*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
تفسیر ادبی عرفانی سوره های مخاطبات (28)
ســــورة الــــوداع
سـوره 110 نصــر :
بســم الله الــرحمـــن الرحیـــم
اِذا جـــــــــاءَ نَصـــــــــرُاللهِ وَالـفَـتــــحُ
(ای محمّــد) ؛
چون یاری خداوند و فتــح مکّـــه به تو رسد،
و مردمان را بینی گروه گروه در دین خــدا درآیند،
پس خدای خویش را بسـتـای
و از او آمرزش خواه که اوست خـــدای تـــوبـــــه پــذیــــر.
#######################################################
اِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَـتَــهُ یُصَـلّـُـونَ عَـلَـی النَّبِیُّیااَیُّهَـــا الَّـذِینَ آمَنُــوا صَـلّـُـواعَـلَـیــهِوَسَلِّـمـُواتَسـلِـیـمـاً
#######################################################
چون این ســوره بر پیامبر(ص) نازل شد؛
رسول خــدا (ص) گفت:
ای جبرئیل ؛
این سوره از وفــــات ما خـبـــر میدهـد
که راه فنا می باید رفت!
و شربت تـلـــخ مــرگ می باید چشید!
و درخاک لحــد می باید خفت!
جبرئیل گفت:
ای سیّـد بزرگوار؛
آن جهان تو را به از این جهان است،
و جوار حق تو را به از دیدار خلـق!
ای سـیـّـد؛
هـرچـنــد که راه فنا است
اما فنــا راه بقــــــــــا است
و بقـا وسـیلـه ی لـقــــــــــــاء
#######################################################
#######################################################
ای پیروان محمّـــد:
اگر در همه جهان
با کسی در مرگ رعایت و مسامحتی رفتی،
آن کس غـیـر از محـمّــد مصطفی(ص) نبودی !
هرچند دُرِّ یتیــــــــم بود که از صدف قدرت بیرون آمد!
و آفـتــابی روشـن بود که از فـلـک اقـبـال بتافت!
با این همه کـرامـت
او را گـفتند تو هــم می میری!
(اِنَّـــکَ مَیّــِتٌ وَ اِنَّـهُـــم مَیِّتونَ)
قــدم در این سرای نهادی
و جهان را زیر قــدم زدی!
باز آی به حضرت
که جهـان اَبَــــد به تو روشن است!
و عرصه قـیـامت در انتظــار شفـــاعـت تو است!
و جمال فـردوسیان شیفته چهره تو است!
و آستان حضرت ما مشـتـــاق قـــدم معــرفـت تــو است!
ای سیِّــد؛
هـرچه در آفـرینــش است حـلـقـــه درگاه ما می کوبند،
تا تـــو نیائی یکی را جواب نیست
و هـیـــچ کس را بـــار نــه!
#######################################################
#######################################################
ای مسلمان:
به وفات پیامبر(ص) پشت جـبــرئیــل بشکست!
به نا دیدن او دین اسلام خون بگـریست!
به مفارقـت او ایمان به ماتم نشست!
عجب نیسـت؟!
پیغـمـبــــر از دنیــا رفته،
ایوان کلمه لا اله الا الله بـلـــرزید!
هنگامیکه سعد معاذ (صحابه خاص) از دنیا برفت
پیغمبر(ص) فرمودند:
با مرگ سعـد عـرش خــدا بلـرزید!
پس با مرگ خود وی آن امـور عجب نیست؟!
آخر نظرش به صحابه آنگاه بود که
حضرتش از حجره بیرون آمد،
تنش همه درد،
رخسارش همه زرد،
تن ضعیف و بدن نحیف،
دست بر شانه عـلـی (ع) از خانه به مسجد آمد،
دو رکعت نمازکرد،
پشت به محراب تکیه داد،
روی به یاران کرد،
اشک از دیده او روان شد،
یاران فهمیدند که وداع باز پسین است،
دیگر جمال عالم آرای او را نخواهند دید،
و سخـن شیـرین و حیات بخش او را نخواهـنـد شنید،
محراب از او جدا خواهد ماند،
و جهان از رفتن وی تاریک خواهـد شد،
جبرئیل دیگـر به سفارت نیاید،
و رضوان نیز به بشارت نیاید،
و پیغمبرخدا (ص) از حجره به خاک خواهـد رفت!
و از بالای منبـــر گرم در لحـد ســرد خواهـــد خفت!
#######################################################
#######################################################
ای دریغــا!
آن جمال پرکمال
که دلجوی اندوهگینان
و آرامِ دلِ ستم دیدگان بود،
در دل خاک خواهـد شد!
و خاک بر سر ما خواهد رفت!
از این پس ما خبر آسمان از که پرسیم؟
درمان درد هجران از که جوئیم؟
در آن هنگام خروش صحابه در مسجد افتاد،
و گـَرد نومیدی بر رخسارها نشست!
و چراغ شادی در سینه ها فرو مُرد!
همه گوش فرا داشتند
که پیغمبرخدا(ص) فـرمود:
ای یاران؛
ای عـزیزان؛
ای غـریبان؛
ای مهاجـران و انصار؛
بدرود که عمر ما به نهایت رسید،
و دیدار ما به قیامت افتاد،
شما را بدرود میکـنـم
و همه امت را که هستند و خواهـنــد بـود بدرود میگـویم،
به همه بگوئید که ما را آرزوی دیدار شما بود،
لیکــن اجـــل مهـلــت نداد،
و مـــرگ بشــــارت آورد،
از حضرت آمدیم
باز به حضرت رفتیم،
سنّت من نگاه دارید،
عتــــــــــرت من عـزیـــــــــر دارید ,
نمــــاز بپــــــا داریــد،
بندگان را نیکو دارید،
یتیمان را بنوازید،
هـمــه را به خــــــدا سپــــــردم
#######################################################
#######################################################
چه نیکـوخصــالی چه نیکو فعـالی
چه پاکیـزه طبعی چه پاکیـزه رایی
دل من همـی داد گفـتی گــواهـی
که باشـد مـرا روزی ازتـو جـدایی
جـدائی گمان بـرده بـودم ولیکــن
نه چنـدان که یکسـو نهی آشنایی
سپـردم به تـو دل ندانستـه بـودم
که اینگـونه مایـل به کوی خـدایی
#################################################
... فَسَـبِّـــح بِحَـمــدِ رَبِّکَ ...
پیغمبر(ص)در آخر عمر خویش
زیاد رکوع و سجود میکرد
و میگفت:
خـداونــدا؛ از تو آمرزش میخواهـم
و بســوی تــــو تـــوبـــه و بازگشت میکنم!
نوشته اند:
چون این سوره نازل شد
اصحاب (بعلت فتح مکه و نزول این سوره ) شاد شدند
ولی عـبــاس (عموی پیامبرص) غمگین شد!
حضرت عـلــت را پرسیدند
عباس ( که خود دومین* مفسر قرآن بود ) گفت:
گویا خبـر وفـــات است؟
حضرت فـرمودند: بـلی!
* اولین مفسر قرآن امام علی (ع) و دومین مفسر عباس بود
و این ســــوره را
ســــورة الــــوداع خــــواننـد
(اَلّلهُـــم َصَــلّ ِعَلی مُحَمَّـدٍ وَآلِ مُحَمَّـدٍ وَعَجِّـل فَرَجَهُــم)
سالروز شهادت نهمین خورشید تابناک امامت
حضرت امام محمد ابن علی التقی (ع)
را تسلیت میگوئیم
السلام علیک یا ابا جعفــر یا جــواد الائمه
یا محمّـد ابن علی التقی (ع)
موضوع :
نظر ()