تفسیر ادبی عرفانی سوره های مسبحات (2)

وصف جمـــال

سـوره 17 : اســـراء

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحِیم

 خـداونــد آسمانها و زمین در صدر آیه برخود ثنا کرد،

آنگاه کرامت مصطفی(ص) جلوه کرد

و شرف وی برخـلــق نمــود،

اول خـود را به بی عـیبـی گـواهـی داد و به پاکی یاد کرد،

خود را خـود سـتــود و خـلـق را ستودن یاد داد،

و کمال قدرت خود را با خلق نموده ,

حوالت معراج رسول با کارخود کرد نه با کار پیغمبر(ص)،

تا منکــران را شبهـت نیفتد, و بر منکِر حجت بُوَد،

و داند که عجایب قـدرت را نهایت نیست ,

و ازکمال قـدرت قـادر، این حال بدیـــــــــع نیست!

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

تسبیح رهی وصف جمـــال تو بس است      

وز هشت بهشتمان وصـال تو بس است

انـدر دل هـر کسی جـدا مقـصــــــــودی       

مقـصود رهی خیـال روی تــو بس است