نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 760 )   

                                          

ســوره 8 : انفـــال ( مـدنـی ـ 75 آیه دارد ـ جزء نهم ـ صفحه 177 )


    ( قسمــت هفتـــم )


روز وصــل



 

( جزء نهــم صفحه 179 آیات 19 و 23 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

إِن تَسْتَفْتِحُواْ فَقَدْ جَاءکُمُ الْفَتْحُ وَإِن تَنتَهُواْ فَهُوَ  خَیْرٌ لَّکُمْ

وَإِن تَعُودُواْ نَعُدْ وَلَن تُغْنِیَ عَنکُمْ فِئَتُکُمْ   شَیْئًا وَلَوْ کَثُرَتْ وَأَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ

 

 تفسیـــر لفظـــی :

 

[اى مشرکان] اگر شما پیروزى [حق] را مى‏ طلبید اینک پیروزى به سراغ شما آمد [و اسلام پیروز شد] و اگر [از دشمنى] باز ایستید آن براى شما بهتر است و اگر [به جنگ] برگردید ما هم بر مى ‏گردیم و [بدانید] که گروه شما هرچند زیادباشد هرگز از شما چیزى را دفع نتوانند کرد و خداست که با مؤمنان است


 تفسیر ادبی و عرفانی :

 

قولی آن است که این آیت خطاب به مؤمنـــان است ،

و از خداوند جَلَّ وَ عَلا منّت بر ایشان است ،

که می فرمایـــــــد :

یاری بر دشمن خواستید ؛ دادم ،

کار فرو بسته بر شما بگشادم ،

دعا کردید ؛ نیوشیدم ،

عطا خواستید ؛ بخشیدم ،

کردار شما را پسندیدم ،

و عیب هایتان را پوشیدم .


 

[ آیه 23]

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

 وَلَوْ عَلِمَ اللّهُ فِیهِمْ خَیْرًا لَّأسْمَعَهُمْ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّواْ وَّ هُم مُّعْرِضُونَ


 تفسیـــر لفظـــی :

 

و اگر خدا در آنان خیرى مى‏ یافت قطعا شنوایشان مى‏ ساخت

و اگر آنان را شنوا مى‏ کرد حتما باز به حال اعراض روى بر مى‏ تافتند


 تفسیر ادبی و عرفانی :

 

آه از قسمتی که در ازل رفته ،

قسمتی نه فــروزه نه کاستــــــه ،

یکی رانــــــــــده و حبلش گسستـــــــه ،

یکی شسته و کردار او شایسته ،

این بایسته و آن نبایسته ،

چه توان کرد ؟ قاضی در ازل خواسته !

 

آه از فــــــــرداروز که ؛

نابایسته را درخت نومیــــدی به برآید ،

این است رسوائی !

ماتـــــم بیگانگـــــی !

مصیبت جــــدائـــی !

و چه خوش شادی آن روز که ؛

بایستــــه را آفتــــاب دولــت برآید ،

شب جــدائی به سـر آید ،

روز وصـــــــــــل به در آیــــــد ،

او را به فضــــــــل ، بــــــــار دهد ،

و به مِهـــــــــر ، خلعــــــت پوشـــــانَد ،

و بـــه کَـــــــــــــرَم ، دیـــــــــــدار دهـــــــد ،


گاه مُهر پرده بردارد

تا رهی به عیــان نازد !

گاه غیــرت پرده فرو گذارد ،

تا رهی در آرزوی عیــــان زارد !

و گـــــــویــــــــد :

گر زارم ؛ در تو زاریـــدن خوش است ،

ور نـــــازم به فضل تو نــازیـــدن خوش است ،

هر خانه ای که حَـــدّ ِ آن با تــــو است آبادان است ،

هر دلی که با مِهـــر تـــــــــو است شـــــــــادان است ،

آزاد آن نفس که به یــــــــــاد تـــــــو یـــــازان است ،

و شــــــــاد آن دلی که به مِهـــر تــو نــــــــازان است .


مهــر ذات توست یارب دوستان را اعتقــاد

 

یاد وصف توست یارب غمگنان را غمگسار



موضوع :