نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 707 )
ســوره 7 : اعـــراف ( مکّی ـ 205 آیه دارد ـ جزء هشتم ـ صفحه 151 )
( قسمــت چهــــارم )
جریده ی عشـق
( جزء هشتــم صفحه 151 آیه 11 )
بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم
وَ لَقَدْ خَلَقْنَاکُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاکُمْ ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلآئِکَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ
فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِیسَ لَمْ یَکُن مِّنَ السَّاجِدِینَ
تفسیـــر لفظـــی :
و در حقیقت شما را خلق کردیم سپس به صورتگرى شما پرداختیم
آن گاه به فرشتـــــگان گفتیــــــــــم براى آدم سجــــــــده کنید
پس [همه] سجده کردند جز ابلیس که از سجده کنندگان نبود
تفسیر ادبی و عرفانی :
خداوند بر فرزند آدم منّت می نهد و می فرماید :
شما را آفریدم و چهره های زیباتان نگاشتم ،
قد و بالا تان کشیدم ،
دو چشم بینا ، دو گوش شنوا ، و زبان گویا تان دادم ،
و منم آن خداوندی که از نیست هست پدید آرم ،
و از نبود بود آرم ، و از آغاز نو سازم ،
نگارنده ی روی های زیبـــــــا منم ،
آراینـــــــــده ی نیکوئی ها منم ،
با اظهار قدرت ، آسمان ها و زمیــــن و جمادات را آفریدم ،
با اظهار هیبت ، ملائکـــــه و شیاطین و جنّ را آفریدم ،
با اظهار رحمت ، و مغفرت ، آدم و آدمیان را آفریدم .
در میان فرشتگان ، جبرئیل مقدم و محترم بوده ،
به تقرب مخصوص باشد ، نامش خادم رحمان است که ؛
پیوسته بر بساط عدل به صفت هیبت ایستاده ،
و هرگز بساط فضل و انبساط ندیده بود !
تا آدم صفیّ نیامد ،
فراق و وصال و ردّ و قبول در کار نبود ،
حدیث دل و دل آرام در میان نبود ،
این عجایب و ذخایر ، همه در جریده ی عشق است ،
و تنها دل آدم صدفِ دُرّ ِ عشق باشد ،
دیگران همه از راه خلق آمدند و او از راه عشق آمد ،
از آدم تسبیح و تقدیس بیش نبود ،
و کار او یک رنگ بود ،
عجایب خدمت و ذخایر مودّت و لطائف محبت ،
همه به وجود آدم پیدا شد ! که بوقلمونِ تقدیر بود !
این رسم قلنـــدری و آئین قمــار
در شهر تو آوردی ای زیبـــا یــار !
مـــولای مــن ؛
این جمعـه هم گذشت و نیامدید آقا !
و ما همچنـــــان منتظــــــریم
تا فرخنده جمعه ای که امام و پیشوایمان
حضــرت حجــة ابن الحســن العسکـــری
آن که دل ها به یادش در طپـــش
و چشم ها به اشک است
بیاید و کام تشنگان عدالت را سیراب نماید
برای تعجیل در فرج مبارکشان دعا کنیم
موضوع :