نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 718 )                                                   

ســوره 7 : اعـــراف ( مکّی ـ 205 آیه دارد ـ جزء هشتم ـ صفحه 151 )

( قسمــت پانــزدهـم )

اهل سعادت و شقاوت

 ( جزء هشتــم صفحه 154 آیات 33 و 37 ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

قُلْ إِنَّما حَرَّمَ رَبِّیَ الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإِثْمَ وَ الْبَغْیَ بِغَیْرِ الْحَقِّ

وَ أَنْ تُشْرِکُوا بِاللهِ ما لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللهِ ما لا تَعْلَمُونَ

تفسیـــر لفظـــی : 

بگو : « خداوند ، تنها اعمال زشت را حرام کرده است ؛ چه آشکار باشد و چه پنهان ؛

و (همچنین) گنـــاه و ستم به نا حق را ؛ و این که چیزى را که خداوند دلیلى براى آن نازل نکرده ،

همتاى خداوند قرار دهید ؛ و چیزى را که نمى دانید به او نسبت دهید

تفسیر ادبی و عرفانی :   

فواحش ظاهر و باطن دانسته شد ،

اثــم و بغــی در این آیت عبارت است از ؛

بیداد و فزونی جستن و حسد ورزیدن ،

که پیامبر (ص) فرمودند :

چون شما را پنداشتی در دل آید ،

و به کسی گمــــــــان بــــــــدی بردید ؛

آن گمــــــــان بـــــد و پنداشت را درست ندانید ،

و چون بر کسی حســـــد بردیـــــــد ، بغــــــی نکنید ،

یعنی : چـــــون از کسی بــــــــــدی در دل آیــــد ،

بر آن کس بیرون میائید و ستیــــــــزه نکنید ،

و چون شما را فال بدی افتاد ،

در آن کار که می کنید یا به آن راه که می روید ؛

از آن کار و از آن راه برمگردید و به آن ترتیب اثر ندهید !

37 ـ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللهِ کَذِباً أَوْ کَذَّبَ بِآیاتِهِ أُولئِکَ یَنالُهُمْ نَصیبُهُمْ مِنَ الْکِتابِ

حَتّى إِذا جائَتْهُمْ رُسُلُنا یَتَوَفَّوْنَهُمْ قالُوا أَیْنَ ما کُنْتُمْ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ قالُوا ضَلُّوا عَنّا

وَ شَهِدُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ کانُوا کافِرینَ

چه کسى ستمکار تر است از آن ها که بر خدا دروغ بستند، یا آیات او را تکذیب کردند؟!

آن ها نصیب شان را از آن چه مقدّر شده (از نعمت ها و مواهب این جهان) مى برند ؛

تا زمانى که فرستادگان ما (و فرشتگان قبض روح) به سراغشان آیند که جانشان را بگیرند ؛

از آن ها مى پرسند : « کجایند معبود هایى که غیر از خدا مى خواندید؟!

(چرا به یارى شما نمى آیند؟!) » مى گویند: « آن ها (همه) از نظر ما پنهان و گم شدند »

و به زیان خود گواهى مى دهند که کافر بودند. 

آنان که سخنان خداوند را دروغ می پندارند ،

از کتاب و رحمت حق برخوردار نخواهند شد ،

و منظور از کتاب ؛ چه قرآن باشد چه لوح محفوظ ؛

آن است که به این گونه اشخاص ؛

همان رسد که در لوح محفوظ ،

در باره ی آنان از مدت عمر و روزی ،

و کار و شقــــاوت و سعـــــــادت نوشته شده .

از پیامبر (ص) پرسیدند :

آیا ما باید کارها را به آن چه در لوح محفوظ است واگذاریم ،

و ترک کار و کوشش نمائیم ؟

فرمــــودند :

تا ممکن و میسّر باشد کار کنید ،

برای آن چه که آفریده شده اید ،

اگر اهل سعادت باشید ؛

به سوی کارهای نیک و سعادت بخش رانده می شوید ،

و اگر اهل شقاوت باشید ؛

به سوی کارهای شقاوت بخش می روید .

یک امشبی که در آغوش مــــــــاه تابانم

ز هرچه در دو جهـــان است روی گردانم

بگیـــر دامن خورشید را دمی ای صبــــح

که مَـــه نهاده سرِ خویش را به دامـــانم

هـــزار ساغـــر آب حیـــــات خـوردم ز آن

لبان و همچــو سکنـــدر هنــوز عطشانم

خـدای را که چه سرّی نهفته اندر عشق

که یـــار در برِ من خفتــــه ، من پریشانم

ندانم از شب وصل است یا ز صبح فراق

که همچو مرغ سحرگاه ، من غزلخـوانم

هــزار سال اگر بگذرد از این شب وصل

ز داستــــان لطیفش هـــــــزار دستانم

مخوان حدیث شب وصل خویش را هندی

که بیمنـــــــاک ز چشــم بـــــدِ حســــودانم 

[ دیوان امام خمینی (ره) ص 156 ]

روز قــدس امسال ؛

روز حمایت از مردم بی دفاع فلسطین

و روز همدردی با مردم غـــــــــزّه

و روز اعلام برائت از ستمگران و استکبارجهانی

و روز فریــــاد خشــــم علیه صهیونیسم است