تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرحمن الرحیم (28)

سوره28 : قصـــص

تا از خود فانی نشوی به او باقی نشوی!

بسم الله الرّحمــن الرّحیــم

بنـام خـدای یگانه کـه در صنـع او خلـلی نه، و درکار او زللی نیست،

بنام او که پادشاه است بی سپاه ، وکامران است بی اشتباه، آمرزنده هرگناه، حضرت اوگناهکاران را پناه، و درگاه او بی کسان را پایگاه، هیچ خاطری او را درک نکند، لیکن دوستی او آینه هواخواهی است.

حرف (ب) هرچند درشکل حقیر وکوچک است ولی چون با نــام حق پیوسته،  قـدر و جمال یـافته و شـأن وکمـال گرفته! تا بدانی هرکس که با حق پیوست از پستی و حقارت رَست و هرکس دل در غیر او بست در نهـاد خـود شکست.                           

گویند زندگی جوانمردان و دوستان حق به سـه چیـز است:

زندگی به ذکـر،  زندگی به معـرفت،  زنـدگی به  وجـود

زنـدگی ذکــر را ثمـره انس است، زندگی معـرفت را فایده سکوت است، و زنــدگی  وجــود را نتیجـه فنــا است ! و این فنـا بـه حقیقت بقـاء است ! که تا از خود فـانـی نشوی به او بـاقی نشوی!