نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (431   )

ســوره 2 : بقـــره  ( مدنی ـ 286 آیه دارد ـ جزء اول ـ صفحه 1 )

( قسمت چهـل و دوم)

( جزء اول صفحه 20 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــمِ

127 ـ رَبَّنَا وَ ابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ

آیَاتِکَ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ

وَ یُزَکِّیهِمْ إِنَّکَ أَنتَ العَزِیزُ الحَکِیمُ

خداوندا ؛ بفرست در میان آن ها رسولی از خودشان ، که دانش کتاب دین  و حکمت به آن ها بیاموزد ،

 و آنان را هنر افزاید ، و پاک کند ، که تو با عزّت و با حکمتی !

... تا آخر آیه دو مدح است ،

یکی مدح حبیــــب ،

و دیگری مدح خلیــــل ،

که هر دو پیغمبــــر شایستــــه ،

و به افضـــال و اکــــرام ربّـــانی آراستـــه ،

امّا فرق است میان حبیب و خلیل ،

خلیـل مریـــد است ، و حبیـب مـــــراد ،

مریـــد خواهنـــده ، و مـــــراد خواستــه ،

مریـــد رونده ، مـــــراد ربوده ،

خلیـل بر صفت خدمت گزاران بر درگاه ربوبیت ایستاده !

و حبیـب به حضـــرت احدیت ،

در صف نزدیــــکان و هم رازان نشسته ،

این نشستن جای ربــــودگان !

و آن ایستـــــادن مقـــــام روندگان !

اهل معانی گفته اند :

در ترکیب کلمات این آیـــــــه

که نخستین منزل ، منزل نبوت است

باید آیات و روایات پیغمبری خود بر خلق اظهار کند !

و کتاب خــــــدای بر ایشان بخــوانــــد ،

و پس از تــــلاوت ، آنــــان را تعلیـــــم دهد !

یعنی که حقایق و معانی کتاب را به آنان بیاموزد ،

تا دریابند و بدان عمل کنند ،

و از این راه آنان را به علم حکمت رساند ،

و بدان وسیله پاک و هنری شوند ،

و شایسته مجاورت حق گردند ،

این است که تلاوت و تعلیم و حکمت را به ترتیب یک دگر قرار داد ،

تا مردم در سایـــــه پیــــــروی آن به سعـــــــادت برسند !

گفتــــه اند :

عارفی با طفل خود در بیابان به سارقان برخورد ،

و با عنایت حق از دست دزدان گریخت ،

در بین راه طفل به فکر امان و فراغت زمان بودی !

پــــــدر ، طفل خویش را بگفت :

این راهی که می رویم دزدان نشناسند ،

و لذا نمی تـــواننــــد به ما دست یابند ،

این مَثَل ، مثل انسان و شیطان بـــودی ،

چون شیطان راه راست دین بشناختی !

بر ســـــر آن راه بنشستی ، و راه بر رهروان بستی !

ولی بندگان مخلص خــــدای متعـــــال،

با تفضّــــــل خـــــداونـــــــد ،

راهی بشناسند که کس دیگر ،

حتی ابلیس آن را نشناسد !

و چون آن راه برای او ناشناخته بودی !

نتوانستی راهزن آن راه بگشتی !

و آن راه را خــــدای متعـــــال ،

به کس نشــان نـــــدادی ،

مگر به عبـــــاد الله المخلصین !

میـــــلاد زینــت عبـــادت کنندگان ، ( زیــن العــابدین )

مولای و مقتدای سجده کننـدگان ، ( امام الساجدین )

پیــــام آور قیــــام عاشورائیـــان ، (رئیس المجاهدین)

شَمسِ نَهارِ المُستَغفِــرِینَ ، وَ قَمَـــرِ لَیلَــةِ المُتَهَجِّدِینَ

اَلاِمـــامِ بِالحَـــــقِّ ، اَبِی مُحَمَّــــدٍ ، عَلِیِّ ابنِ الحُسَینِ

صَلَواتُ اللهِ وَ سَلامُهُ عَـلَیـهِ،

بر شمـــا و همــــه دوستــــــان

و محبّــــان اهـــل بیت علیهم السلام مبـــــــارک

اََللهُمَّ صَلِّ و سَلِّم و زِد وَ بارِِک عَلَی اَبِی الأئمَّةِ ،

وَ سِراجِ الاُمَّةِ ، وَ مُحِیِی السُّنَّةِ ، وَ رَفِیعِ الرُّتبَةِ ،

وَ اَنِیسِ الکُربَةِ ، وَ صاحِبِ النُّدبَةِ ، اَلمَدفُونِ بِاَرضِ

الطَّیِّبَةٍ ، اَلمُبَرَّءِ مِن کُلِّ شَینٍ ، وَ اَفضَلِ المُجاهِدِینَ ،

وَ اَکمَلِ الشّاکِرِینَ وَ الحامِدِینَ،

شَمسِ نَهارِ المُستَغفِرِینَ ،

وَ قَمَرِ لَیلَةِ المُتَهَجِّدِینَ ، اَلاِمامِ بِالحَقِّ زَینِ العابِدِینَ ،

اَبِی مُحَمَّــــدٍ ، عَلِیِّ ابنِ الحُسَینِ

صَلَواتُ اللهِ وَ سَلامُهُ عَـلَیـهِ،

اَلصَّلوةُ وَ السَّلامُ عَـلَیکَ یا اَبِا مُحَمَّدٍ

یا عَلِیِّ ابنِ الحُسَینِ ، یا زَینِ العابِدِینَ ،

اَیُّهَا السَّجّادُ، یَابنَ رَسُولِ اللهِ ،

یَابنَ اَمِیرِالمُؤمِنِینَ ، یا حُجَّةَ اللهِ عَـلی خَـلقِـهِ،

یا سَیّــِدَنا وَ مَـولانا، اِنّا تَوَجَّهـنــا وَ استَشفَعـنـا

وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلَی اللهِ، وَ قَـدَّمناکَ بَینَ یَـدَی حاجاتِنا

فِی الدُّنیا وَالاخِـرَة ،

یا وَجِیهَاً عِـنــدَاللهِ اِشفَــع لَنا عِـنـــدَالله

حضور در انتخابات ریاست جمهوری

و خلق حماســــــه سیـــــاسی را

در اولویت کارهای امروزمان قرار دهیم