نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 856 )                                                                     

ســوره 11 : هــود ( مـکّــی ـ 123 آیه دارد ـ جزء دوازدهم ـ صفحه 221)

  ( قسمــت دوازدهــم )

نـور دیـده آشنـایـان

جزء دوازد هــم صفحــه 226 آیه 45 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ نَادَى نُوحٌ رَّبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابُنِی مِنْ أَهْلِی

وَ إِنَّ وَعْدَکَ الْحَقُّ وَ أَنتَ أَحْکَــــــــــمُ الْحَـــاکِمِیـــــنَ

 تفسیـــر لفظـــی :

و نوح پروردگار خود را آواز داد و گفت :

 پروردگارا ؛ پســـــــــرم از کسان من است

و قطعا وعده تو راست است و تو بهترین داورانى

 تفسیر ادبی و عرفانی :  

درگاه حق عزیز است و پیشگاه قدس او عظیم ،

سراپرده ی قهـــر زده ،

الوان کبـــریــــا برکشیــده ،

بساط عظمت گستـــــرانیـــده ،

کس را نرسد که گستـــــاخی بر آن بساط کند ؛

جــــــز بـــــــــه فــــرمــــــــان او ،

ندیدی که نــوح بستــــــاخی کرد و گفت :

پسر من از اهــــــــل مــن است ،

جواب شنیــــد که ؛

نــه ، او از اهــل تــــو نیست !

( لیس من اهلــــــــک ) 

موسیبر بساط جلال و عظمت ، انبساطی نمود 

و ربِّ اَرِنِی گفت ،

جواب لَــــــنْ تَــرانِـــــــــی شنید،

ولی مصطفی(ص) در شب قـربــت و کــرامت ؛

( در شب معـــــــــــــــراج )

که به حضرت اعـلی رسید

و آن بساط عظمت بدید ،

سر در پیش افکـنـــد و هیــــــچ نگفت !

حرمت جلال احدیت را نگاه داشت ،

و خاموش گشته ، گـوش فـــرا داشت تا چه فــرمان آید ؟

نـدا آمــد : ای محمّــد (ص) ؛

تــــو را دستـــور دادیم ،

زبـــــــان به دعــــا و ثنـــــا بگشـــــــای ،

و مـــــــــا را به پاکی بستـــــــــــای !

مصــطــفـــی(ص) درنگریست ،

 آن جلال و عظمت را بدید ،

دانست که کمال ثنـــای مخلوق ؛

هـرگــز به بدایت جلال خالــق نرسد !

و ثنــای خود را همچون چراغی دید در برابر آفتــــاب !

و قطـــــــره در برابر دریــــــــــــــــــا !

گفت : خـداونـــدا ؛

مرا چه رسد که توانـــم ثنـــای تــــــــو گویـــــم؟

فـــرمان آمد که :

ای محمّـــد ؛

 گسـتـــــاخی کن ،

بخـــــــواه تا ببخـشــــــم ،

بگــــــوی تــــــا نیــــــوشـــم

من آنِ تـو ام تـو آنِ من باش ز دل

بستاخی کن چرا نشینی تو خجل

( اَلّلهُمّ َصَلّ ِعَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّل فَرَجَهُم )

خــداونــــدا ؛

نامت نـــور دیــده ی آشنــایـــان ،

یادت آئین منزل مشتــاقــان ،

یافتـــت فـــراغ دل مریـــــدان ،

مهـــرت اُنس جــان دوستـــان