان !


گر بسوزد گو بسوز و  گر نـوازد گو نواز


عاشـق آن به کو میان آب و آتش در بُوَد

 

چون نهاد و کالبد را به آتش دادم ،

نوبت به دل رسید !

از من دل خواست !

گفتم دربازم و باک ندارم !

ندا آمد : ای شبلی ؛

دل را یله کن ! که دل نه از آنِ تـــو است ! و در تصرّف تــو !

در قبضه ی تصــــرّف مــــا است !

ای شبلی ؛ اگر ناچار دل باید سوخت ،

دریغ باشد که به این آتش صورت بسوزی !

پس باری به آتش عشق بسوز !


دل را تـو به نـاز عاشقی بریـان کن


وانگاه نظـر ز دل به سوی جـان کن


گر زانکه به راه پیشت آیـد معشـوق


این جمله به پیش پای او قربان کن !


 

 

 

 

و امّــــا مشکلات مـــا ! 

 

همه مشکلات و گرفتاری های ما

ناشی از غیبت طولانی مولایمــــــان

محبــوب دل هـا و منجی انســان هـا

قائـم آل محمّـد (ص) حضرت امــام مهــدی (عج) است

پس برای تعجیــــــــــل در فـــــرج مبارکشان دعا کنیم

 

اَللّهُمَّصَلِّعَلیمُحَمَّدٍوَآلِمُحَمَّدٍوَعَجِّلفَرَجَهُم



موضوع :