نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید         ( 1189 )                                                                     

آدرس این وبلاگ در تلگرام :   َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

سوره 25 : فـرقــان ( مکّی ـ 77 آیه دارد ـ جزء  هیجدهم ـ صفحه 350 )

  ( قسمت دوازدهـــم )

منزلگاه های آسمانی

 ( جزء نوردهم صفحه 365 آیه 62   )

بسم الله الرحمن الرحیم 

وَ هُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرَادَ أَنْ یَذَّکَّرَ أَوْ أَرَادَ شُکُورًا

   ترجمه لفظی آیه شریفه :

و اوست کسى که براى هر کس که بخواهد عبرت گیرد

یا بخواهد سپاسگزارى نماید شب و روز را جانشین یکدیگر گردانید

 نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :

او خداوندی است که فلک را آفرید ؛

و مدت دَور آن را دو گونه قرار داد ؛

قسمی از آن ؛ شبِ تاریک ؛

که در آن وقت روی زمین را ظلمت فرا گیرد ؛

و قسمی دیگر را روز قرار داد با روشنائی ؛

که روی زمین را نور و روشنائی فرا گیرد !

و این شب و روز را در نقاط مختلف زمین به تدریج قرار داد ؛

به نحوی که در جایی از زمین شب و در جایی دیگر روز باشد ،

آن شبِ تاریک را به ماه ؛ نور باران کرد ؛

و آن روز روشن را به چراغ خورشید نورافشان نمود ؛

شبِ تاریک مثال روزگار محنت است ؛

و روز روشن نشان عهد دولت و سعادت !

و از روی اشارت گوید :

ای کسانی که در روشنائیِ روز ؛

دولت و مکنتِ آرام دارید ؛

ایمن مباشید که تاریکیِ شبِ محنت در پیش است !

و ای کسانی که در تاریکیِ شبِ محنت ؛ بی آرام بوده اید ؛

نومید مباشید که روشنائیِ روز سعادت و دولت در پیش است !

در ظلمت شب که چشم غافلان در خواب است ،

و جایى براى تظاهر و ریا وجود ندارد ،

خواب خوش را بـر خـود حـرام کـرده ؛

و بـه خـوشـتر از آن ذکرخدا و قیام و سجود ؛

در پیشگاه با عظمت اوست مـى پـردازد ،

پاسى از شب را به مناجات با محبوب مى گذرانند،

و قلب و جان خود را با یاد و نام او روشن مى کنند.

بـه این ترتیب آیه اشاره به منزلگاه هاى آسمانى خورشید و ماه کرده ،

و به دنبال آن اضافه مى کند :

 (( و در میان آن چراغ روشن و ماه تابانى آفرید ))

آیـا بـا ایـن همه نشانه هاى روشن ،

با این منازل بدیع و دقیق خورشید و ماه ؛

باز او را نمى شناسید و مى گویید: (( ما الرحمن )) ؟ !.

در  این آیه باز به معرفى پروردگار عالم ادامه داده ،

و بخش دیگرى از نظام هستى را بازگو کـرده ،

مـى گوید: ((و او همان کسى است که شب و روز را جانشین یکدیگر قرار داد ،

براى آنها که بـخواهند متذکر شوند و یا بخواهند شکر گذارى کنند))

(وهو الذى جعل اللیل والنهار خلفة لمن اراد ان یذکر او اراد شکورا).

نـظـام بـدیعى که اگر نبود ، زندگى انسان بر اثر شدت نور

و حرارت یا تاریکى و ظلمت به تباهى مى کشید،

براى آنها که مى خواهند خدا را بشناسند دلیل جالبى است.