نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید
لشکــــر فضـــل
ای راهِ طلـب حقیقــت ، چه راهی ؛
که گام هـای دوستـان در آن والــه و حیـران شد!
ای آتشِ محبـت حــق ، چـه آتشی ؛
که جـان هـای عـزیـزان تـو را هیــزم شــد !
ای قبلــه بســم الله ، چه قبلـه ای؛
که هـرکه روی در تو آورد دمـار از روزگارش درآوردی!
آن کــدام دل است که آتشخانــه حسـرت تـــو نیست؟
و آن کـدام جـان است که در چنگال بـاز قهـر تـو نیست؟
الـهـــی؛
عـشــــق تــو مـرا چنین خرابــاتی کرد
ورنــه بســلامت و به ســامـــان بــودم
گشتیم و گشتیم ذکری بالاتر از صلوات بر محمد و آل محمد نیافتیم
الهــــــی ؛
اگر مستـم و اگر دیـوانــه ام ،
از مقیمـــان ایــن آستـــــانــــــه ام ،
آشنائی با خود ده که از کائنــات بیگانه ام !
الهـــــــی ؛
در سر خمــار تــو داریم ،
در دل اســــــــرار تــو داریم ،
و به زبــــان ثنــــــــــای تــو داریم،
اگر گوئیــم ثنــــــــای تــــــــــو گوئیـــم ،
و اگر جـوئیـــم رضــــای تــــــــــــو جوئیـــم.
بی چـــاره آدمی
نداند که او را چون گذر بر لشکـر فضـل افتد ،
طلیعـــه آن لشکـر، او را به نـــــــاز در برگیـــــــرد ،
و طلیعه لشکـر عـدل او را خوار و زار به پای فـرو گیرد !
این است که از خــدا میخـواهیـم ؛
با فضلــش با ما رفتــــار کنـــد نه با عـدلـش!
اِلهَنا عامِلنا بِفَضلِکَ وَ لا تُعـامِلنا بِعَدلِکَ یا کَریــم
لطفاً این یادداشت را هم مطالعه و برای دوستان تان ارسال نمائید :
سیـــزده فروردین روز عزای ایرانیـــان
موضوع :