نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 708  )                                                     

ســوره 7 : اعـــراف ( مکّی  ـ  205  آیه دارد  ـ جزء هشتم  ـ  صفحه 151 )

( قسمــت پنجـــم )

رقــــم وجــــود

 ( جزء  هشتــم  صفحه 151 آیه  11   ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

وَ لَقَدْ خَلَقْنَاکُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاکُمْ ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلآئِکَةِ  اسْجُدُواْ لآدَمَ

فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِیسَ لَمْ یَکُن مِّنَ  السَّاجِدِینَ

تفسیـــر لفظـــی :

و در حقیقت‏ شما را خلق کردیم سپس به صورتگرى شما پرداختیم

آن گاه به فرشتـــــگان گفتیــــــــــم براى آدم سجــــــــده کنید

پس [همه] سجده کردند جز ابلیس که ازسجده ‏کنندگان نبود

تفسیر ادبی و عرفانی : [ بخش دوم ]

... ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلآئِکَةِاسْجُدُواْ لآدَمَ ...

فرشتگان را فرمودیم تا آدم را سجده کنند !

سِـرّش آن است که :

فرشتگان به چشم تعظیم در آن عبادتِ بی فترت خود می نگریستند ،

و تسبیح و تقدیس خدای خویش را وزنی تمام می نهادند ،

جـــــــــلالِ احدیّــت و جنــاب جبـــــــــروتِ عــــــزت ،

استغناء خود را از طاعت همه به ایشان نمود ،

و فرمود : بروید آدم را سجـــده کنیــــــد ،

و آن سجود به حضـرت عزت ما را وزنی منهید !

هنوز رقــــــــم وجود بر موجودات نکشیده بودم که ؛

جمــــــال مــــا شاهد جــــلال مـــا بود !

ما خود بخود ، خود را بسنده بودیم ،

امروز که خلق را آفریدیم همان عزیزیم که بودیم ،

از ایمان و طاعت مخلوق ،

جلال بی زوال را پیوندی در نباید .

مکن در جسم و جان منزل که این دون است و آن والا

قدم زین هر دو بیرون نِــه نه این جا باش و نه آن جا

آدمی جسم است و جان ،

و آن چه ورای جسم و جان است از آن عبارت نتوان .

جسم را گفت : خَلَقنــــــاکُم ،

جـــان را گفت : صَوَّرنـــــاکُم ،

و این جان های خلایق از هزاران پرده برآورند ،

پرده های نور و پرده های ظلمت ،

آن چه نور است تخم کلمه ی طیبه است ،

و آن چه ظلمت است تخم کلمه ی خبیثه است ،

و آن گاه به خاک بپوشیده ، و خاک پرده ی همه گشته ،

گوئی در این جمله خزاین اسرارِ کیست ؟

و آن دُرّ ِ مکنــــون تعبیه ی دربار کیست ؟