*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
تفسیر ادبی عرفانی سوره های مخاطبات (24)
مقصـود از آفرینش
سوره 94 انشـــراح :
بســم الله الــرحمـــن الرحیـــم
اَلَم نَشـرَح لَکَ صَـدرَکَ،وَوَضَعنا عَنکَ وِزرَکَ
ای محمّــد ؛
آیا ما سینه تـو را نگـشادیم
و دل تو را روشن نساختیم
و بار تو را سبک نکردیم
و یـــاد تـــو و نـــام تـــو را بـلـنـــد نسـاخـتیـــم؟
چون خـداونـد خلق را از کَـتَــمِ عـدم به حیّّـز وجود آورد ،
و خزائن رحمت و ریاض نعمت بر ایشان نثار کرد،
سیّــد فـرزند آدم را الطاف عـزت و انواع منت ایثار کرد،
در نِگـَر در منشور مجـد و نامه اقبال او،
تا هیچ پیغمبری را آن مقام و منزلت بینی
که مهتر عالـم را بینی؟
هیچ کس را جز او چنین خطاب کرامت و رفعت رفته
که خـداونــد فرمود:
اَلَم نَشـرَح لَکَ صَـدرَکَ!
ای رسول اکرم؛
و ای نبیِّ مکَّــرم؛
ای سـیّــد مکّه و حــرم؛
نه ما دل تو را به نور معـرفت روشـن کـردیم؟
و به لطیفه های مشاهـدت و مکاشفـت پاک و مُهَذَّب کردیم؟
#######################################################
اِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَـتَــهُ یُصَـلّـُـونَ عَـلَـی النَّبِیُّیااَیُّهَـــا الَّـذِینَ آمَنُــوا صَـلّـُـواعَـلَـیــهِوَسَلِّـمـُواتَسـلِـیـمـاً
#######################################################
ای بزرگـــــوار؛
مقصود از آفرینش ،
کشفِ آیتِ کمال و رایتِ جلالِ تو بود !
که اگر تو نبودی افلاک را نیافریدمی!
( لَولاکَ لَما خَلَقتُ الاَفلاک)
ای سیــِّد؛
در نبوت اول مقام تو بودی،
و در بعثت آخرین پیامبر تو !
در وصلـت ظاهـر تو بودی،
و در نعمت باطن تو !
اولِ همه مردمان در الـفــت و قـربــت تو بودی
و آخرِ همه در سیادت و سعادت تــو هستی!
وَ رَفَـعـنـا لَکَ ذِکــرَکَ!
در این باره صدرِ کاینات و سیِّد انبیاء
و اشرف مخلوقات خود چنین فـرماید:
چون شب قرب و کـرامت،
ما را به معــــراج بردند،
همینکه به حضــرت حــق رسیدم
از مقام جبروت نــدا آمد که
ای محمّــد؛
بگــو تا بشـنــوم،
بخواه تا ببخـشــم،
چون این خطاب به من رسید،
زبان جَریِ سعـادت گرفت
و دل من فَـرِّ سیادت !
گستاخ حضرت گشتم
و خلعت دوست یافتم!
گفتم: خــداونــدا؛
ابراهـیــــم را خِلَّت دادی،
موسی را هم سخنیِ بی واسطه دادی،
ادریس را به مکان عالی رسانیدی،
داود را پادشاهی بزرگ دادی
و لغـزش او را بخشیدی،
عیسی را در شکـم مادر تورات و انجیل آموختی
و مرده زنــــده کــردن را به دست او آســان کــردی،
با مــن چــه کـنــی؟
نـــدا آمد که :
ای محـمــد؛
تـــو را حبیب خود خوانــدم،
#######################################################
#######################################################
اگر با موسی سخن بی واسطه گفتم
لیکـن حجاب در میان بود !
سخن شنید ولی گوینده ندید!
و با تو بی واسطه و بی حجاب سخـن گفتـم،
سخن شـنیـدی و گوینده دیدی!
ادریس را به آسمان رسانیدم
و تو را به آسمانها برگـذاشـتــم
و به خلوت (اَو اَدنی) رسانیدم!
داود را ملک پادشـاهی دادم
و امت تو را مُلکِ قـنـاعـت دادم!
و گناهان آنان را به شفـاعت تو آمرزیدم،
سلیمان را ملکی وسیع دادم
و تو را قـرآنی عـظیــم
که به هیچ پیغمبری ندادم،
و دعا های تو را (در آخرسوره بقره) اجابت کردم،
و علاوه بر دو مزیَّتِ ( الم نشـرح) و (رَفـَعـنـالَکَ)،
مزیت سوم را هم به تو دادم که:
( و وضـعـنــــا عـنـــک وزرک) ؛
علاوه بر آنکه سینه خالیِ تو
و دل صافیِ تو بازگشادیم،
بار گناه امت را که پشت تو بدان گران بارشده بود
از تو فـرو نهـــادیــم
وگناهــــان ایشان را جملـه بیامرزیدیـــم
و دل تو را آرامش دادیم
و نـــام تـــــو و آوازه تـــــو را بـلـنــــــد داشتیم.
ای محمّــد؛
خورشید رفعـت تو بر هـرکه تافـت
از تابش او بهـــــــره ای یافت!
چنانکه آدمِ رفیع به جاه و رفعت تو صفـوت یافت،
ادریس به سبب تو مرتبت ریاست یافت،
خـلـیــل به نسب تو خِلَّت یافت،
موسی به مِهر تو عـزتِ مکالمت یافت،
عـیســی به حاجبیِ تـــو تأییــد و نصــرت یافت.
سپس به مقربان حضرت فرمان آمد که
همگی داغ مِهــر محمّــد را بر دل نهید
و آتش شوق او در جان زنید
و به رسالت و پیغمبری او اقـرار دهـیـد،
ما او را درآخـر الزمان به فیض جود در وجود آوردیم
و پیشــوای جهانیان کردیم
و در صدر تخت رسالت نشاندیم،
هرکه به او ایـمــــان آوَرَد نیک اختر شود
و هرکه محبّـت او در دل گـیـرد
و در شریعــت وی بر استطاعت رود،
امروز از عـیـب پاک و فـردا گناهانش بخشوده شود
و جای او بهشــت
و شراب او از حوض کوثــــر
و خلعـت او دیـــدار و رضـــای خــداونـــــد اکـبــــر باشد.
(اَلّلهُـــم َصَــلّ ِعَلی مُحَمَّـدٍ وَآلِ مُحَمَّـدٍ وَعَجِّـل فَرَجَهُــم)
#################################################
برای اینکه خاری در چشــم دشمنــــانش باشد
ان شاء الله این برنامه همه روزه ادامه خواهد داشت
موضوع :
نظر ()