نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید   ( 1100 )                                                                   

آدرس این وبلاگ در تلگرام  َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

ســوره 21 : انبیاء ( مـکّــی ـ 112 آیه دارد ـ جزء  هفـدهـم ـ صفحه 322 )


( قسمــت هشتم )


راز خـدا



قال امام علی ابن موسی الرضا علیه السلام

مَن زارَ المَعصُومَةَ فِی القُمّ ، فَقَد زارَنی

امام علی ابن موسی الرضا علیه السلام فرموده اند

کسی که (خواهرم) معصومه را در قم زیارت کند مانند آن است که مرا زیارت کرده است

 

 ( جزء هفدهــم صفحــه 323 آیه 23 )

بسم الله الرحمن الرحیم 

لَا یُسْأَلُ عَمَّا یَفْعَلُ وَ هُمْ یُسْأَلُونَ


   ترجمــه لفظــی آیــــه شریفـه :

 

در آنچه [خدا] انجام مى ‏دهد چون و چرا راه ندارد

و[لى] آنان [انسانها] سؤال خواهند شد


 نگاهی ادبی و عرفانی به آیــه :

 

بر کار خداوند ، هیچ کس سئوالی و ایرادی و اعتراضی نتواند کرد ؛

و همه مخلوقات ؛ مسئول (مورد سئوال ) خدایند ؛

و همه مورد سئوال و بازخواست اویند ،

چون خداوند ، آفریدگار و کردگار است ،

و گفتار او ؛ همه راست ،

و حکم وی ؛ همه صواب ،

و کار او ؛ همه درست ،

و فعل او ؛ همه پاک ،

و امر و نهی او ؛ همه استوار !

کس را نرسد که بر حکم وی اعتراض کند ،

و بر فعل او چون و چرا گوید ،

ولی بندگان را از قول ها و فعل هایشان پرسند ،

هرچند حق تعالی در ازل دانا است ،

که از بندگان چه آید ؟

آنان چه کنند ؟

و کی کنند ؟ و کجا کنند ؟

لیکن پرسش و بازخواست خداوند ؛

بر سبیل ایجاد حجت بر آنان است ،

نه از طریق استعلام !

یکی اهل توبیخ است ؛

از وی پرسد تا حجت بر او درست شود ،

و او ردّ توبیخ کند !

یکی اهل بخشش و آمرزش است ؛

از وی پرسد تا سزای او به تمامی به وی رساند !

 

پس تو ای جوانمرد ؛

از خدا شرم دار که او به تو نزدیک است ؛

و از خدای بترس که او بر تو توانا است ؛

و بدان که ؛ هر کاری رفته و بوده ؛

و هرکس را به سرمنزل خود رسانیده ،

و حایگاه وی پدید کرده ،

آن گاه به سر راه معاملت باز آورده است .

پیغمبران هم که آمدند ؛

نه کاری نو در این جهان کردند ؛

یا خبری نو در سینه ها نهادند ؛

بلکه آن چه در سینه ی تو بود بجنبانیدند !

و آن چه در حق تو نهاده بود ؛

تو را سوی آن خواندند !

که فرمود :

اگر هدایتِ حق نباشد کسی راه راست نیابد ،

 

 

از امیرالمؤمنین علی علیه السلام از قضا و قَدَر پرسیدند ؛

فرمودند :

رازِ خداست ، ما نتوانیم کشف کنیم ؛

و دریای ژرف است ؛ ما نتوانیم در آن غوطه زنیم ؛

علمِ بشریت ؛ طاقتِ کششِ وی ندارد ؛

و فهمِ آدمی هرگز بدان نرسد ؛ و نداند ؛

و هرچه پیش تر رود متحیّرتر شود ؛

و هرچند بیشتر تصرف کند افتاده تر گردد .



موضوع :