نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 734 )                                                                             

ســوره 7 : اعـــراف ( مکّی ـ 205 آیه دارد ـ جزء هشتم ـ صفحه 151 )

( قسمــت ســی و یکم )

نتیجـه ی عصیـان

 ( جزء نهــم صفحه 165 آیه 109 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

وَ  قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ أَ تَذَرُ مُوسى وَ قَوْمَهُ  لِیُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ

وَ یَذَرَکَ وَ آلِهَتَکَ قالَ سَنُقَتِّلُ أَبْنائَهُمْ وَ نَسْتَحْیی نِسائَهُمْ وَ إِنّا فَوْقَهُمْ قاهِرُونَ

تفسیـــر لفظـــی :

و اشراف قوم فرعون (به او) گفتند: آیاموسى و قومش را رها مى کنى که در زمین فساد کنند، و تو و خدایانت را رها سازد؟!  گفت: بزودى پسرانشان را مى کشیم ، و زنانشان را (براى خدمت کارى) زنده نگه مى داریم ، و ما بر آن ها کاملاً مسلّطیم

تفسیر ادبی و عرفانی :  

نوشتـــــه اند :

روزی جبرئیل به صورت مردی نزد فرعون ظاهر شد و پرسید : چه گوئی در مورد مردی که بنده ای دارد و او را مال و جاه و نعمت دهد ! آن گاه آن بنده بر خواجه ی خویش عصیان و تمرّد آرد ؟ و بخواهد که بر او مهتر شود ؟ فرعون گفت : جزای چنین کسی آن است که او را به آب بکُشند ! از حضرت ربّ عزّت فرمان آمد که : ای جبرئیل ؛ این فتوا و نظر را در نظر داشته باش تا آن روز که گوئی : ای فرعون ؛ این غرقاب نتیجه ی آن عصیان و تمردی است که نسبت به خداوند آفریننده و نعمت دهنده ی خود کردی !

فرعونِ بی عون ؛ آن مهجور مملکت ، و مطرودِ درگاهِ عزت ، و زخم خورده ی عدلِ ازل ، چون خود را در برابر موسی (ع) بر مقام عجز دید ، و در کار ملک خود وهن دید ، و قبطیان از او طلب می کردند تا بر موسی و قوم او تطاول جوید و همی گفتند : آیا موسی و قومش را وا می گذاری ؟ که در زمین فساد کنند و تو را و خدایان تو را واگذارند ؟ آن بخت برگشته را ننگ آمد که قصور قدرت و ناتوانی خود را به ایشان نماید ، یا به ضعف و عجز خود اعتراف کند ، همی زبان به تهدید بگشاد و گفت : پسران آن ها می کشیم و زنانشان را زنده می گذاریم ! آری او تدبیری به باطل همی ساخت ، و خداوند هم تقدیری به باطن همی کرد که انتقام گرفت و همگی را در دریا غرق نمود .

[ و عجب این که این قوم و مدعیان صهیونیسم یهــــود اینک ؛ هم پسران فلسطینیان را می کشند و هم زنانشان را ! هم مردانشان را می کشند و هم کودکان شان را ! هم مردم را می کشند و هم خانه ها را ویران می کنند ! ولی بدانند که طبــــق وعــــــده ی قـــــرآن ، این آخرین مرتبه ی برتری آن ها خواهد بود ، و به زودی برای همیشه از صفحه روزگار محو خواهند شد ]  

ما زنده از آنیـــــم که آرام نگیـــریـــم

موجیم که آســودگی ما عدم ماست

برای سلامتی و خشنودی امـــام و مقتــــدا و مولایمان

 قائـم آل محمّـــــد (ص)

و برای تعجیل در فـــرج مبــــارکشان

دو رکعت نماز مخصوص و یکصد صلوات