تفسیر ادبی عرفانی سوره های مخاطبات (18)

کلـیـد سعــــادت

قـُل اُوحِـیَ اِلَیَّ اَنـَّـهُ اسـتَـمَــعَ نَـفَــرٌمِـنَ الجِـــنِّ

مهـتـر عـالــم و سید فـرزند آدم،

سرور اشراف و مرکز عدل و انصاف،

فرستاده به اهل زمین قاف تا قاف،

روزی به منبر شرف برآمد

و بر سبیـل خطـبــه به اصـحـاب خـطـاب کرد:

ای جمع شدگان در مسجد؛

ای شنوندگان مجـلـس؛

بدانید و آگاه باشید

که ما را رقم بهتری و مهتری کشیدند

 و سیادت رسولان بنام ما کردند،

و ما را از حضرت عـزت به پیغـام بری کل عـالـم فـرستادند،

#############################################

اِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَـتَــهُ یُصَـلّـُـونَ عَـلَـی النَّبِیُّ یا اَیُّهَـــا الَّـذِینَ آمَنُــوا صَـلّـُـوا عَـلَـیــهِ وَ سَلِّـمـُوا تَسـلِـیـمـاً

#############################################

هـم به جهان اِنس و انسیان،

هم به عالم جـنّ و جنّیان!

همه را در حکم ما کردند

و همه را شــرع ما فـــرمودند.

چون گروهی از جنیان در بطن خانه در تهامه به حضرت رسیدند،  

به یکـدیگـر سفارش میکـردند که:

گوش دهید، گوش دهید!

خاموش باشید،

به ادب باشید،

حرمت حضرتش بجا آریـد،

حـق او را بشناسید،

قدر او را بدانید،

این آن مهتر است که

خاک   قدم او توتیای مقـربان آسمانها است،

آن جنیان رسالت او را پذیرفتند،

و قرآن , نامه خـداونــد را از جان و دل شنیدند،

و به قبیله های خود بازگشتند،

و به زبان افـتـخـارگفتند:

...اِنّا سَمِعـنـا قُـرآناٌ عَـجَـبـاً

ما قـرآنی شنیدیم که

 از فصاحت و بلاغتِ آن در شگـفـت بماندیم،

قــــرآنی که روح توانائی و دانائی است،

چراغ روشنائی و آشنائی است،

شاهـراه سلامت،

کلـیـد سعــــادت،

معــــراج کــــرامت،

و راحت هـر جـراحـت است.

 آن کس که قرآن رهبر اوست

توفیق رفیق راه اوست،

کسی که قـــرآن انیس اوست

یقین دان که خـداونــد جـلـیــــــــس او است.   

#############################################

#############################################