تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (47)

سوره 47 : محمّــد

نواختـه فضــل

السلام علیک یارسول الله ، یا حجة الله علی خلقه ، یا سیدنا و مولانا ، انا توجهنا واستشفعنا ، و توسلنا بک الی الله ، و قدمناک بین یدی حاجاتنا ، یا وجیهاً عندالله ، اشفع لنا عندالله

بنام خداونـدی قـادر و قـاهـر و دیّـان ،

واحـد و وَحیــد در نـام و نشــان،

یکی و یگانـــه یکتا از ازل تا جاودان،

رحمن دارنده جهان، و پرورنده جهانیان،

از دوستـــان و دشمنـــان،

رحیـم به مؤمنان و نوازنده ایشان دردو جهان.

*************************

از گِل صورت انسان آفرید، و او را بر هـمه آفریدگان برگزید،

هـمه را دراین سرای بلا و امتحان هست کرد،

و پس از آن به حکمت میان آنان اختـلاف افکنـد!

یکی گریان، یکی خنــدان، یکی شادان، یکی نالان،

یکی نواخته فضــل و آراسته ایمــــان،

یکی خسته عدل و آلوده به کفـر و طغیـان.

فردا به رستـــاخیز همه را جمـــع کند،

آدمیان و پریان را همه به کردارشان جزا دهد،

مؤمنان را غفـران و احسـان و رضــوان،  

وکافـران را هـمه اغـلال و زقّـوم و قَـطــران !