نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید                                                                    

 

لشکــــر فضـــل

 



ای راهِ طلـب حقیقــت ،  چه راهی ؛

 

که گام هـای دوستـان در آن والــه  و حیـران شد!

  

 ای آتشِ محبـت حــق ، چـه آتشی ؛

 

که جـان هـای عـزیـزان تـو را هیــزم شــد !

 

ای قبلــه بســم الله ، چه قبلـه ای؛

 

که هـرکه روی در تو آورد دمـار از روزگارش درآوردی!

 

  

آن کــدام دل است که آتشخانــه حسـرت تـــو  نیست؟

  

و آن کـدام جـان است که در چنگال بـاز قهـر تـو نیست؟

 

 

  

الـهـــی؛

  

عـشــــق تــو مـرا چنین خرابــاتی کرد

  

ورنــه بســلامت و به ســامـــان بــودم

    

گشتیم و گشتیم ذکری بالاتر از صلوات بر محمد و آل محمد نیافتیم

  

الهــــــی ؛

اگر مستـم و اگر دیـوانــه ام ،

  

 از مقیمـــان ایــن آستـــــانــــــه ام ،

  

 آشنائی با خود ده که از کائنــات بیگانه ام !

  

الهـــــــی ؛

در سر خمــار تــو داریم ،

  

در دل اســــــــرار تــو داریم ،

  

و به زبــــان ثنــــــــــای تــو داریم،

 

اگر  گوئیــم ثنــــــــای تــــــــــو گوئیـــم ،

  

و اگر جـوئیـــم رضــــای تــــــــــــو جوئیـــم. 

  بی چـــاره آدمی  

نداند که او را چون گذر بر لشکـر فضـل افتد ،

  

طلیعـــه آن لشکـر، او را به نـــــــاز در برگیـــــــرد ،

  

 و طلیعه لشکـر عـدل او را خوار و زار به پای فـرو گیرد !

  

این است که از خــدا میخـواهیـم ؛

  

با فضلــش با ما رفتــــار کنـــد نه با عـدلـش!

  

اِلهَنا عامِلنا بِفَضلِکَ وَ لا تُعـامِلنا بِعَدلِکَ یا کَریــم

 

لطفاً این یادداشت را هم مطالعه و برای دوستان تان ارسال نمائید :


سیـــزده فروردین روز عزای ایرانیـــان

 

( کلیک فرمائید )



موضوع :