تفسیر ادبی عرفانی حروف مقطعه (370) 

یـاس های آسمــانی

 

سوره 19 : مـریــم

بســــم الله الــرحمــن الــرحیــم


کهـیعـص ، ذکــر رحـمــة ربـک عـبــده زکـــریا


(کهیعـص):  

 

در مناقب ابن شهـر آشوب آمده است :

اسحاق احمد از حضرت قــائــم (عج)

تأویل و معنی نهانی کهیعص را پرسید،

ایشان ( حضرت قائم ) فرمودند:

 [ این حرف از اخبار غـیـب و نهان است

که خــــدا بنده خود زکـریّا را برآن آگاه ساخت،

پس از آن محـمـــــد( ص) را از آن خبر و آگاهی داد،

 

و آن اخبار این است :


زکـریّا از پروردگارش خواست

که اسماء خمسه و نامهای پنجگانه را به او بیامورد،

خـدا جبرئیل را بر او فرستاد و آن نام ها را به او یاد داد،

پس زکـریّا هـرگاه محمد(ص) و علی و فاطمه

و حسن (عـلیهم السلام) را یاد مینمود

غم و اندوه از او می رفت

و هرگاه حسین عـلـیـه السّـلام را یاد می کرد

گریه راه گلویش را میگرفت و نفس او را قطع می نمود،

روزی گفت: خدای من ؛

چیست مرا که هـرگاه چهار تن از ایشان را یاد می کنم

به سبب نامهای آنان غم و انده هایم می رود،

و هـرگاه حسین عـلـیـه السّـلام را یاد می کنم

اشک چشمم روان میگردد و نفسم به سختی بیرون می آید؟

پس خدای تعـالی او را

از داستـان و سرگـذشت حسین (ع) آگاه ساخته

فــرمـــــــود: کهیعص ؛

                                              کـــــــــاف نام کربلا،

                                              هــــــــــاء هلاک و تباه شـدن عـتـرت و فـرزندان رسول خــدا(ص)،  

                                              و یـــــــــاء یزید علیه اللعنه ظالم و ستم کننده بر حسین(ع)،

                                              و عیـــــن عطش و تشنگی آن حضرت

                                              و صــــــاد صبر و شکیبائی او بر مصیبت ها و اندوه ها است.

                                                                       چون زکریّــا آنرا شنید سه روز از مسجد بیرون نیامد

                                                                       و مردم را از آمدن نزد خود منع نمود و بازداشت،

                                                                       و به صدای بـلـنــد گریه و ناله میکرد

                                                                       و در گریه و زاری خود می گفت :

                                                                                      خدای من ؛

                                               آیا بهترین آفریده شدگانت (حضرت محمد ص) را

                                               به سبـب فـــرزنـدش حسین (ع) اندوهـنـاک می نمائی؟

                                               آیا گـرفـتــار شدن به این مصیبت بزرگ را

                                               به جلوخانه او فرود می آوری؟

                                               آیا جامه غـم و انـدوه را به عـلی(ع) و فاطمه(س) می پوشانی؟

                                              خـدای من؛

                                              آیا سختی این مصیبت را به میان خانه ایشان فرود می آوری؟

                                                              

                                            پس از آن می گفت:

                                                               خـدای من؛

                                                               پسری را روزی من گردان

                                                              که هـنگام پیـری چشمم به او روشن شده و شاد گردم

                                                               و او را ارث برنده و وصی و جانشین

                                                              و بجای حسین (ع) برای من بگـردان،

                                                              و هـرگاه او را روزی من گردانیدی،

                                                              مرا به دوستی او بیازمای و به درد آور،

                                                              چنانکه حبیب و دوست خود را به سبب ظلم و ستم

                                                              بـر فــرزنــدش حسـیــن (ع) به درد می آوری،

پس خـدا یحیی را به زکریّا روزی گردانید

و او را به سبب یحیی به درد و اندوه گرفتار ساخت

و حمل (درشکم مادر بودن) یحیی (ع) شش ماه

و حمل حسین (ع) هم شش ماه بود

[ مقام دفن راس یحیی ابن زکریا (ع) در مسجد جامع دمشق ]

 

و سر یحیی (ع) را بریدند چنانکه سرحسین (ع) را بریدند،

( تفسیرقرآن عظیم ، فیض الاسلام )

کــربــلا  سرزمیــن نجـات است

از زیارتش غافل نشویم


 

سال روز شهادت بانوی دو عالم ،

سیــــــدة النســـــاء العالمین ،

صدیقــــه طاهـــــره ،

ام ابیهـــــــــا ،

ام الحسنــــــــین (ع)،

ام الائمـــــــــه (ع) ،

ریحانـــة الـرســــــول (ص) ،

بضعــــــــة النبــــــی (ص) ،

همسر والامقام علی (ع) ،

انسیـــــة الحــــــــوراء ،

ام النجبـــاء والنقبـــاء

حضرت فاطمـــــة الزهــــــراء را

به آقا و سید و سرور و امام و مولایمان

حجة ابن الحسن المهدی (عج)

و شما دوستان اهل بیت عصمت و طهارت (ع)

تسلیت و تعزیت عرض می نمائیم



موضوع :