نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (669 ) 

                                                                

ســوره 5 : انعـــام ( مکّی ـ 165 آیه دارد ـ جزء هفتم ـ صفحه 128 )


   ( قسمــت هفــدهـــــم )


مقبــولان حضــرت


 

( جزء هفتــم صفحه 133 ـ آیه 52   )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم


 وَ لاَ تَطْرُدِ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ مَا عَلَیْکَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَیْءٍ

وَ مَا مِنْ حِسَابِکَ عَلَیْهِم مِّن شَیْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَکُونَ مِنَ الظَّالِمِینَ


تفسیر لفظی :

و کسانى را که پروردگار خود را بامدادان و شامگاهان مى‏ خوانند در حالى که

خشنودى او را مى‏ خواهند مران ، از حساب آنان چیزى بر عهده تو نیست

و از حساب تو [نیز] چیزى بر عهده آنان نیست تا ایشان را برانى و از ستمکاران باشى


تفسیر ادبی و عرفانی :

 

کافران نزد مصطفی (ص) آمدند و گفتند :

ای محمّد ؛ ما می خواهیم به تو ایمان آوریم لکن ما را عار باشد با این گدایان (اصحاب صفّه) نشستن! و آن بوی ناخوش آنان کشیدن ! ایشان را از خود دور کن تا ما به تو ایمان آوریم !

رسول خدا که به ایمان آوردن آنان حریص بود پیغام به درویشان فرستاد تا روزی چند کمتر نزد او آیند شاید که اینها ایمان آورند !

هنوز سه گام نرفته بود که این آیه نازل شد :

ای محمّد ؛ من اینان را نرانده ام ، تو هم اینان را مران ، من آنان را نخوانده ام ، تو هم آنان را منواز !

آری ؛ مقبـــولان حضـــرت گروهی دیگرند و مطرودان جماعتی دیگر !

این درویشان خواندگانند ، و آن بیگانگان راندگان !


[ قابل توجه مذاکره کنندگان با دشمن ! ]

 

کافران که مقصودشان پراکنده ساختن مسلمانان از اطراف محمّد (ص) بود باز آمدند و گفتند : اگر یک روز ما را و یک روز ایشان را باشد ما به تو ایمان آوریم ، رسول الله (ص) همت کرد که به این خواسته گردن نهد ، که آیه : ( وَاصبِر عَلی نَفسِکَ ) نازل شد و فرمود : با ایشان (درویشان) باش که من با ایشانم ، ایشان را خواه که من خواهان ایشانم ،

کافران آمدند و گفتند : اکنون نوبت به ما نمی دهی ؟  ما روا داریم که با ایشان (درویشان) بنشینیم به شرطی که به مـــا نگــــری نه با ایشان ! رسول خدا به درویشان پیغام فرستاد تا آنان را دل خوش کند ، که آیه ی ( ولا تَعِدُ عِیناکَ ) نازل شد و فرمود : ای محمّد ؛ روی از درویشان برمگردان و چشم از ایشان برمگیر که من به ایشان همی نگرم ، رسول الله(ص) یکبارگی روی به درویشان(1) آورد و با ایشان بنشست و پیوسته می گفت : ای کسانی که مورد سفارش خدای من هستید !

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(1): منظور از درویشان مسلمانان بی چیزی است که خانه و کاشانه ای نداشتند

و در صفّه مسجد پیغمبر (ص) زندگی می کردند و به اصحاب صفّه مشهور بودند .

 هم اینک نیز جای صفّه در مسجد النبی (ص) مشخص است و برخی برای تبرک

مدتی را در آن محل می نشینند و به دعا و راز و نیاز با پروردگار و تلاوت قرآن می پردازند .

 



موضوع :