نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (671 )     

ســوره 5 : انعـــام ( مکّی ـ 165 آیه دارد ـ جزء هفتم ـ صفحه 128 )  

  ( قسمــت نـــوزدهـــــم ) 

او حقیقتاً ربـوده ی حـقّ بود

سالگرد ارتحال ملکوتی بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران گرامی باد 

   ( جزء هفتــم صفحه 134 ـ آیه 54   ) 

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

 وَإِذَا جَاءکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِنَا فَقُلْ سَلاَمٌ عَلَیْکُمْ کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ

أَنَّهُ مَن عَمِلَ مِنکُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ 

تفسیر لفظی :

و چون کسانى که به آیات ما ایمان دارند نزد تو آیند بگو درود بر شما  

پروردگارتان رحمت را بر خود مقرر کرده که هر کس از شما به نادانى کار بدى کند

و آن گاه به توبــــه و صلاح آید پس وى آمرزنده مهربان است.

تفسیر ادبی و عرفانی :

مؤمنان دیگراننــــد و عارفان دیگر ،

مؤمنان نخست در صنعت ها و آیت ها نگرند ، آن گاه از آن ها به ما رسند !

ولی عارفان نخست به ما رسند آن گاه از ما به آیات باز نگرند ! (1)

ای محمّـــد ؛

آنان که به واسطه ی آیات به ما ایمان آرند سلام ما بر ایشان برسان ،

و آن کس که بی واسطه ما را شناخت و بی صنعت ما را یافت

ما خود بی واسطه ، خود سلام به او رسانیم ،

که فرمود : سلامٌ قَولاً مِن رَبِّ الرحیم .

شیخ انصاری گفت :

الاهــی ؛

آن که تو را به صنایع شناخت بر سبب موقوف است و با واسطه راه دارد ،

و آن که تو را به صفات شناخت در خبر محبوس و محصور است ،

و آن که تو را به اشارت شناخت صحبت را مطلوب است ،

او که ربوده ی تـــــو است از خود معصوم است !

بندگان در سایه ی رحمت خداوند به پرستش و عبادت او رسیدند نه آن که در نتیجه ی عبادت مشمول رحمت او شدند ، و آن چه دارا شدند از رحمت او بود نه از عمل خودشان !

... أَنَّهُ مَن عَمِلَ مِنکُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ...  

در روایت مستند است که خداوند خطاب به بندگان فرمود :

بندگان من ؛ رهیگان من ؛

مرا به آواز خواندید به لبیک جوابتان دادم ،

از من نعمت خواستید عطایتان بخشیدم ،

به بیهوده برون آمدید مهلت تان دادم ،

فرمان من بگذاشتید رعایت از شما برنداشتم ،

گناه کردید کیفر بر شما نگاه داشتم ،

با این همه ، گر باز آئید بپذیرم ،

اگر برگردید باز انتظــــــار کشم ،

که من اَجوَدِ اَجوَدین و اَکرَم اَکرَمین و اَرحَم راحمین هستم ،

و برای شما بر خود رحمت نوشتم : ... کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ...

--------------------------------------------------------------------------------

(1) : منظور از عارفان در این وبلاگ ، همان گونه که در یادداشت ثابت معرفی وبلاگ آمده ، عارفان واقعی است نه شیادان و منحرفان و فریب خوردگان تشکیلاتی برخی فرقه های ضــــالّه صوفیــــــه ! که آن ها را با اسلام فاصله زیــــــــاد است و مورد غضب و لعن ائمه معصومین علیهم السلام بوده و هستند !

نمونه ی عارف واقعی ، امام خمینی است که زندگی خود را برای اسلام و مردم گذاشت ،

او حقیقتاً ربـــوده ی حــــق بود ،

او اسلام را زنده کرد ، و ارزش های الهی را احیا نمود ،

او آن چه را که دیگران در آینه صاف نمی دیدند در خشت خام می دید !

او اَبَرقدرت ها را به زانو درآورد و ابهت چندین ساله ی آنان را در هم شکست ، 

او بنیان گذار نــظام مقــــدس جمهــــوری اســـــلامی ایران بود ،

روحش شــــاد و یادش برای همیشه گرامی باد .

که فرمود : انتظار فَــرَج از نیمه ی خـــــرداد کشم !